“ไอ้อ้วนนี่มันเป็นใคร” เสียงถามย้ำอย่างเอาเรื่อง คนโกหกหันกลับมามองเขาอย่างช้า ๆ ก้มหน้าลงนิดหนึ่งก่อนจะตอบออกมาเบา ๆ ว่า
“มอเตอร์ไซค์”
“หา ! มอเตอร์ไซค์ ? เดี๋ยวนะ หมายความว่าไอ้อ้วนที่เธอโทรศัพท์หานี่คือไอ้มอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ข้างล่างบ้านใช่ไหม” เขาเอียงคอถามใหม่อีกครั้ง
“อื้ม” อีกคนก็พยักหน้าลงเป็นเชิงยอมรับ
“อรุณนารี แค่นี้เธอยังปั่นหัวฉันไม่พอใช่ไหม” ชาลย้ำเสียงเขียวอย่างเจ็บใจ
“ไม่ได้ปั่นหัวสักหน่อย ก็แค่ไม่อยากให้คุณชาลมายุ่งวุ่นวายกับรุณนี่นา”
“ถึงกับกุเรื่องไอ้อ้วนขึ้นมาโกหกกัน เธอแน่มาก เพราะว่าฉันเชื่อเสียสนิทใจ” อรุณนารีถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ฟอด ! ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อเขายื่นหน้าเข้ามาหอมเสียฟอดใหญ่ ยกปลายนิ้วขึ้นแตะพวงแก้มอิ่มของตัวเองเบา ๆ ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองหน้าของชาลตรง ๆ
"ทำโทษ ฐานที่มาทำให้หัวใจของฉันหึงหวง"
"บ้า" เอ่ยแล้วก็ก้มหน้านิ่งอย่างไร้คำจะต่อว่า
