“อยากไปไหนหรือเปล่า”
ไรอันเอ่ยถามคนตัวเล็กที่กำลังนั่งพลิกนิตยสารเล่นบนเตียงอยู่ในชุดนอนเรียบร้อยเตรียมตัวเข้านอน ส่วนตนนั้นเพิ่งจะเข้ามาในห้องนอนหลังจากที่คุยกับลูกน้องเสร็จ
“ไม่ค่ะ”
จันทร์เจ้าปฏิเสธ เนื่องนาฬิกาตั้งโต๊ะข้างหัวเตียงบ่งบอกว่าสี่ทุ่มแล้ว
“แต่ผมอยากให้คุณออกไปดื่มเป็นเพื่อนสักหน่อย”
“ฉันดื่มไม่เก่งค่ะคุณไรอัน”
เสียงหวานปฏิเสธทันควัน เพราะเธอไม่ใช่สายท่องราตรีที่พอดึกดื่นแล้วจะต้องหาเรื่องออกจากบ้านเพื่อหาความบันเทิง เวลานี้สำหรับเธอคือการนอนหลับพักผ่อน หรือไม่ก็หาอะไรอ่านเพลินๆ ระหว่างที่ยังไม่ง่วงนอน อย่างเช่นตอนนี้ แต่ดูเหมือนคนชวนจะไม่เข้าใจความต้องการของเธอนัก
“บอกให้ไปเป็นเพื่อน ไม่ได้ให้ไปดื่มเอง ไปเปลี่ยนชุดเตรียมตัวเลย อีกสิบห้านาทีเราจะไปไนต์คลับกัน”
ไรอันกล่าวจบก็หมุนตัวเดินออกจากห้องนอนไป ปล่อยให้คนถูกออกคำสั่งกำหมัดแน่นกับคำสั่งที่เอาแต่ใจนั้น ใจจริงอยากจ
