แค่เพื่อน

ตอนที่ 1 น่ารักกับผี

“อื้อ อ๊ะ ซีนาย พะ พี่ จุก อ๊ะ " เสียงสาวสวยของมหา'ลัยy บอกซีนายชายหนุ่มมหา'ลัยv

ที่ตอนนี้ทั้งสองกำลังทำเรื่องอย่างว่าอยู่

“อ่า ซี้ดดด อ้าา" ชายหนุ่มคำรามพูดออกด้วยความเสียวซ่านไม่มีความเบาลง

ซีนายเริ่มเร่งความเร็วเพราะว่าตัวเองใกล้จะเสร็จแล้ว เลยเร่งความเร็วขึ้นทำเอาทั้งตัวเองและสาวสวยคนนั้นเสียวอยู่ไม่น้อย ไม่นานทั้งสองก็ได้ปลดปล่อยความสุขของตัวเอง

หลังจากทำกิจกรรมเสร็จซีนายก็แต่งตัว ทำเอาสาวสวยสงสัยจึงถามชายหนุ่ม

“ซีนายจะไปไหนหรอ?"

“กลับ" ชายหนุ่มตอบอย่างไร้เยื่อใย

“ทำไมกลับเร็วจังล่ะ ไม่อยู่ต่อหน่อยหรอ" สาวสวยพูดีอย่างออดอ้อนๆ

“ไม่ครับ เราดิวกันแล้วนิครับว่าเป็นแค่คู่นอน เสร็จจบต่างคนต่างแยก" ซีนายบอกสาวสวยรุ่นพี่

“แต่พี่อยากให้น้องซีนายอยู่กับพี่ต่อนะ" สาวสวยไม่พูดเปล่า เอามือมาลูบที่เป้าของเขา เมื่อทั้งสองเกิดความต้องการ ก็ทำเรื่องอย่างว่ากัน

มหา'ลัย

“เจ้าขา" เสียงของลูกฟูกเรียกฉัน

เมื่อเจ้าขาเห็นลูกฟูกยืนรออยู่เธอก็รีบเดินไปหา

“รอนานไหมแก" ฉันถามลูกฟูกที่เหงื่อออก

“ไม่นาน" ลูกฟูกพร้อมกับเอามือพัดหน้าตัวเอง

“ไม่นานแต่เหงื่อออกเยอะเชียว"

“แกก็รู้ว่าฉันขี้ร้อน ยืนแปปๆเหงื่อก็ออกแล้ว" ลูกฟูกพูดกับฉันอย่างอารมณ์ไม่ค่อยสงบเท่าไร

“เออๆ เราเข้าไปข้างในกันเถอะป่านนี้พวกคลูคงรอเราสองคนนานแล้วแหละ" พูดจบฉันกับลูกฟูกก็เดินที่ร้านคาเฟ่ในมหา'ลัยเพราะพวกคลูรอฉันอยู่ที่นั้น อ๋อ ฉันลืมบอก คลูคือเพื่อนของฉัน ฉันมีเพื่อนอยู่4คน คือ ลูกฟูก คูล โช และก็ซีนาย

คาเฟ่ v

หลังจากเข้ามาในคาเฟ่ฉันกับลูกฟูกก็มองหาพวกคูล มองหาไปหามาก็เห็นมือของโชโบกมือเรียกฉันและลูกฟูกอยู่ ฉันและลูกฟูกที่เห็นมือของโชโบกอยู่ก็รีบเดินไปหา

“แหม๋กว่าจะมานะคุณหนูลูกเน่า" เสียงของคลูพูดกับลูกฟูก

“นี่! ไอปากหมาฉันชื่อลูกฟูกไม่ใช่ลูกเน่า อย่าเอ๋อ" ลูกฟูกบอกกับคลูอย่างไม่ค่อยสงบอารมณ์

“เธอก็ปากหมาไม่แพ้ฉันหรอกยัยลูกเน่า" คลูพูดพร้อมกับแลบลิ้น

ขณะที่ลูกฟูกกำลังจะกรี๊ดออกมา คลูก็พูดดักทางไว้ก่อน

“เธอก็ลองกรี๊ดสิ แต่เธอช่วยดูคนในร้านด้วยนะว่าเยอะขนาดไหน" คำพูดของคลูทำเอาลูกฟูกมองผู้คนก่อน ก็เห็นว่าคนในร้านก็เยอะพอสมควร ลูกฟูกเห็นแบบนั้นก็ไม่กล้ากรี๊ดออกมาเพราะเธอไม่ให้คนอื่นคิดว่าเธอเป็นพวกชอบบ้าผู้ชาย เธอจึงเลือกที่จะไม่ตอบโต้กลับ

“มึงก็เนอะไอคูลชอบเถียงกับยัยฟูก" เสียงของโชพูดกับคลู คลูแกล้งทำเป็นไม่สนใจคำพูดของโชแล้วทำหน้าตาทะเล้นใส่ลูกฟูก

เพิ่มความโมโหให้ลูกฟูกอยู่ไม่น้อย

“แล้วนี่ซีนายยังไม่มาอีกหรอ" ฉันถามคลู

กับโช แต่คำตอบของโชทำฉันอึ้งอยู่ไม่น้อย

“ยังแหละเมื่อวานเห็นบอกไปเอากับรุ่นพี่มอy" โชพูดอย่างหน้าตาเฉย

แป๊ะ

เสียงตบหัวดังขึ้น

“โอ้ยย มึงตบหัวกูทำไหมเนี่ย" โชถามคลูอย่างไม่พอใจ

“ก็ดูคำที่มึงพูดออกมาสิ" คลูบอกโชก่อนที่ทั้งสองจะหันมามองฉัน

ทุกคนคง งง ว่าทำไมฉันถึงต้องอึ้งกับสิ่งที่โชพูดออกมา เพราะว่าฉันแอบชอบซีนาย ฉันชอบซีนายมาตั้งแต่ม.ปลายจนขึ้นมหา'ลัยฉันก็ยังชอบซีนาย ฉันไม่เคยบอกกับซีนายว่าฉันชอบเค้า เพราะฉันรู้สึกว่าฉันกับซีนายเราต่างกัน ฉันเลยเลือกที่จะอยู่แบบนี้ ทุกคนรู้หมดว่าฉันชอบซีนาย มีแต่เค้าคนเดียวที่ไม่รู้ว่าฉันชอบเขา

ระหว่างที่ฉันเอาแต่นั่งเหม่อลอย ซีนายก็มาพอดี

“อ้าว มาแล้วหรอวะ คิดว่า....." โชกำลังจะพูดประโยคนั้นออกมาแต่เขาก็หันมามองหน้าฉันก่อน ฉันพยักหน้าเพื่อบ่งบอกโชว่าพูดไปเถอะ

“คิดว่าอะไรว่ะไอโช" ซีนายถามโชแต่จู่ๆก็หยุดพูดไปแล้วหันหน้าไปมองเจ้าขาที่พยักหน้าให้โช

“ป่าวๆ" โชพูดพร้อมกับยิ้มให้ซีนาย ทำให้ซีนายนั้นขนลุกไม่น้อย

“อย่ามายิ้มแบบนั้นให้กูนะ เห็นแล้วขนลุกสัสๆ" ซีนายพูดพร้อมกับลูบแขนตัวเอง

“ยิ้มน่ารักใช่ปะ" โชถามซีนาย

“น่ารักกับผีอะดิ!! สยองชิบหาย"

คำพูดของซีนายทำเอาทุกคนหัวเราะ มีเพียงแค่โชที่ไม่หัวเราะ เพราะไม่ชอบใจกับคำพูดของซีนายเท่าไร

“ไอสัส" โชพ่นคำหยาบใส่ซีนาย ซีนายไม่สนใจคำพูดของโช เค้าเอาเก้าอี้มานั่งข้างๆเจ้าขา ลูกฟูกที่เห็นอย่างนั้นจึงพูดขึ้น

“นี่ๆ ที่ข้างๆไอคูลก็มีไปนั่งสิจะมานั่งข้างๆเจ้าขาทำไมไม่ทราบ"

“ยุ่ง!!" ซีนายบอกลูกฟูก ก่อนจะนั่งกินของบนโต๊ะ

“ไอนายมารยาทไม่มีหรือไงฮะ!!" ลูกฟูกที่เห็นซีนายไม่สนใจคำพูดของเธอ แล้วยังมาว่าเธออีกแถมยังมากินของบนโต๊ะอีก ทำเอาเธอหงุดหงิดมากๆ

“มีแต่ใช้เฉพาะบางคน" พูดจบซีนายก็นั่งกินต่อ ลูกฟูกเอาแต่นั่งมองหน้าสินายอย่างไม่สงบอารมณ์

ส่วนคนอื่นๆก็เอาแต่มองทั้งสองทะเลาะ เจ้าขาเอาแต่มองซีนายที่นั่งกินเค้กที่เธอสั่ง

08:30

“ไปกันเถอะว่ะ รุ่นพี่เขานัดรวม08:30" โชบอกเพื่อน

“เออเดี๋ยวกูไปจ่ายตังค์ก่อน" คลูบอกกับเพื่อน

เจ้าขาที่ได้ยินอย่างนั้นก็จะตามคลูไปด้วยแต่แล้วก็ถูกมือหนาของซีนายจับไว้ก่อน

“จะไปไหน" ซีนายถามเจ้าขา อย่างงุนงง

“ไปจ่ายตังค์น่ะ" เจ้าขาบอกซีนาย คลูที่ได้ยินอย่างนั้นก็พูดขึ้น

“เฮ้ยไม่เป็นไรเจ้าขา เราจ่ายเอง" คลูบอกกับเจ้าขา

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราจ่ายของเราเองดีกว่า" เจ้าขาบอกคลูพร้อมกับยิ้มให้

“ไม่เป็นไร...." ในขณะที่คลูกำลังพูดอยู่นั้น ซีนายก็พูดขึ้น

“ฉันจ่ายเอง"