เนื้อคู่เถื่อน

5

สวยขนาดนี้ไม่คิดว่าจะหน้าเงิน แต่พอคิดถึงวีกรรมของเธอในวัยเด็ก ก็ทำให้เขาสำนึกได้ว่าเธอแสบขนาดไหน

สวยสยองน่ะสิ!

แก้มหอมค่อยๆ ลืมตาตื่นเพราะรับรู้ได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดตรงใบหน้าของเธอ

หญิงสาวกะพริบตาปริบๆ พอจำได้ว่าอะไรเป็นอะไร เธอก็ทำท่าจะกรีดร้อง แต่เขาใช้ปากหยักหนาอุดปากของเธอเอาไว้ ด้วยจุมพิตอันดุดัน เธอกำหมัดทุบเขาระรัว

“คนบ้า คนเฮงซวย” แก้มหอมด่าเขาเสียงหอบ ใบหน้าแดงก่ำ

“ลงมาได้แล้ว ถึงบ้านแล้ว” ขุนเขารั้งร่างของเธอเข้ามาในบ้าน ทันกับผู้เป็นบิดาที่ขับรถตามมาทัน

“โอโห้... คุณพ่อขับรถตามมาได้รวดเร็วขนาดนี้เลยเหรอครับ เป็นห่วงลูกสะใภ้ขนาดนั้นเชียวหรือ”

“นี่แกเลิกประชดฉันสักที” เขมราชระอากับลูกชาย ก่อนจะหันไปสั่งสาวใช้ให้นำเสื้อผ้าข้าวของลูกสะใภ้ไปเก็บบนห้อง

“มานี่เลย” ขุนเขากระชากมือให้แก้มหอมเดินตามเข้าไปในบ้าน

“ไอ้ขุนเขาแกอย่าทำอะไรรุนแรงนะ” เขมราชรีบปรามลูกชายเอาไว้

“อะไรเหรอครับคุณพ่อที่บอกว่ารุนแรง” ขุนเขาไม่พูดเปล่า เขารั้งร่างของแก้มหอมมากอดเอาไว้ ก่อนที่จะหอมแก้มเธอแรงๆ

หญิงสาวถึงกับตาโตอ้าปากค้าง หน้าแดงร้อนเห่อ มองเขาอย่างตกตะลึง ถูแก้มตัวเองไปมาอย่างรังเกียจ ในขณะที่เขายิ้มเจ้าเล่ห์ยียวนกวนประสาทส่งมาให้

“เธอเป็นเมียของผมแล้ว ผมจะทำอะไรก็ได้” เขากระชากเธอให้เดินตามขึ้นห้องไป

“มานี่เลยแม่ตัวดี” ขุนเขาพูดเสียงกร้าว

“ไอ้ขุนเขา ไอ้ลูกบ้า” เขมราชชี้นิ้วสั่นระริกตามหลังลูกชายไป แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ปัง! เสียงประตูปิดลงโครมใหญ่ทำเอาแก้มหอมสะดุ้งสุดตัว เธอขืนตัวออกจากอ้อมแขนของเขา มองเขาด้วยหน้าตาแตกตื่น

“ถอยออกไปนะเฮียไม่อย่างนั้นแก้มจะร้องให้ลั่นบ้านเลย”

“ก็ร้องสิ คนเขาจะได้รู้กันทั้งบ้านว่าเธอกับเฮียเข้าหอกันดุเดือดเผ็ดร้อนเพียงใด”

“คนบ้า ลามก” เธอแหวใส่เขา รีบหันรีหันขวางเพื่อหาทางหนีทีไล่

“ถึงจะบ้าลามก แต่เฮียก็เป็นผัวเธอไง แก้มหอม” เขาเดินเข้าหา ท่าทีคุกคาม

“อย่าเข้ามานะ” แก้มหอมมองประตูห้องน้ำเขม็ง เธอรีบวิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำเพื่อหลบภัย

หญิงสาวยืนหอบอยู่ตรงประตู ล็อกประตูอย่างแน่นหนาแล้วถอนใจเฮือกใหญ่

“คิดว่าจะหนีฉันพ้นหรือไง” ประโยคของเขาเขย่าขวัญเธอยิ่งนัก พอเข้ามาในห้องน้ำได้ แก้มหอมก็อยากจะร้องไห้ เธอยังอยู่ในชุดเจ้าสาว จะถอดชุดรูดซิปยังไงนี่ แล้วเธอจะอาบน้ำยังไง ไม่ได้นำเสื้อผ้าเข้ามาเปลี่ยน

แก้มหอมลองรูปซิปด้านหลังชุดแต่งงานดูเองก่อน เธอพยายามอยู่นานจนเหนื่อยหอบ

“ชุดแต่งงานบ้าบออะไรถึงได้ถอดยากถอดเย็นแบบนี้นะ” แก้มหอมเดินไปที่ประตูห้องน้ำ แนบหูฟังเสียงด้านนอก ปรากฏว่าเงียบกริบ หรือเขาจะไปแล้วนะ

เธอคงต้องหาคนช่วยรูปซิปชุดแต่งงานด้านหลังให้ ถ้าแต่งงานกันปกติ เจ้าบ่าวจะเป็นคนรูดให้แล้วก็ทิ้งตัวลงบนเตียง ต่อจากนั้นก็สิบแปดบวก

“โอ๊ย! คิดลามกอะไรอยู่นี่” เธอนึกจินตนาการแล้วตบหน้าผากตัวเองเรียกสติ

แก้มหอมสูดลมหายใจเข้าปอดแรง ๆ ลึกๆ ค่อย ๆ แง้มประตูออกไปดูด้านนอก ถ้าปลอดคนล่ะก็ถือว่าเธอโชคดีไป

เธอสอดส่ายสายตามอง ก็เห็นว่าปลอดคน แก้มหอมมองตรงไปที่ประตูเขม็ง เธอจะรีบวิ่งจู๊ดไปที่ประตูแล้วเปิดออกไปหาสาวใช้ผู้หญิงในบ้านสักคน ให้ช่วยรูดซิปด้านหลังให้ รวมถึงขออาบน้ำชั้นล่างไปเลย

ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง! นับถอยหลังในใจ ก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่ประตู

“นั่นเธอจะทำอะไร” เสียงเข้มที่เอ่ยขึ้นทางด้านหลังทำให้แก้มหอมหันขวับไปมอง ก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อเห็นว่าเขานุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว มองเห็นกล้ามเป็นมัด ๆ

แก้มหอมกลืนน้ำลายลงคอ แต่เธอไม่มีเวลาชื่นชมหุ่นอันแสนเซ็กซี่ของเขา ต้องรีบหนีออกไปจากห้องนี้ก่อน จึงรีบเปิดประตู แต่ปรากฏว่าประตูมันเปิดยังไงก็เปิดไม่ออก

“ทำไมเปิดไม่ออกล่ะ” เธอพยายามเปิดประตูแต่เปิดยังไงก็เปิดไม่ออก

“ถึงที่นี่จะเป็นแค่บ้านป่าเมืองเถื่อน ไม่ใช่ในเมืองใหญ่ที่เธออาศัยอยู่ แต่เฮียก็สามารถสร้างประตูนิรภัยได้” เขายกคีย์การ์ดให้เธอดู

“ห้องของเฮียจะเข้าออกได้ต้องใส่รหัส คนที่รู้มีเพียงเฮียคนเดียว กลอนก็ใช้แบบดิจิตอล สำคัญที่สุดคือต้องสแกนลายนิ้วมือของเฮียคนเดียวเท่านั้น ถ้าห้องนี้เฮียไม่อยากให้ใครเข้า หรือออกก็เข้าออกไม่ได้” เธอไม่น่าโง่เลยจริง ๆ ก็เห็นว่าประตูห้องของเขามีระบบมากมายตั้งแต่ตอนที่เขากระชากเธอเข้ามาในนี้แล้ว

ห้องของเขาไม่เหมือนห้องนอนธรรมดา แต่เป็นห้องชุดเหมือนคอนโดฯ หรู หรือแพนเฮ้าส์ในเมืองใหญ่ เข้ามามีห้องรับแขก ห้องนอน ห้องน้ำ และมีห้องครัวเล็ก ๆ อยู่อีกด้าน แถมยังมีระเบียงที่สามารถออกไปนั่งรับประทานอาหารได้ด้วย เขาจะกินนอนอยู่บนนี้ไม่ลงไปด้านล่างเลยก็สามารถทำได้ หากมีเสบียงเก็บเอาไว้ในตู้เย็น

“เฮีย เรามาตกลงกันเถอะค่ะ” เธอสูดลมหายใจเข้าปอดแรง ๆ ลึก ๆ ก่อนจะเอ่ยกับเขาไป ขุนเขาในเวลานี้ดูไม่น่าไว้วางใจด้วยประการทั้งปวง แล้วไอ้การแต่งตัวเปลือยอกของเขาอีก