บทที่ 4 ยับเยิน 3

1071 Words

คนที่ปากบอกว่าถ้ามาก็เห็นมาถึงบ้านก่อนใครๆ ตอนนี้นั่งชะเง้อคอยาวมองไปทางเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นของบ้านจนแม่และพ่ออดยิ้มกับความไม่เนียนของลูกชาย ปากก็บอกไม่อยากหมั้น แต่ตอนนี้คือดูก็รู้ว่ารอการมาของครอบครัวกรุงเก่าให้มาถึงบ้าน “คอยาวแล้วมั้งลูกตรี” ผกาเอ่ยแซวลูกชาย “ยาวอะไรกันครับ ก็แค่นั่งมองหน้าทางเดินเฉยๆ ว่าแต่พี่โท พี่เอกจะมาช้าเหรอครับวันนี้ ตอนออกจากบริษัทก็เห็นว่าเคลียร์งานเสร็จแล้วนะครับ” เขาถามเปลี่ยนเรื่องกับพ่อและแม่ทันที “เห็นว่าจะมาช้าหน่อยน่ะวันนี้” ผกาตอบ “แล้วพ่อยศได้ออกไปข้างนอกมาแล้วเหรอครับ” “ไปช่วงเช้าน่ะ พาแม่ผกาของลูกตรีไปซื้อกล้วยไม้” ยศตอบลูกชายพร้อมหยิบถ้วยน้ำชาตรงหน้าขึ้นมาจิบดื่ม “ลูกตรีไม่อยากหมั้นจริงเหรอลูก ถ้าไม่อยากหมั้นก็ไม่เป็นไรนะ แม่เห็นหนูแก้วคุยถูกคอกับพี่โทของเรา ดูท่าจะโอเค ถ้าสองคนนั้นหมั้นกัน” นางพูดพร้อมกับดูท่าทางของลูกชายคนเล็กและก็ได้เห็

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD