ตอนที่ 11

2683 Words

11 ฉันโยนกระเป๋านักเรียนทิ้งลงบนโซฟาที่บ้านอย่างเบื่อหน่าย หลังกลับจากเยี่ยมแอลเรียลที่โรงพยาบาล และเธอก็ยังคงถามถึงแต่ไอ้เลวแม็กนั่ม ซึ่งแน่นอนว่าฉันต้องโกหกน้องสาวไปต่างๆ นาๆ ไม่รู้เมื่อไหร่เวรกรรมของเราสองคนพี่น้องจะหมดลงสักที ครืดๆ ครืดๆ ฉันหยิบมือถือขึ้นมาดูเบอร์คนโทรเข้า ก่อนจะจำใจกดรับสาย “ว่าไง” [ฉันต้องเป็นฝ่ายพูดคำนั้นมากกว่านะ เรื่องที่ให้จัดการ ได้เรื่องหรือเปล่า] ปลายสายถามกลับมา น้ำเสียงเอาแต่ใจและแสดงความเป็นใหญ่ของมันทำให้ฉันเกิดอาการหมั่นใส้อยู่ในใจไม่น้อย “ไม่แน่ใจเหมือนกัน ฉันลองไปค้นเอกสารในห้องของหมอนั่นแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับการประกวดเลย คอมพิวเตอร์ของหมอนั่นก็ใส่พาสเวิล์ดเอาไว้ บางทีข้อมูลทุกอย่างอาจจะอยู่ในคอมพิวเตอร์ก็ได้ แต่รู้สึกว่าหมอนั่นจะรอบคอบและระวังตัวแจอยู่เหมือนกัน” ฉันตอบกลับไป งานนี้ไม่หมูอย่างที่คิดไว้แต่แรกซะแล้ว บีโอไม่ใช่คนที

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD