ในที่สุดก็เจอกันอีกครั้ง
ดาริณห่มผ้าห่มให้ลูกชายชิดถึงคอ หลังเจ้าตัวเล็กหลับไปแล้ว หลังจากกินยาและเช็ดตัวให้
ลูกชายเป็นไข้ตัวร้อนตั้งแต่เช้า วันนี้เธอเลยลางานเพื่อพาไปโรงพยาบาล โล่งใจที่แค่เป็นไข้ เมื่อวานคงตากแดดมากไปหน่อย เพราะออกไปสนามเด็กเล่นในรีสอร์ตตั้งแต่แดดยังไม่อ่อนแสง
พรุ่งนี้ก็คงยังไปโรงเรียนไม่ได้ และดีที่ว่าพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของเธอพอดี
เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่พอ แถมยังไร้ญาติขาดมิตร บางครั้งก็กลับมานึกทวนว่าตัวเองคิดผิดหรือเปล่าที่ย้ายออกจากบ้านเกิด เพราะทนฟังเสียงซุบซิบนินทาไม่ไหว และอยากปกป้องลูกชายจากเสียงเหล่านั้น
แต่ที่นั่นญาติๆ ก็มีเพียงไม่กี่คน แต่เวลาลำบากก็พึ่งพาอะไรไม่ได้ แถมผสมโรงนินทาเธอกับเพื่อนบ้านอีกด้วย ส่วนเพื่อนๆ ที่เคยเป็นเพื่อนเล่นและเติบโตมาด้วยกัน ก็ไม่ต่างกัน จริงๆ แล้วเธอมีเพื่อนสนิทอยู่เพียงคนเดียว แต่อีกฝ่ายแต่งงานและย้ายไปอยู่เมืองนอกเมื่อปีก่
