หลังจากถูกคุณดีแลนด์พาขึ้นรถ เธอไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเลยว่าจะเป็นยังไงต่อ ถามว่ากลัวไหม? คงไม่น่ากลัวเท่าพวกรุ่นพี่สองคนที่วางยาในแก้วเหล้า ให้เธอดื่มหรอก
“จะ…จะพานิ้งไปไหนเหรอคะ”
ดีแลนด์มองคะนิ้งเพียงนิดโดยไม่ตอบกลับอะไร สายตามองต่ำลงไปยังขาเรียวสวยที่กำลังเสียดสีกันอยู่ การกระทำนั้น ส่งผลให้กระโปรงสีชมพูทรงเอของคะนิ้งเลิกขึ้นสูง อวดขาขาวเนียน
ขาขาวๆ พลอยทำให้มาเฟียหนุ่มแอบกลืนน้ำลาย เป็นเรื่องปกติของผู้ชายที่มีความคิดลามกอยู่ในหัว ตนไม่ใช่พระอิฐพระปูน เห็นอะไรแบบนี้แล้วจะไม่มีความรู้สึก
“นายจะให้ผมขับไปไหนครับ” องศาเอ่ยถาม เพราะขับออกมาจากไนต์คลับของธีสิสได้สักพัก เจ้านายยังคงไม่ยอมบอกว่าจะให้ขับไปที่ไหน
“ไปเพนท์เฮาส์”
คำตอบของเจ้านาย ทำให้คนสนิทขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความประหลาดใจ ปกติเจ้านายไม่เคยพาใครไปเพนท์เฮาส์ของตัวเองมาก่อน ทำได้เพียงแค่สงสัยแต่ไม่กล้าถามอะไร เรื่องส่วนตัวของเจ้านายไม่ควรยุ่งมาก ตนขับรถต่อไปเงียบๆ
“อื้อ~ ระ…ร้อน..”
คะนิ้งเอนศีรษะซบลงไหล่ดีแลนด์ มือเล็กวางลงต้นขาแกร่ง ซึ่งห่างจากเป้ากางเกงเล็กน้อย กลิ่นหอมน้ำหอมแสนเย้ายวนที่ลอยผ่านจมูก ทำให้ดีแลนด์เบือนใบหน้าหนีไปทางอื่น ไม่ใช่ว่ากลิ่นมันฉุนจนเวียนหัว หากแต่มันกำลังทำให้เขาเกิดความคิดไม่ดีอยู่ในหัวต่างหาก
จังหวะที่คะนิ้งขยับขาไปมา การเสียดสีของมันทำให้มาเฟียหนุ่มใจกระตุกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อดทนไว้…
ที่พาคะนิ้งไปเพนท์เฮาส์ไม่ใช่เพราะอยากเอาเปรียบตอนเธอไม่ได้สติ เขาได้ยินธีสิสบอกว่า มีคนมาถามหาหลายครั้งกับผู้จัดการ พอรู้ว่าเป็นคะนิ้งจึงอยากรู้เหตุผลที่เธอถามหาเขากับผู้จัดการผับของธีสิส
•••
เพนท์เฮาส์ดีแลนด์
เขาอุ้มคะนิ้งในท่าเจ้าสาวแล้ววางลงโซฟา ลองให้เดินเองแล้วไม่รอด ล้มตั้งแต่ก้าวแรก จึงตัดความรำคาญโดยการอุ้มขึ้นมาให้มันจบๆ
หมับ
คะนิ้งดีดตัวขึ้นมานั่ง แล้วคว้ามือของเขา
“คะนิ้งร้อน…”
“รู้ตัวรึเปล่าว่าโดนวางยา”
“ระ…ร้อนไปหมดเลย”
คะนิ้งไม่มีสติแล้ว
“ช่วยคะนิ้งได้ไหมคะ ระ…ร้อนไปหมดทั้งตัวเลย”
สภาพนี้คงถูกใจพวกสองคนนั้น แต่ไม่ใช่สำหรับเขาแน่นอน ยอมรับว่าตอนมีอารมณ์ แต่เขารู้จักผิดชอบชั่วดี ไม่ล่วงเกินผู้หญิงหากไม่มีการยินยอม เขาปัดมือเธอออก ก่อนจะเดินไปยังตู้หนังสือ เลื่อนมือไปกดปุ่มบางอย่าง จนกระทั่งประตูที่ซ่อนเอาไว้เปิดออก เขาเดินเข้าไปในห้องลับ เพื่อหายาช่วยคะนิ้ง
เขาหยิบสิ่งที่ต้องการมาแล้วหันหลังจะเดินออกไป แต่กลับต้องตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า คะนิ้งยืนมองเขาในสภาพไร้เสื้อผ้า มีเพียงเสื้อในและ…จีสตริง ทำเอาเขากลืนน้ำลายเหนียวลงคออย่างยากลำบากทันที
“ถอดเสื้อผ้าทำไม”
“นิ้งร้อน…”
“อย่าเข้ามาใกล้ฉัน” เขาบอกคะนิ้งที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ หากเข้ามาใกล้อีกแค่นิดเดียว เขาคงใจแตกแน่ๆ คืนนี้
“ช่วยทำให้นิ้งหายร้อนได้ไหมคะ”
“บอกว่าอย่าเข้ามาใกล้ฉัน”
“ช่วยนิ้งได้ไหมคะ นิ้งร้อนไม่ไหวแล้ว…” คะนิ้งเดินเข้าไปหาดีแลนด์โดยไม่ฟังในสิ่งที่มาเฟียหนุ่มบอกเมื่อครู่ ตอนนี้เธอไม่ต่างจากคนไร้สติ มักทำอะไรโดยไม่รู้ตัว
ดีแลนด์ถอยห่างจากคะนิ้งจนตัวเองชนโต๊ะทำงานด้านหลัง คะนิ้งเดินเข้าไปใกล้มาเฟียหนุ่ม กลิ่นหอมเย้ายวนจากน้ำหอมบนตัวหญิงสาว เริ่มกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาในกายให้ตื่นตัว
“คิดจะทำอะไร”
“มะ…ไม่รู้เหมือนกันค่ะ นิ้งแค่ร้อน ระ…ร้อนทรมานแปลกๆ” โดยเฉพาะทรมานตรงจุดอ่อนไหวที่อยู่ระหว่างขา
“ถอยออกไปในตอนที่ฉันยังใจดี”
“ถ้านิ้งไม่ทำตามล่ะคะ”
ถ้าไม่ทำตาม คืนนี้ก็เสร็จเสือไง
คะนิ้งเลื่อนมือไปสัมผัสใบหน้าคมคายอย่างถือวิสาสะ มาเฟียเบือนใบหน้าหนีไปทางอื่น พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เต็มปอด
ผู้หญิงคนนี้กำลังทำให้เขาหมดความอดทน ไม่เคยต้องใช้ความอดทนกับใครมากเท่านี้มาก่อน ไม่โทษที่คะนิ้งเป็นแบบนี้ เพราะเธอโดนวางยามาแถมกำลังไม่มีสติ
“!!!” เขาตกใจสุดขีด หลังจากโดนคะนิ้งดึงไปจูบโดยไม่ทันตั้งตัว จูบนี้เธอเป็นคนมอบมันให้เอง และเขาไม่ปฏิเสธ จูบกลับไปอย่างร้อนแรง จูบไม่เป็นยังริอ่านเปิดก่อน จะสอนให้ดูว่าจูบแบบมือโปรทำยังไง
จูบแสนร้อนแรงจากดีแลนด์ กระตุ้นอารมณ์ปรารถนาในตัวคะนิ้งให้ลุกฮือ เธอรู้สึกเสียววูบวาบตรงบริเวณท้องน้อย ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน แม้ถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ยา ทว่าเธอยังสามารถรับรู้ถึงความรู้สึกพวกนี้ได้ เธอไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้แล้วเช่นกัน
ดีแลนด์เลื่อนมือขึ้นมานวดเฟ้นหน้าอกคะนิ้งขณะกำลังจูบ แต่พอดึงสติกลับมาได้จึงรีบหยุด ก่อนที่ทุกอย่างมันจะบานปลายไปมากกว่านี้
เกือบเสร็จเขาแล้วไหมคะนิ้ง…