Chapter 14
1725 Words
แตงกวามองพิ้งค์กี้ที่ตอนนี้เบะปากใส่ผู้หญิงตรงหน้าอย่างไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ก็สะกิดเอ่ยกระซิบเสียงเบา
"แตงกวาว่าพี่พิ้งค์เหมาะกับพี่ซีเนียร์มากกว่าพี่อีกคนตั้งเยอะ"
"ใช่มะ ไอ้พวกนี้มันเอาอะไรมองพี่ออกจะสวยเหมาะกว่ามันอีก"
แตงกวายิ้มออกมาอย่างเอ็นดูพี่สาวตรงหน้า เธอก็พอมองออกนะว่าพี่ซีเนียร์ชอบใครแต่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวเค้ารู้รึเปล่า แต่ที่แน่ๆทั้งสองคนรักกันแน่นอน เธอไม่ได้คิดเองแต่พี่ณภัทรบอกมาแบบนั้น พวกเขาเป็นเพื่อนกันมานานและดูออกตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่พวกเขาไม่ยอมรับหัวใจตัวเองเอาคำว่าเพื่อนมาเป็นกำแพงกั้นกลางความรู้สึกของทั้งคู่
"ว่าแต่เราจะโหวตให้ใครอ่ะ"
"หืม โหวตให้พี่ซีเนียร์กับพี่พิ้งค์ไงคะ"
พิ้งค์กี้ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาเขินๆ มีแต่คนตาถึงเท่านั้นแหละที่จะมองออกว่าใครเหมาะสมกับใคร ส่วนคนที่อยากมโนก็เชิญต่อเลยจ้ะ เธอไม่เก็บมาใส่ใจหรอก
จากนั้นภายในงานก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ทุกคนส่งผลโหวตมากันบ้างแล้ว บางคนก็รอดูไปก่อนเพราะกว่าจะปิดผลโหวตทุกคนมีสิทธิ์จะแก้ไขได้
"เอาล่ะตอนนี้เรามาเล่นเกมสนุกๆกันดีกว่า เราจะสุ่มคนที่ลงทะเบียนในแอพพลิเคชั่นมาร่วมสนุกด้วยกันหน้าเวที โทรศัพท์ของใครที่มีเสียงแจ้งเตือนให้ออกมาที่นี่"
ติ้งๆๆๆ
พิ้งค์กี้หยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนจะเงยหน้ามองทุกคน ซวยล่ะสิปกติเธอไม่เคยสุ่มได้ออกไปร่วมกิจกรรมกับเขาเลย แต่ครั้งนี้โดนซะงั้น
"ยัยพิ้งค์แกได้อ่ะ ออกไปเลย"
เธอลุกขึ้นเดินออกไปหน้าเวทีโดยมีพิ้งค์กี้ ซีเนียร์ แบล็คลิสต์ ดีสนีย์และคนอื่นๆอีกรวมกันเป็นสิบคน มีหญิงห้าชายห้าคน
"เอาล่ะตอนนี้ขอให้ทุกคนจับคู่ชายหญิงแล้วเราจะได้เล่นเกมกัน"
ดีสนีย์หันไปมองซีเนียร์ก่อนจะเดินเข้าไปหา แบล็คลิสต์ที่เห็นพิ้งค์กี้ยืนหน้าบึ้งอยู่ก็รีบเดินเข้าไปขอจับคู่ด้วยทันที
"พิ้งค์กี้คู่เรามั้ย"
"ไงก็ได้อ่ะ"
เธอไม่ซีเรียสที่จะต้องคู่กับใคร ก็แค่เล่นเกมสนุกเท่านั้นคู่กับใครก็ได้ทั้งนั้น และที่แปลกอย่างหนึ่งคือแอพพวกมันนี่ดั้นเจาะจงเลือกแต่คนที่โสดไม่มีพันธะด้วยนะ จะรู้มากเกินไปแล้ว
"งั้นเราสองคนคู่กะ..."
"พิ้งค์แกมาคู่กับฉันนี่"
ซีเนียร์เดินมากอดคอเธอไว้ก่อนจะลากไปยืนอยู่ข้างเขา แบล็คลิสต์และดีสนีย์มองทั้งสองคนอย่างอึ้งไปก่อนจะหันมามองหน้ากันทันที
"เอ่อ...."
"เธอไม่คู่ไอ้ซีเนียร์เหรอ"
"แล้วนายทำไมไม่คู่ยัยพิ้งค์ล่ะ"
ทั้งสองคนถอนหายใจออกมาก่อนจะเดินมายืนคู่กันแทน และเกมได้เริ่มขึ้นแข่งขันกันหลายอย่างโดยมีกองเชียร์นั่งอยู่ที่โต๊ะคอยส่งเสียงเชียร์อยู่
"ยัยพิ้งค์สู้เค้าน้า"
พิ้งค์กี้วิ่งไปกระโดดกอดคอซีเนียร์ไว้ก่อนจะให้เขาอุ้มเธอขึ้นไปหยิบของที่อยู่ข้างบน เธอตัวเล็กกว่าเขาจึงหยิบของไม่ถึง และทุกอย่างอยู่ในสายตาของเพื่อนร่วมรุ่นทั้งหมด
"เอาจริง ไอ้ซีเนียร์กับพิ้งค์กี้นี่อย่างกับคู่รักกันแหนะ"
"พวกแกมองไม่ออกจริงเหรอ"
ณภัทรเอ่ยออกมายิ้มก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม จริงๆแล้วซีเนียร์มันก็แสดงออกชัดเจนมาตลอดนะ เพื่อนกันไม่ทำให้กันขนาดนี้หรอก แต่ก็นั่นแหละคนเรามันปิดหูปิดตาทำเป็นมองไม่เห็นว่าคนใกล้ตัวคิดอะไร หรือไม่งั้นก็เป็นความเคยชินที่เขาเคยทำให้จึงมองไม่เห็นว่าสิ่งที่เขาทำมันพิเศษกว่าคนอื่น
"แกหมายถึง สองคนนั้นมันรักกันเหรอ"
"ไม่รู้ดิพวกแกว่าเหมือนมั้ยล่ะ"
ทุกคนในโต๊ะหันไปมองสองคนนั้นที่ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข มันก็จริงอย่างที่ณภัทรพูด ดูจากสายตาของคนทั้งสองคนแล้วมันอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น
และกิจกรรมก็จบลงโดยซีเนียร์และพิ้งค์กี้เป็นผู้ชนะไปเพราะทั้งสองคนสามัคคีกันมาก พวกเขามอบของรางวัลนั้นคือกล่องของขวัญสองกล่องและมีประธานรุ่นมอบรางวัลชนะเลิศให้ทั้งสองคน
"มาๆถ่ายรูปร่วมกันหน่อย"
ทั้งสามคนยืนยิ้มให้กล้องถ่ายภาพด้วยกันโดยซีเนียร์เอามือของตัวเองโอบเอวพิ้งค์กี้ไว้ ทั้งสองคนหันหน้ามองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"เก่งนะเนี่ย"
"นี่พิ้งค์กี้นะเว้ยเคยแพ้ใครด้วยเหรอ"
เธอยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันมามองหน้าดีสนีย์ที่รอรับรางวัลรองชนะเลิศอยู่ เธอเน้นกระแทกเสียงคำว่าไม่เคยแพ้ใครใส่หล่อน เพราะไม่ว่าจะเรื่องไหนคนอย่างเธอก็ไม่เคยแพ้รวมถึงเรื่องของซีเนียร์ด้วย หลังจากรับของรางวัลกันเรียบร้อยทุกคนก็แยกกันไปนั่งที่โดยพิ้งค์กี้กอดของขวัญทั้งสองกล่องไว้เพราะในส่วนของซีเนียร์เขาเอาให้เธอด้วย
"เอาล่ะครับตอนนี้ถึงเวลาสนุกกันแล้ว วันนี้เรามีวงดนตรีชื่อดังมาบรรเลงเพลงให้เราได้สนุกกันในค่ำคืนนี้ด้วย เปิดฟลอร์แดนซ์ได้"
ทุกคนนั่งดื่มคุยเล่นกันอยู่ที่โต๊ะส่วนดนตรีก็บรรเลงกันไปเบาๆ นานามองพิ้งค์กี้ที่ตอนนี้นั่งแกะกล่องของขวัญทั้งสองกล่อง
"ทำไมแกได้สองกล่อง"
"อ่ออีกกล่องของซีเนียร์มันยกให้อ่ะ"
เธอเปิดกล่องข้างในขึ้นมาดูก่อนจะร้องว้าวออกมาเมื่อมันเป็นกระเป๋าสตางค์แบรนด์เนมของผู้หญิงราคาหกหลัก ทุกคนเห็นก็ร้องว้าวออกมาอย่างอิจฉา
"ว๊าย รุ่นนี้ตัวท็อปเลยนะ"
"ไอ้นทีมันก็เก่งเนาะ ไปหาสปอนเซอร์มาจากไหนเนี่ย"
"ก็สปอนเซอร์จากโต๊ะข้างๆไง ณภัทร ซีเนียร์ แบล็คลิสต์และคนอื่นไอ้พวกรวยๆไง ใบแค่นี้พวกมันให้อยู่แล้ว ยังไม่รวมอาจารย์ของพวกเราอีกนะ"
"ก็ว่าอยู่ ขนาดมงกุฎยังฝังเพชรเลย"
พิ้งค์กี้มองของตรงหน้าอย่างแปลกใจ ไม่เห็นซีเนียร์จะบอกเลยว่าเขาเป็นสปอนเซอร์ของรางวัลงานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้ด้วย แต่ก็ช่างเถอะเขารวยจะทำอะไรก็ได้
"แกะของซีเนียร์ดีกว่า"
พิ้งค์กี้แกะกล่องของขวัญของเขาก่อนจะร้องว้าวออกมาเมื่อมันคือนาฬิกาโรเล็กซ์ราคาหลักแสน
"โหย แจกโรเล็กซ์เลยเหรอ"
"แม่เจ้าปีนี้ของรางวัลหนักจริง"
เธอเก็บใส่กล่องตามเดิมแล้วจะเอาไปให้ซีเนียร์ แพงขนาดนี้เขาควรจะเก็บเอาไว้สะสม เธอได้กระเป๋าก็คุ้มแสนคุ้มแล้ว
"เอาล่ะตอนนี้เราจะปิดผลโหวตการเลือกคู่ชายหญิงที่สวยหล่อและเหมาะสมกันที่สุดในค่ำคืนนี้ และเดี๋ยวเราจะประกาศรางวัลพร้อมกับมอบมงกุฎเพชรให้กับทั้งคู่"
ทุกคนกันมาลุ้นกันใหญ่ว่าใครจะได้ครอบครองมงกุฎฝังเพชรไป ท่าทางจะเป็นรางวัลใหญ่ที่สุดที่มีมาในการจัดงานเลี้ยงรุ่นแล้ว มงกุฎฝังเพชรราคาหลักแสนใครๆต่างก็หมายปอง
"เอาล่ะครับตอนนี้ผมจะประกาศรางวัลแล้วนะ เอาเป็นฝ่ายชายก่อนแล้วกันและแน่นอนว่าซีเนียร์ยังเป็นแชมป์อยู่คะแนนเอาชนะแบล็คลิสต์ไปสิบคะแนน ขอแสดงความยินดีกับซีเนียร์ครับ"
เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปหน้าเวที เขารับมอบมงกุฎเจ้าชายจากประธานรุ่นก่อนจะรอลุ้นว่าผู้หญิงจะเป็นใคร และในทุกปีผู้หญิงก็เป็นดีสนีย์ที่คู่กับเขาปีนี้ก็คงเหมือนเดิมแหละไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรอก
"และทางฝ่ายหญิงนั้นจะเป็นใครกันขอผลโหวตด้วยครับ"
ทุกคนในโต๊ะหันไปสะกิดดีสนีย์ทันที ยังไงก็ต้องเป็นเธอเพราะทั้งสองคนเป็นคู่จิ้นกันมานานและทุกปีเพื่อนก็โหวตให้เธอกับเขา ดีสนีย์ยิ้มออกมาแก้มปริยังไงปีนี้เธอต้องเป็นคนที่เพื่อนมองว่าเหมาะสมกับเขา พิ้งค์กี้เบะปากใส่หล่อนอย่างหมั่นไส้ก่อนจะไม่สนใจหยิบโทรศัพท์มากดเล่นต่อ
"และปีนี้คู่ที่เหมาะสมกันที่สุดจากผลโหวตของเพื่อนๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าคะแนนห่างกันเพียงนิดเดียวเท่านั้น และผู้หญิงที่ได้รับมงกุฎในค่ำคืนนี้ก็คือ...."
ทุกคนในงานลุ้นกันหนักมากว่าจะไปในทิศทางไหน นทียิ้มกว้างออกมาก่อนจะมองมายังโต๊ะของพิ้งค์กี้
"และปีนี้คนที่ได้ครอบครองมงกุฎคือพิ้งค์กี้สาวสวยของเราครับ"
ทุกคนร้องออกมาอย่างตื่นเต้น ปีนี้ทำไมผลโหวตถึงออกมาผิดไปจากปีก่อนๆ พิ้งค์กี้ที่กดโทรศัพท์อยู่เงยหน้ามองไปยังนาทีก่อนจะอ้าปากค้างอย่างตกใจ
"แกบอกว่าใครนะ ฉันเหรอ..."
"ใช่แล้วครับเพื่อนพิ้งค์ ปีนี้แกเป็นผู้ชนะ"
เธอชี้หน้าตัวเองอย่างมึนงง ทำไมเป็นเธอไปได้อ่ะ ใครมาโหวตให้เธอเนี่ยเคยได้ครั้งหนึ่งแต่ปีนั้นได้คู่กับไอ้แบล็คลิสต์นะ แต่ว่าปีนี้เธอได้คู่กับซีเนียร์เนี่ยนะ
"เอ้าเพื่อนอึ้งอะไรครับ ออกมาเร็ว"
เธอเกาหัวอย่างมึนงงก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปหน้าเวที ประธานรุ่นสวมมงกุฎให้เธอจากนั้นทุกคนก็ปรบมือแสดงความยินดีกับทั้งคู่ที่ได้รับรางวัลในครั้งนี้
ดีสนีย์รู้สึกหน้าเสียเป็นอย่างมาก คะแนนเพียงแค่นิดเดียวเองทำไมถึงไม่เป็นเธอล่ะ ทำไมถึงต้องเป็นยัยพิ้งค์ด้วย
'ทำไมคนที่ยืนตรงนั้นไม่ใช่เธอล่ะ'
- Writer
