Ayşegül gittiği günden beri doğru düzgün yemiyor içmiyordum , ne çok yer etmişti hayatımda , sabah işe gidiyor ,geç saatlere kadar çalışıyor , eve gelip direk yatıyordum ...
bazen melike teyze kahvaltıya çağırıyordu özellikle bahçeye hazırlıyordu kahvaltıyı havaların soğumasına rağmen .
bugün pazar , güneşli güzel bir gün olmasına rağmen içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor , hayattan zevk almıyorum .
yatakta uyanık hâlde tavanı izliyor hayatımı sorguluyordum ki kapı çald ; kalkıp kapıya doğru yürüdüm '' kim o '' dedim belli belirsiz bir sesle , kim olduğunu bildiğim hâlde kapıyı açasım yoktu nedense ? sadece evde kalmak , uyumak , unutmak , içime kapanmak istiyorum .
karşıdan '' benim vedat oğlum hadi gel dışarı kahvaltı hazırladım seni bekliyorum '' dedi melike teyze . bu kadına da '
