“ซอนญ่า...อา”
มัดกล้ามบนร่างสูงใหญ่หดเกร็งเต็มที่ขณะชายหนุ่มกอดรัดร่างบอบบางไว้แนบแน่น อลินทิราไม่ได้รับรู้แค่ช่วงเวลาที่เขาแข็งแกร่งที่สุดแต่เธอยังรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปตามเส้นเลือด พายุพิศวาสร้อนแรงที่ถาโถมเข้าหานวลเนื้อนุ่มได้สงบลงราวทะเลไร้คลื่น หากก็ยังสำเหนียกได้ถึงเสียงครางครืนที่สั่นไหวรอบตัว สายลับสาวเกลี่ยปอยผมสีน้ำตาลประกายทองชื้นเหงื่อบนใบหน้าหล่อเหลาที่ซุกซบอยู่กับหน้าอกกลมกลึงและปล่อยตัวเองให้ยังคงรัดรึงแกนกายแข็งแกร่งที่ชายหนุ่มยินดีปล่อยตัวตนไว้เช่นนั้น ความสุขสมที่แตกปะทุเหมือนดอกไม้ไฟส่องประกายเพียงชั่วครู่ก่อนร่างบางจะเกิดความหดหู่ขึ้นมาอีกครั้ง
เธอเผลอไผลไปกับแดเนียลเป็นหนที่สอง อะไรก็ไม่น่ากังวลเท่ากับการที่เขาไม่คิดจะป้องกันด้วยวิธีใดทั้งสิ้น เมื่อเป็นเช่นนี้อลินทิราก็วูบวาบในช่องท้องก่อนที่ความคิดทั้งหมดจะยุติลงเมื่อร่างสูงผงกศีรษะขึ้นมองเธอ
“ซอนญ่า...” แ
