TOXIC รักร้ายพี่ชายเลว

TOXIC02:น้องสาวที่แปลว่าเมีย

TOXIC 02

*****************************

“พราวอยากเกลียดพี่”

“ฉันไม่เคยขอร้องให้เธอมารักฉันเลยเด็กน้อย”

หลังจากที่พี่เพิร์ธออกไปจากห้องแล้วฉันก็นอนร้องไห้อยู่บนเตียงเหมือนเดิม ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะทำแบบนี้กับฉันด้วยซ้ำ

ฉันรู้ว่าเขาไม่ชอบฉันและเขาก็เกลียดฉันมาก แต่ก็ไม่คิดไงว่าเขาจะกล้าทำเรื่องแบบนี้กับฉันได้

สิ่งที่เขาทำกับฉันมันเหมือนว่าตอนนี้เราสองคนไม่ใช่พี่น้องกันแล้ว เหมือนอย่างที่เขาบอกนั่นแหละว่าคงไม่มีพี่น้องที่ไหนเขาเอากันแบบนี้

ฉันเองก็ไม่เข้าใจนะว่าฉันไปทำอะไรให้เขาเกลียดขนาดนี้ ทั้งที่ฉันก็ไม่เคยทำอะไรให้เขาไม่พอใจเลย

ตั้งแต่ที่ย้ายเข้ามาในบ้านของเขา เขาก็ดีกับฉันและรักฉันเหมือนที่ฉันรักเขา แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็กลายเป็นคนที่เย็นชาไปเลย

และเขาก็เป็นแบบนี้แค่กับฉันคนเดียวเท่านั้นด้วย ผู้หญิงคนอื่นก็ไม่เห็นว่าเขาจะเย็นชาใส่เลย

พอฉันถามว่าทำไมถึงไม่ชอบฉัน แล้วรู้มั้ยว่าคำตอบของเขาคืออะไร เขาบอกว่าเขาไม่ได้อยากได้น้องสาวอย่างฉัน มันก็เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาเกลียดฉันไง

เหตุผลแค่นี้เองเหรอที่ทำให้เขาทำร้ายฉันได้มากขนาดนี้ ฉันค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วปวดเมื่อยตามตัวไปหมดโดยเฉพาะที่ท้องและหว่างขามันทั้งหน่วงและจุกมาก

“คนใจร้าย”

ฉันปาดน้ำตาตัวเองแล้วก้มมองที่ส่วนนั้นที่มันยังมีน้ำกามติดอยู่ที่หว่างขา เมื่อกี้ฉันรู้ว่าเขาตั้งใจปล่อยในใส่ฉัน

เพราะต้องการจะทำร้ายฉันให้ฉันเจ็บปวดมากที่สุดถ้าเกิดว่าฉันพลาดท้องขึ้นมา

ฉันเดินมาเข้าห้องน้ำแล้วหยุดยืนมองตัวเองในกระจกที่ตอนนี้ตามร่างกายของฉันมีแต่รอยจ้ำสีแดงเต็มไปหมด

เขารุนแรงกับฉันมากแค่ไหนคิดดูแล้วกัน วันแรกที่ฉันได้รู้จักกับพี่เพิร์ธรู้หรือเปล่าว่าฉันดีใจมากแค่ไหนที่ได้รู้ว่าเขาจะมาเป็นพี่ชายของฉัน

ฉันชอบเขาตั้งแต่ที่ได้ตามข่าวของเขาแล้วล่ะ เขาเป็นเจ้าของสนามแข่งรถรายใหญ่ระดับประเทศ และประสบผลสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยเลยเป็นที่จับตามอง

ฉันเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ชื่นชมในความสามารถของเขา แต่ก็ไม่คิดเลยว่าด้านมืดของเขามันจะน่ากลัวได้มากขนาดนี้

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันก็คงไม่อยากรู้จักกับเขาหรอก ไม่อยากอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ด้วย

พราว : วันนี้ฉันไม่ได้ไปเรียนนะ

พราว : ยังไงฝากดูงาให้ด้วย

ฉันไลน์ไปบอกมีนาเพื่อนสนิทของฉันว่าวันนี้ฉันคงไปเรียนไปไม่ได้ เพราะสภาพจิตใจของฉันมันย่ำแย่มากแล้ว ไหนจะปวดเมื่อยตามตัวอีก

แต่ฉันก็ไม่ได้บอกเพื่อนหรอกนะว่าฉันเจออะไรบ้าง ไม่อยากให้คนอื่นมารับรู้ในความโชคร้ายของตัวเอง

ฉันไม่อยากที่จะออกจากห้องไปไหนทั้งนั้นถ้าเกิดว่าออกจากห้องไปแล้วเจอแม่ แม่คงถามแน่ว่าทำไมสภาพฉันเป็นแบบนี้

ฉันเลยเลือกที่จะอยู่ในห้องจนกระทั่งท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี จากสีฟ้าครามเป็นสีดำมืดสนิทมองไม่เห็นแม้กระทั่งดาวสักดวง

“ทำไมฉันจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ”

ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง ทั้งที่ก็รู้ว่าคำถามที่ฉันอยากรู้ ยังไงมันก็ไม่ได้คำตอบอยู่ดี

กริ๊ก

เสียงเปิดประตูเข้ามาในห้องมันทำให้ฉันตกใจมาก เพราะก่อนหน้านี้ฉันเป็นคนล็อกเอาไว้เองไม่น่าจะมีคนเข้ามาห้องฉันได้ด้วยซ้ำ

ฉันหันไปมองที่หน้าประตูก็เห็นว่าเป็นพี่เพิร์ธที่เดินเข้ามาในห้องของฉัน และในมือเขานั้นก็มีกุญแจสำรองห้องฉันอยู่ด้วย

งั้นก็คงไม่แปลกหรอกที่เขาจะเข้าห้องฉันได้ ก็บ้านหลังนี้มันเป็นบ้านของเขานี่ เขาจะเข้าออกห้องไหนหรือทำอะไรก็ได้อยู่แล้ว

ร่างสูงเดินเข้ามาหาฉันทำให้ฉันเมินหน้าไปทางอื่นเพราะไม่อยากมองหน้าเขาให้ตัวเองต้องเจ็บไปมากกว่านี้

ฉันเสียความรู้สึกมากเลยนะกับสิ่งที่พี่เพิร์ธทำกับฉัน ฉันรู้ว่าเขาเกลียดฉัน ไม่อยากอยู่บ้านหลังเดียวกับฉัน เพราะบางวันเขาก็ไม่กลับเข้ามาในบ้านด้วยซ้ำ

เขามักจะไปนอนคอนโดเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอหน้าฉัน แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็รักเขา แม้กระทั่งเขาทำร้ายฉันขนาดนี้

ก็อยากจะเกลียดเขานะแต่มันก็เกลียดเขาไม่ได้ ไม่เข้าใจหัวใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่เกลียดพี่ชายสารเลวคนนี้ซะ เกลียดเขาให้สาสมกับสิ่งที่เขาทำร้ายหัวใจฉันขนาดนี้

“ไม่คิดจะพูดอะไรเลยไง?”

“พราวไม่อยากพูดกับพี่เพิร์ธค่ะ”

“แค่เรื่องเอา เธอต้องทำขนาดนี้เลย?”

ประโยคเมื่อกี้ของพี่เพิร์ธทำให้ฉันตวัดหางตาไปมองเขาที่มองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้ว แค่เอางั้นเหรอ เขาพูดมาได้ยังไงว่าแค่อ่ะ

สิ่งที่เขาทำกับฉันมันร้ายแรงมากเลยนะ เข้าใจว่าเขาอาจจะผ่านผู้หญิงมาเป็นร้อย

แต่สำหรับฉันมันคือการที่เขามอบความสกปรกให้รู้หรือเปล่า ฉันไม่ได้บอกว่าตัวเองดีหรอกนะแต่ฉันก็ไม่ได้อยากให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นกับฉันไง

คนที่เกลียดกันเขาเอากันได้ด้วยเหรอ เพราะทุกครั้งที่เจอหน้าฉันเขามักจะพูดกับฉันตลอดว่าเขาไม่ได้ต้องการน้องสาว

และเขาก็ไม่อยากให้ฉันเป็นน้องสาวของเขาด้วย แล้วทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้กับฉัน

“คนอย่างพี่มันเลว”

“ฉันก็ไม่ได้บอกว่าตัวเองดีนะพราว”

“…” ฉันไม่ได้พูดอะไรได้แต่มองหน้าคนตรงหน้ากลับไปด้วยความเจ็บปวดที่เขาหยิบยื่นให้ฉัน

“เอาเหอะ เธอจะเกลียดฉันยังไงฉันไม่ได้สนใจอยู่แล้ว เพราะฉันเองก็ไม่ได้ขอร้องให้เธอมารักเหมือนกัน”

“พี่เพิร์ธเกลียดพราวแล้วพี่เพิร์ธเอาพราวทำไม?”

ฉันอดไม่ได้ที่จะถามคนตรงหน้ากลับไป ในเมื่อเขาเกลียดฉันมากขนาดนี้แล้วเขาเอาฉันทำไม

พอฉันถามเขาก็จ้องหน้าฉันแล้วยกยิ้มมุมปาก มันเป็นรอยยิ้มที่โคตรร้ายกาจมากเลยสำหรับผู้ชายตรงหน้าฉันคนนี้

เขาเดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วบอกว่าที่เขาเอาฉันมันเป็นเพราะความสะใจ และมันก็คือการลงโทษน้องสาวไม่รักดีอย่างฉันด้วย

พอได้ยินประโยคเมื่อกี้ของเขามันก็ทำให้ฉันไม่เข้าใจอยู่ดีว่ามันคืออะไรกันแน่ ไม่รักดีหมายความว่ายังไง

ฉันไม่เคยเดินเข้าไปหาเขาแล้วแสดงออกว่าเป็นเด็กไม่น่ารักเลยนะ ฉันก็อยู่ของฉันแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว

“ที่ฉันเอาเธอมันเป็นเพราะความสะใจไง ฉันอยากจะลงโทษเด็กไม่รักดีอย่างเธอ”

“หนูไปทำอะไรให้พี่เพิร์ธเหรอคะ บอกหนูได้มั้ย?”

“หึ กล้าพูดนะว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไร”

พี่เพิร์ธจ้องหน้าฉันเหมือนว่าเขาโกรธเกลียดฉันมากอย่างนั้นแหละ ถ้าไม่ชอบฉันงั้นก็ไม่ต้องมามองหน้ากันก็ได้ เพราะตอนนี้เขาก็ได้ทำให้ฉันเจ็บปวดกับสิ่งที่เขาทำแล้วไง

“พราวไม่อยากเห็นหน้าพี่เพิร์ธแล้วค่ะ ออกไปจากห้องพราวได้แล้ว”

“จำเอาไว้นะพราวว่าฉันก็ไม่ได้รักเธอเหมือนกัน”

พูดจบพี่เพิร์ธก็เดินออกไปจากห้องฉันทันทีทิ้งเอาไว้เพียงคำตอบของเขาที่ทำให้ฉันโคตรเจ็บมากเลยที่เขาพูดประโยคเมื่อกี้ออกมา

ฉันรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้รักฉันและเขาก็ไม่ได้ต้องการฉันด้วย ไม่ต้องพูดย้ำตลอดก็ได้ว่าไม่รักฉัน

ถ้าเลือกได้ฉันเองก็ไม่ได้อยากรักพี่ชายใจร้ายอย่างเขาหรอก ไม่ได้อยากเข้ามาอยู่ในบ้านกับเขาด้วยซ้ำ ให้เวลาฉันหน่อยแล้วกันฉันจะพยายามลืมเขาให้ได้เอง

ยิ่งเห็นเขาใจร้ายกับฉันแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ฉันต้องรีบตัดใจจากเขาให้เร็วที่สุดแล้วล่ะ เพราะไม่อย่างนั้นคนที่เจ็บมันก็จะเป็นฉัน

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเพราะอะไรเขาถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ เกลียดเหมือนว่าฉันไปทำร้ายเขาให้เขาต้องเจ็บมาก่อนอย่างนั้นแหละ

ทั้งที่ความจริงแล้วฉันไม่เคยไปทำอะไรให้เขาเลย แต่ถ้าถามว่าเพราะแม่ฉันมาแต่งงานกับพ่อเขาหรือเปล่า ก็ไม่ใช่เหมือนกัน

เวลาที่อยู่ต่อหน้าแม่ฉันน่ะเขาก็ทำตัวปกติไม่ได้แสดงออกว่าเกลียดอะไรเลย ก็มีแต่ฉันนี่แหละที่เขาไม่ชอบ

พอถามเขาก็บอกว่าไม่ได้เกลียดแค่เขาไม่ได้รักฉันเท่านั้นเอง เขาน่ะมันสองมาตรฐาน ผู้หญิงคนอื่นก็ไม่เห็นว่าเขาจะเย็นชาใส่แบบนี้เลย

แต่พอเป็นฉันเขากลับไม่ชอบซะอย่างนั้น เขามีอคติอะไรกับฉันหรือเปล่า ไม่พอเท่านั้นนะการที่เขามีอะไรกับฉันแบบนี้มันก็เพราะเขาอยากให้ฉันเจ็บปวดกับสิ่งที่เขาทำมากที่สุดด้วย

เขาใจร้ายมากแค่ไหนคิดดูแล้วกัน