แค่เพื่อน

ตอนที่ 9 เมา

หลังจากคูลกับโชพาสาวบริการขึ้นห้องไปก็เหลือแค่ซีนายกับปลายฝนที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ

“พี่ปลาย" ซีนายเรียกชื่อปลายฝนที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่

“ห้ะว่าไง" ปลายฝนเงยหน้าจากโทรศัพท์มามองคนที่เรียกชื่อเธอ

“พี่ปลายชอบผมมั้ย"

ปลายฝนถึงกับสตั้นกับคำถามของซีนาย

“..."

“พี่ยังไม่ต้องตอบผมตอนนี้ก็ได้"

“..."

“แต่ผมอยากให้พี่รู้เอาไว้นะ ว่า..."

“..."

“ผมชอบพี่"

“..."

ทั้งสองสบตากัน หน้าทั้งสองค่อยๆใกล้กันก่อนริมฝีปากทั้งสองจะประกบกัน

ทางด้าน:เจ้าขา

“ลูกฟูกก ระ... เรากลับกันเถอะ มันดึกแย้วว" เจ้าขาพูดอย่างมึนเมา

“อารายย ยางมะดึกเบยยย"

“ไปกานนนเถอะ"

เจ้าขาพูดจบทั้งคู่ก็พากันไปที่เดิมเพื่อไปเอาของ แต่พอมาถึงก็เจอภาพบาดตาทำเอาเธอแทบจะน้ำตารินไหลออกมา

“เฮ้ย ทำอารายกานอ่ะ" ลูกฟูกถามซีนายกับปลายฝนที่กำลังจูบกันอยู่ ซีนายกับปลายฝนที่ได้ยินเสียงของลูกฟูก ก็ถอนจูบกัน

“มาตอนไหน" ซีนายถามลูกฟูกกับเจ้าขา

“นายเห็นตอนไหนก็ตอนนั่นแหละ" ลูกฟูกบอกกับซีนาย ซีนายมองลูกฟูกที่ตอบเค้าก่อนจะมองเจ้าขาก็น้ำตาคลอ เค้าเห็นน้ำตาของเจ้าขาจึงถามเธอ

“เห้ย เป็นอะไรร้องไห้ทำไมใครทำเธอ"

“อึก ฮื้อ ฮือ....อึก" ยิ่งซีนายถามเธอยิ่งร้องออกมา

“ใครทำเธอก็พูดสิ เอาแต่ร้องฉันจะไปรู้มั้ย!" ซีนายถามเจ้าขาด้วยเสียงดุขึ้น เพราะเธอเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมตอบเค้า

“อึก ทะ...ทำไม ฮือ"

“ทำไมอะไร"

“ฉะ ฉันผิดอะไร อึก" เจ้าขาพูดไปร้องไห้ไปทำให้ซีนายฟังไม่รู้เรื่อง + กับเสียงเพลงในคลับอีก

“หยุดร้องก่อนได้มั้ยฉันฟังไม่รู้เรื่อง"

“นะ นายไม่ต้อง ฟะ ฟังหรอ"

“ห้ะ"

“ฉันรักนายนะ" เจ้าขาพูดเสียงเบาทำให้ซีนายยิ่งไม่ได้ยิน

“พูดไรว่ะ เออๆค่อยพูดพรุ่งนี้กลับกันเถอะ" ซีนายพูดกับเจ้าขา ก่อนจะหันไปหยิบกระเป๋าเธอแล้วจับมือเธอออกไป โดยมีสายตาของปลายฝนและลูกฟูกมองตาม

ลูกฟูกที่เห็นซีนายจับมือเจ้าขาก็รู้สึกเขินแทนก่อนจะหันกลับมาเพื่อจะหยิบกระเป๋าแต่ก็เห็นปลายฝนยืนนิ่ง จึงเขย่าตัวเธอ

“พี่บานฝอยไม่กลับหรอคะ" ลูกฟูกพูดด้วยความเมา ปลายฝนที่ได้ยินลูกฟูกพูดชื่อเธอแบบนั้นก็พูดขึ้น

“กลับค่ะ แต่พี่ชื่อปลายฝนไม่ใช่บานฝอยนะคะน้อง...." ปลายฝนบอกพร้อมกับทำท่าคิดชื่อของลูกฟูก

“ลูกฟูกค่ะ" ลูกฟูกที่เป็นปลายฝนคิดชื่อจึงพูดออกมา

“อ๋อ น้องลูกเน่า อุ้ยพูดผิดลูกฟูก" ปลายฝนพูดพร้อมกับเสแสร้งยิ้มให้ ก่อนจะเดินตามซีนายไป

ลูกฟูกที่ได้ยินปลายฝนว่าเธอ เธอจึงรู้สึกไม่พอใจ แต่เธอก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเธอก็เพิ่งหลอกด่าไปเหมือนกัน แต่เธอคงเจ็บกว่า คิดไปก็เท่านั้นเธอจึงโทรตามให้คนที่บืานมารับเพราะเธอรู้ว่าตัวเองขับรถไม่ไหวจึงไม่พยายาม ส่วนคูลกับโชไปไหนเธอก็ไม่รู้จึงให้คนที่บ้านมารับดีที่สุด

ลานจอดรถ คลับ ขุนเขา&มินนี่

“ทำไมมาช้าจังครับ" ซีนายถามปลายฝน

“คุยกับน้องลูกเน่....ลูกฟูกอยู่น่ะ" ปลายฝนที่กำลังจะพูดลูกเน่าก็ต้องเปลี่ยนคำเพราะไม่อยากให้ซีนายมิงเธอเป็นคนไม่ดี

“อ๋อครับ"

ซีนายพูดจบก็ขับรถไปส่งปลายฝนที่คอนโด

“นายไปส่งยัยนี่... น้องเจ้าขาได้ใช่มั้ย" ปลายฝนถามซีนาย

“ได้ครับ"

“งั้นพี่ไปละนะ บ๊ายบาย จุ๊บๆ" ปลายฝนบอกซีนายพร้อมกับยื่นหน้าไปจุ๊บแก้มซีนาย

ซีนายที่โดนปลายฝนจุ๊บแก้มก็รู้สึกเขินอาย

“ครับ ฝันดีนะครับ"

“ค่ะ"

ปลายฝนพูดจบก็เดินขึ้นคอนโด ส่วนซีนายก็ไปส่งเจ้าขาที่บ้าน

กริ๊ง กริ๊ง เสียงกดกริ่ง

“ใครคะ?" จิราพรถามอย่างสงสัย

“ผมเพื่อนเจ้าขาครับ"

“อ๋อ จ่ะมีอะไรหรอจ้ะมาดึกเลย"

“ผมมาส่งเจ้าขาน่ะครับ"

“อ๋อ ไหนเจ้าขาล่ะ" จิราพรถามเพราะไม่เห็นลูกสาวตัวแสบของตัวเอง

“นอนอยู่ในรถครับ"

“อ๋อ" จิราพรได้ยินอย่างนั้นก็เดินไปเปิดประตูเพื่อเรียกลูกสาว

“เจ้าขา เจ้าขาลูก" จิราพรเรียกพร้อมกับเขย่าตัวแต่เจ้าขาก็เกมือนจะไม่ตื่น ซีนายที่เห็นอย่างนั้นจะอาสาอุ้มเข้าบ้าน

หลังจากอุ้มมาที่ห้องนอนของเจ้าขา จิราพรก็ขอบคุณซีนายก่อนจะชวนเค้านอนที่นี้เพราะมันดึกแล้วและก็เค้าดื่มแอลกอฮอล์อีกเจอด่านขึ้นมามันจะว้าวุ่นอีก เธอจึงชวนซีนายนอนนี้ แต่เค้าก็ปฏิเสธไป เพราะคอนโดเค้าอยู่ไม่ไกลมากจึงไม่รบกวนจิราพร ไม่นานนักซีนายก็ขับรถกลับคอนโด