พ่ายรักรสสวาท

บทที่ 2 เหมือนคนละคน 2

“หยุดดิ้นได้แล้วหลักกิโลน้อย ดิ้นยังไงก็ไม่รอดหรอก เพราะฉันอยากใช้บริการ ไหนๆ ก็แต่งตัวยั่วเซ็กซ์ขนาดนี้แล้ว อย่าหวังจะรอด และเห็นนะ ตอนเต้นในผับน่ะ คลอเคลียโอบกอดผู้ชายซุกไซ้ซบหน้าไปกับผู้ชาย คงจะเจนสังเวียนน่าดูสินะ อย่ามาทำดีดดิ้นไม่เคยหน่อยเลยแม่หลักกิโล”

เผียะ!

ปอแก้วกำกระเป๋าถือในมือฟาดใส่หน้าคนเหนือร่างเต็มแรงจนหน้าเขาหัน และครั้งนี้ปอแก้วฟาดแรงกว่าทุกครั้ง ทำให้เขาปากแตกจนมีเลือดซึมออกมาที่มุมปาก

“อ่า...มือหนักใช้ได้นี่ สงสัยชอบความรุนแรง ได้...ฉันจัดให้เองหลักกิโลน้อย อย่าทำเป็นเล่นตัวหน่อยเลย เคยๆ มาแล้ว น่าจะคล่องตัวนะยัยเตี้ย”

“อย่ามาเรียกฉันแบบนี้นะ ฉันไม่ชอบ ไม่สูงแล้วมันหนักหัวนายรึไงฮะ! ปล่อยได้แล้ว ฉันจะกลับบ้าน” เธอดันเขาออกไปให้พ้นร่างตนเอง แต่ก็เสียแรงเปล่าเมื่อร่างใหญ่ของตรีหนักเหลือเกิน

หึหึ

ตรีแค่นยิ้มขำในลำคอมองสาวเจ้าใต้ร่างที่ตอนนี้ก็แค่ลูกไก่ในกำมือ จะขย่มจะขยำให้แหลกคามือเลยคอยดู และอกอวบๆ ของเธอก็เช่นกัน เขาจะขยำและดูดเร่าตวัดลิ้นรัวๆ ทรมานเธอด้วยลิ้นให้สมกับที่หล่อนทำเขามีเลือดออกจากปาก

“รับแขกอย่างฉันก่อนดีไหมค่อยกลับ บอกเลยว่าแขกอย่างฉันน่ะเด็ดนะจะบอกให้ ฉันเจนสังเวียนกว่าไอ้หนุ่มหน้าอ่อนที่เธอโอบคลอเคลียซบแน่นอนหลักกิโลน้อย”

“บอกแล้วไง ฉันแค่ไม่สูง อย่ามาเรียกแบบนี้นะไม่ชอบ และฉันจะโอบซบกอดใคร นอนกับใคร มันก็เรื่องของฉัน เพราะมันร่างกายของฉัน และอีกอย่างฉันเต็มใจจะให้ใครเอาก็ได้” ด้วยความโกรธจึงทำให้หล่อนตอบสวนกลับไปแบบนั้น

“หึ! งั้นก็ให้ฉันเอาอีกคนเป็นไง ไหนๆ ก็เคยมาแล้วนี่ ไหนดูสิ นมจะล้นเกาะอกอยู่แล้ว” เขาใช้แขนหนึ่งข้างเท้ายันกับเตียงนอนนุ่ม อีกข้างเคลื่อนมากระตุกดึงรั้งเสื้อเกาะอกของเธอลงไปกองไว้ที่เอวเล็กคอด

กรี๊ด!

ปอแก้วร้องกรี๊ดฟาดตีหน้าของคนหื่นกาม แค่รู้จักวันเดียวก็บรรลัยขนาดนี้แล้ว ไม่เหลือแล้วหน้าอกที่ไม่เคยมีใครได้เห็นนอกจากตัวเอง แต่วันนี้ผู้ชายหื่นระยำตำบอนเหนือร่างกำลังจ้องมองมัน

“นายมันเลวไอ้ตรี ไอ้ระยำ! ฉันฆ่าแก่แน่ ถ้าฉันรอดจากนี้ได้” หล่อนร้องตะโกนใส่หน้าเขาพร้อมกับดิ้น มือทั้งสองที่ตอนนี้เขารวบไปตรึงไว้เหนือหัวจนขยับไม่ได้ กระเป๋าที่ฟาดตีก็หลุดออกจากมือไปอยู่ด้านข้าง ร่างน้อยได้แต่ดิ้นส่ายตัวไปมา แต่ยิ่งดิ้นยิ่งเป็นการกระตุกอารมณ์สวาทของคนเหนือร่างมากกว่า แต่หล่อนไม่รู้ว่าการดิ้นของตนมันกำลังปลุกสิ่งยืดหยุ่นกลางหว่างขาชายหนุ่มให้ตื่นตัว

“อืม! ใหญ่มาก ใหญ่อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด อ่า...หัวนมก็สีชมพู เอวก็เล็ก อ่า...ขอดูดเลียนะ อ่ะ...อื้อ”

“อ่ะ...ยะ...อย่าทำแบบนี้นะ นายไม่มีสิทธิ์ อ่ะ...อื้อ เจ็บ อย่ากัดสิวะ! อือ...อา” ปอแก้วมองการกระทำของคนหื่นที่กำลังทำกับหน้าอกของตัวเอง อยากดิ้นหนีก็หนีไม่ได้ อยากฟาดตีก็ไม่ได้เมื่อถูกรวบตรึงไว้เหนือหัว ส่วนมืออีกข้างของเขาก็มากอบกุมบีบเคล้นขยำ ฟันของเขาขบเม้มยอดอกของเธอ มันทั้งเจ็บและให้ความรู้สึกร้อนวาบในท้องน้อย และเหมือนว่ากำลังมีเกลียวคลื่นพายุลูกใหญ่ก่อตัวในท้องตอนนี้

“อ่า...หนัก อะ...ออกไปได้ไหม ฉันหนักไอ้บ้า! อือ...”

เมื่อเขาทิ้งน้ำหนักมาที่ตัวเธอจนไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ และปากของเขาก็วนเวียนจูบคลอเคลียกับเนินอก อีกมือก็บีบเคล้นคลึงหนักหน่วงอย่างไม่ถนอมหน้าอกเธอเลยสักนิด เขาบีบแรงจนเจ็บจนต้องเบ้หน้าน้ำตาคลอ และยิ่งไปกว่านั้น ปากหนาก็กัดดึงรั้งหยอกเย้ายอดอกของเธอทั้งสองข้างสลับกัน มันทั้งเจ็บและให้ความรู้สึกร้อนในช่องท้องน้อย

“อ่า...นมใหญ่ นุ่มมาก นมของแท้จริงๆ ไม่ผ่านมีดหมอ อ่า...สวยมาก อยากดูดแรงๆ อืม...ขอดูดแรงๆ นะหลักกิโลน้อย อ่า...”

ตรีลากลิ้นสากถูไถผ่านร่องอกอวบอูมจนเปียกชื้นแฉะไปด้วยน้ำลายของเขา แม้จะผ่านผู้หญิงมามากมาย แต่กับหลักกิโลน้อยตัวเล็กใต้ร่างคนนี้ทำให้รู้สึกตื่นเต้น อยากทำมากกว่านี้ ใจจริงตอนแรกแค่อยากแกล้ง แต่ตอนนี้อยากได้จริงๆ แล้วสิ เพราะหล่อนสวยงามเหลือเกิน เต้าใหญ่อวบอูมล้นมือ บีบเคล้นนุ่มนิ่มให้ความสุขดีเหลือเกิน

“พอ...เถอะ ได้โปรดพอได้แล้วนายตรี อย่าทำแบบนี้กับฉัน นายจะข่มขืนฉันไม่ได้นะ”

“ตอนฉันเข้าไปในตัวเธอก่อนค่อยบอกว่าข่มขืน และอย่ามากล่าวหาฉัน ฉันไม่เคยข่มขืนผู้หญิง ดูสิหัวนมเธอมันแข็งสู้ปากและลิ้นฉันแค่ไหนหลักกิโลน้อย”

เขาชอบเรียกเธอชื่อนี้ไปเสียแล้ว และมันก็ติดปากไปเสียแล้ว เขาซุกซบไซ้ปลายจมูกโด่งลงไปหากลางหว่างอกอวบอูมใหญ่โตแล้วเคลื่อนไล้ไซ้มายังลำคอระหงมากัดเม้มแอ่งชีพจรที่เคลื่อนไหวตามแรงหอบหายใจของเจ้าของร่าง ก่อนจะซุกไซ้ไปยังข้างหูแล้วมายังแก้มเนียน

“อ่ะ...อื้อ ได้โปรด พอเถอะ พอได้แล้ว อย่าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ เราไม่ได้หมั้นกันอยู่แล้ว อ่า...อื้อ” อยากตบปากตัวเองแรงๆ ที่เผลอครวญครางกระสันซ่านไปกับสัมผัสต่ำทรามของคนเหนือร่าง

“ชูว์...ใครบอกว่าเราจะหมั้นกัน ไม่มีอยู่แล้วงานหมั้นของเรา แต่ฉันก็ไม่หยุดถึงเราไม่หมั้นกัน เพราะตอนนี้ฉันแข็งจนปวดไปทั่วเอ็นแล้วแก้ว อ่า...เธอเนี่ยสวยมาก ใครจะคิดว่ากลางวันกับกลางคืนจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ฉันชอบแบบนี้นะ เกาะอกสีแดงร้อนแรงเป็นบ้า อ่า...”

เขาลากลิ้นสอดเข้าไปในโพรงหูของคนตัวเล็กแล้วตวัดระรัวปลายลิ้นในซอกโพรงหูของปอแก้ว อีกมือก็นวดขยำขยุ้มเต้าอวบใหญ่ล้นมือไปด้วย ส่วนมืออีกข้างก็กำข้อมือเล็กแน่นขึ้นพร้อมเอวสอบกดทับเอวสอบกดทับช่วงล่างของสาวเจ้าไม่ให้ขยับดิ้นถอยหนีตน

“อ่า...ดีเหลือเกิน อืม...ไหนๆ แต่งตัวยั่วเซ็กซ์มาขนาดนี้แล้ว ขอเถอะนะ ในผับฉันเห็นนะว่าเธอกับไอ้หนุ่มนั่นคลอเคลียกันขนาดไหน แต่ฉันจะไม่ทำแค่นั้นหรอกนะหลักกิโลน้อย ฉันจะสอดใส่กระแทกเธอแรงๆ ให้จุกครางลั่นห้องไปเลยยัยเตี้ยน้อย อืม...” เขาผละหน้าออกมายกยิ้มร้ายส่งให้เธอ

ถุย!

ปอแก้วเกลียดนักสายตาหื่นกามที่ตรีกำลังจ้องมองหน้าอกเธอตอนนี้จนต้องถุยน้ำลายใส่หน้าของเขา

“เธอเป็นคนแรกที่ทำแบบนี้กับฉันนะแก้ว” เขานำมือข้างที่กอบกุมเต้าอวบใหญ่มาเช็ดคราบน้ำลายที่เปื้อนตาตัวเองออกแล้วก็โน้มลงไปบดจูบปากอวดเก่งทันที

“อ่ะ...อื้อ” ทันทีที่ปากหนาแทรกจูบลงมา เธอก็ดิ้นบิดหน้าหนี แต่มือใหญ่ก็จับคางเล็กล็อกไม่ให้เบือนหนีจนต้องยอมให้คนต่ำทรามจูบเอาแต่ใจ เรียวลิ้นอุ่นร้อนของตรีสอดดุนดันเข้ามาในปากของเธอและกำลังไล่ต้อนลิ้นของเธอที่ถอยหนีไปจนมุมแล้วถูกลิ้นของคนหยาบกระด้างเหนือร่างตวัดเกี่ยวรั้งดูดเร่าปลายลิ้นน้อยของเธอ

“อ่ะ...อื้อ” มุมปากหนาของตรียกยิ้มพึงพอใจเมื่อสาวน้อยหลักกิโลใต้ร่างกลับเผลอตัวเคลิบเคลิ้มเผลอจูบตอบกลับเขา และมันก็ทำให้เขาแปลกใจ เพราะมันไร้เดียงสาเหลือเกิน หล่อนจูบตอบไม่เป็นทำเหมือนว่าเขาได้จูบแรกของเธองั้นแหละ และเมื่อคิดดังนั้นจึงรุกเร่าลิ้นร้อนเข้าไปลึกกอดเกี่ยวฟัดลิ้นเธอในปาก ยิ่งทำให้เขาแน่ใจ มั่นใจว่านี่คือจูบแรก หัวใจด้านชาก็มีชีวิตขึ้นมาทันที เต้นแรงผิดจังหวะ เมื่อคิดว่าตนได้เป็นจูบแรกของปอแก้ว

“อ่า...อื้อ หวานเป็นบ้าเลยปากเธอหลักกิโลน้อย อืม...”

ตรีผละออกมาดูดเร่าคลอเคลียกับริมฝีปากอวบอิ่มบวมเจ่อเพราะรสจูบของตน ตอนนี้สองแก้มนวลแดงปลั่งน่าค้นหาเหลือเกิน ดวงตาเคลิ้บไปกับจูบของเขา มันยังเด่นชัดตรงหน้า ตอนนี้เขารู้ดีว่าคนตัวเล็กกำลังหลงไปกับสิ่งที่เขายัดเยียดให้ ตรีปล่อยมือเล็กทันทีเมื่อปอแก้วอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งโดนไฟก็มิปาน และก็จริง พอปล่อยมือเล็กเป็นอิสระ เธอก็ปัดมือไปมาอ่อนแรง

หึหึ

“จูบยังจูบไม่เป็นเลยหลักกิโลน้อย แล้วทำปากเก่ง แล้วในผับมันคืออะไร?”

เขาสงสัยแต่ก็ไม่สนใจ เพราะตอนนี้เขาต้องการสอดเร่ากระแทกกายเข้าออกแรงๆ ในความคับแน่นของหล่อนแล้ว เขาผละถอยออกไปเล็กน้อยแล้วจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองโยนทิ้งไปยังมุมห้องอย่างไม่สนใจว่าเสื้อผ้าของตนนั้นราคาแพงแค่ไหน

“อือ...นายมันเลว...ฉันเกลียดนายนายตรี” เธอขยับตัวหมายจะคลานหนีจากเตียง แต่ก็อ่อนแรงเหลือเกิน ไม่เข้าใจว่าร่างกายเป็นอะไร ตอนนี้มันอ่อนปวกเปียกและเหมือนถูกไฟช็อตทั่วทั้งร่างก็มิปาน

“อ่ะ...อื้อ ปล่อยนะ” เมื่อถูกเขาดึงรั้งกลับมานอนหงายเหมือนเดิมพร้อมกับเขาเปลือยเปล่า เธอเห็นผิวขาวออร่าของตรี แผงอกของเขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง นาทีนี้ปอแก้วรู้แล้วว่าตัวเองจะเสียความภาคภูมิใจของความเป็นลูกผู้หญิงแน่นอน