“Happy birthday นะไวท์”
วลัญช์กระพริบตาสองสามทีก่อนจะหันไปมองเขา “คุณรู้ได้ไง”
“วันเกิดของคนรักของผม ผมจะไม่รู้ได้ยังไง” เขาบอกย้อนกลับมาแล้วบ่นตามต่อจากนั้น “เป็นคนรักกัน แต่ไม่รู้เรื่องของกันและกันเลย แบบนั้นสิแย่มาก ๆ”
“ขอบคุณมาก”
วลัญช์ตอบเขาด้วยเสียงแผ่วเบา หากไม่นับเรื่องที่เขาทำตัวเลวร้ายกับเธอเมื่อตอนแรก ๆ นั่น พระพายก็นับว่าไม่ได้แย่อย่างที่เธอจินตนาการเอาไว้
วลัญช์ยิ้มให้กับความรู้สึกดี ๆ ที่ก่อตัวขึ้นเงียบ ๆ ในรถของเขา เธอรับรู้ได้ถึงหัวใจของเธอที่เต้นเป็นจังหวะหนัก ๆ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธอนั่งนิ่งแบบนั้นพร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้มก่อนที่เสียงของเขาจะดังแทรกเพลงที่เขาชอบเปิดอยู่เสมอ ๆ ไม่ว่าจะเป็นบนรถหรือที่ห้อง
“เราเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกันเลยนะ คุณรู้ไหม”
วลัญช์กลืนน้ำลายลงคออย่างช้า ๆ ก่อนจะหันไปถามเขา “จริงหรือ”
พระพายไม่ได้ตอบว่าจริงหรือไม่จริง แต่เรื่องแบบ
