Chapter 19
1235 Words
หลายวันผ่านไป....
พิ้งค์กี้เดินทางมาที่บริษัทของแบล็คลิสต์เพื่อประชุมเกี่ยวกับการทำโฆษณาและเธอเลือกดารานางแบบมาให้เขาเลือกด้วย
"นี่คือที่คัดคิวงานมาแล้วนะ พร้อมถ่ายเลยคุณลองดูก่อนนะคะ"
เธอเอ่ยออกมาด้วยความสุภาพ เพราะนี่คือในห้องประชุมพนักงานของเขาอยู่กันหลายคน การที่จะทำตัวสนิทสนมนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ควรเท่าไหร่
"คุณเลือกสิพิ้งค์ ผมตามใจคุณ"
"เลือกเองเถอะจะได้ไม่มาบ่นทีหลังว่าไม่ถูกใจ"
เธอคะยั้นคะยอให้เขาเลือกตามที่ถูกใจ ไม่อยากตัดสินใจอะไรแทนลูกค้าเพราะถ้าออกมาไม่เป็นที่พอใจ เธอจะถูกว่าเอาได้ว่าทำอะไรก็ไม่รู้ ถ้าเขาตัดสินใจเองมันจะดีกว่า
"โอเคงั้นเอาคนนี้กับคนนี้ก็ได้"
"ตาถึงนะเนี่ย คนนี้ดาวรุ่งมาแรงเลย ส่วนคนนี้ก็ดังอยู่แล้วงั้นตกลงว่าเป็นสองคนนี้นะคะ เดี๋ยวพิ้งค์จะให้ผู้ช่วยติดต่อไปส่วนทางนี้เตรียมสัญญาไว้ได้เลย"
"โอเคครับ"
"ส่วนเรื่องการถ่ายทำ..."
พิ้งค์กี้ประชุมอย่างจริงจังกับทุกคนนานหลายชั่วโมง แบล็คลิสต์ยิ้มอย่างถูกใจไม่คิดว่าหญิงสาวจะทำงานเก่งขนาดนี้แถมยังรอบคอบทุกอย่าง ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงมีชื่อเสียงได้จนถึงทุกวันนี้
"งั้นตกลงตามนี้นะคะ สถานที่เป็นออฟฟิศที่ภูเก็ตงั้นเราเดินทางไปถ่ายทำที่นั่นด้วยกัน เดี๋ยวขอจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยทางเราจะแจ้งกำหนดการถ่ายทำนะคะ"
"โอเคตกลงตามนี้"
ทั้งสองคนยิ้มออกมาอย่างโล่งใจที่ตอนนี้ทุกอย่างเคลียร์เรียบร้อยหมดแล้ว แบล็คลิสต์ชวนพิ้งค์กี้ไปทานข้าวด้วยกัน เธอตอบตกลงทันทีแต่ไม่ลืมที่จะส่งข้อความไปแจ้งชายคนรักพร้อมกับสั่งไว้ว่าไม่ต้องตามมาทุกที่ก็ได้
"หวังว่าจะไม่บังเอิญเจอซีเนียร์"
"ฮ่าๆ ก็ไม่แน่นะร้านที่จะไปเขาก็ชอบไปทานเหมือนกัน"
หญิงสาวถูกเขาดักคอไว้ก่อน ความบังเอิญที่มันไม่ควรบังเอิญดูยังไงก็รู้ว่าตั้งใจมา พิ้งค์กี้คงบอกแหละว่าอยู่ที่ไหนส่วนเขาที่แอบชอบเพื่อนอยู่แล้วถ้ารู้ว่ากำลังอยู่กับเขาก็ต้องมาเพราะหวงของก็ไม่แปลกนะที่จะเจอ
"หึ... ว่าแต่ไปภูเก็ตพิ้งค์ไปด้วยตัวเองมั้ย"
"ไปดิ แล้วแบล็คไปป่ะ"
"ไปสิ ถ้าพิ้งค์ไปเราก็ไป"
เขายิ้มออกมาก่อนจะพาเธอขึ้นรถเดินทางไปร้านอาหาร ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกแป๊บเดียวก็มาถึงที่หมาย
"เราคิดว่าซีเนียร์ต้องตามพิ้งค์ไปแน่เลย"
"แน่นอนสิ... เอ่อหมายถึงว่ารายนั้นชอบเที่ยวถ้ารู้ว่าเราสองคนจะไปทำงานที่ทะเลงอแงจะไปด้วยแน่นอนเลย"
"งั้นเหรอ... น่าสนุกดีไปกันหลายคน"
เขายิ้มออกมาไม่ได้ห้ามอะไร เพราะกำลังคิดว่ามันเป็นโอกาสเหมาะที่จะได้ทำคะแนน จากนั้นทั้งสองคนก็เข้าไปทานอาหารด้วยกันโดยซีเนียร์ไม่ได้ตามมาเพราะไม่อย่างนั้นเขาจะสงสัยเอาได้ อีกอย่างคนรักสั่งไว้ว่าไม่ต้องตามมาทุกที่ก็ได้ เขาจึงต้องยอมปล่อยไปสักวัน
"ท่านประธานจะทานอะไรดีครับ"
"สั่งอะไรง่ายๆให้ผมทานก็ได้"
"ได้ครับ"
เขากดส่งข้อความไปหาหญิงคนรัก ถามว่าเธอกลับหรือยังคุยอะไรกันบ้าง วันนี้ทั้งวันเธออยู่กับแบล็คลิสต์จนเขาเริ่มหึงหวงแล้ว แต่ออกนอกหน้าไม่ได้เขาต้องแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวให้ได้ เพราะฉะนั้นตอนนี้ต้องทำงานไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น ตอนเย็นค่อยไปรับที่บริษัท
ทางด้านของพิ้งค์กี้เธอวางแก้วน้ำลงก่อนจะยิ้มให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม
"อาหารอร่อยมั้ยถูกปากรึเปล่า"
"อร่อยดีเพิ่งเคยมาทานครั้งแรก ปกติผ่านไปมาแต่ไม่เคยเข้ามาเลย"
"คราวหลังก็มาทานที่นี่สิ นี่ก็ร้านประจำของพิ้งค์นะ"
"ไว้จะมาอีก มีหลายเมนูที่อยากจะลอง งั้นเรากลับกันเลยมั้ยเดี๋ยวเราไปส่ง"
เธอพยักหน้าก่อนจะเรียกพนักงานมาเก็บเงิน เธอส่งบัตรของตัวเองไปให้พนักงานแต่ชายหนุ่มห้ามไว้เสียก่อน
"เดี๋ยวเราจ่ายเอง"
"ไม่ได้ แบล็คเป็นลูกค้าเรานะ"
"ช่างมันเถอะน่าคิดเล็กคิดน้อยทำไมเนี่ย ถือซะว่าเพื่อนเลี้ยงเพื่อนไง"
พิ้งค์กี้ทำหน้าสลดลงก่อนจะเก็บบัตรของตัวเองเอาไว้แล้วเงยหน้ามองสบตากับเขา
"งั้นรอบหน้าเราเลี้ยงนะ"
"ได้ดิไม่มีปัญหา"
เขายิ้มออกมาก่อนจะพาหญิงสาวกลับไปส่งที่บริษัทของเขา จากนั้นเธอก็เดินทางกลับไปที่บริษัทของตัวเองเพื่อเคลียร์งานอย่างอื่นและรอชายคนรักมารับกลับบ้านด้วย
ตกเย็นเขาก็รีบขับรถมารับเธอที่บริษัท ช่วงหลังเขากับพิ้งค์กี้นอนด้วยกันทุกวันและผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ดีไม่ได้ห้ามปรามอะไร พวกท่านหัวสมัยใหม่ไม่ได้ซีเรียสเรื่องอยู่ก่อนแต่งอยู่แล้ว แต่เขามีไปทาบทามเรื่องแต่งงานไว้บ้างแล้ว คุณพ่อคุณแม่ของพิ้งค์กี้ก็รับทราบและยินดีที่เขากับเธอรักกัน
"คุณพิ้งค์ล่ะนานา"
"ห้องทำงานค่ะคุณซีเนียร์"
"โอเค"
เขาเดินไปหาเธอที่ห้องทำงานเคาะประตูสองสามทีก่อนจะเปิดเข้าไปข้างใน เธอกำลังนอนฟุบหน้าลงกับโต๊ะทำงาน คงจะเหนื่อยมากเห็นว่าพรีเซ้นงานครึ่งวันไม่ได้พัก
"ยัยแสบของเค้าเหนื่อยเหรอ"
เขาเอ่ยออกมาเสียงอ่อนโยน เธอเงยหน้ามองชายคนรักก่อนจะยิ้มออกมารีบลุกขึ้นเดินไปอ้อนชายหนุ่ม
"ตัวเองเค้าเหนื่อยมากเลยค่ะวันนี้"
"น่าสงสารจังเลย อยากไปดื่มผ่อนคลายมั้ย"
"ไม่เอาอยากนอนกอดตัวเอง วันนี้ไปนอนบ้านเค้านะ"
เขาพยักหน้าตกลงตามใจเธอทุกอย่าง หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะดึงมือเขาไปนั่งลงตรงโซฟาแล้วชวนคุยเรื่องธุระบางอย่าง
"อีกสองอาทิตย์เค้าจะไปภูเก็ตถ่ายโฆษณาให้บริษัทของแบล็คลิสต์ เค้าเกริ่นไปว่าตัวเองอาจจะไปด้วย"
"แล้วหมอนั่นไม่ว่าอะไรเหรอ"
เธอส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะคิดแผนอะไรดีๆออก คราวนี้แหละเธอจะทำให้มันจบทุกอย่างรับรองว่าได้ผลแน่นอน
"ไม่ว่าอะไรหรอก ตัวเองเชื่อเค้ามั้ยว่าดีสนีย์ไปด้วยแน่นนอน"
"ตัวเองมีแผนอะไรเหรอ"
พิ้งค์กี้ยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะอธิบายแผนของเธอคร่าวๆให้ชายหนุ่มฟัง
ทางด้านของแบล็คลิสต์เขากดโทรศัพท์ไปหาดีสนีย์เพื่อเอ่ยชักชวนให้ไปภูเก็ตด้วยกัน
(แล้วสองคนนั้นจะไม่สงสัยเหรอ)
"ก็มีบ้าง แต่เราจะบอกว่าจ้างดีสนีย์เป็นที่ปรึกษาจะได้ไปทำคะแนนให้ตัวเองไง เดี๋ยวบอกเวลาอีกทีนะเตรียมตัวเลย"
(โอเค แล้วเจอกัน)
- Writer
