ด้านตรีนั้นไม่ได้เป็นแบบภาพที่เห็น จริงอยู่หากมองมาจากมุมที่ปอแก้วมองตอนนี้ มันเหมือนว่าเขากำลังบดจูบกับศจีพร แต่เปล่าเลย เขากำลังพยายามผลักดันหล่อนออกห่าง ด้วยกลัวว่าเธอจะมาเห็นเขากับหล่อนในตอนนี้ ศจีพรนำเอกสารสำคัญมาให้เซ็น แต่มันไม่จบ หล่อนต้องการมากกว่าลายเซ็นของเขา
“อือ...พอได้แล้วศจีพร” เขาดันเธอออกห่างพร้อมกับลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แต่ศจีพรยังคงลุกขึ้นตามมาตวัดเรียวแขนทั้งสองโอบกอดลำคอหนาของเขาดึงรั้งลงไปหา แต่เขาก็ดันหน้าเธอออกห่าง
“อย่าทำแบบนี้ ฉันไม่ชอบ บอกแล้วไง อย่าทำนอกเหนือคำสั่งฉัน รีบเอาเอกสารไปให้พี่เอกได้แล้ว” เขาแกะดึงแขนของหล่อนที่โอบประสานกันที่คอหนาของเขาออกพร้อมผลักเธอออกห่าง
“ฉันขอโทษคุณตรีค่ะ แต่ที่คอคุณตรีทำไมมีแผลคะ เหมือนเป็นรอยเล็บจิกข่วนเลยค่ะ” หล่อนก้มลงเก็บแฟ้มเอกสารที่หล่นไปกองที่พื้นขึ้นมาพร้อมกับถามเขา เพราะเมื่อกี้ตอนกอดรั้งเขาโน้มลงมาหาตน เธอเห็นว่าคอ
