เกมส์โกงมาเฟียซ่อนรัก

7.จดทะเบียน

เสียวเคาะประตู ดังขึ้น ...

เดมี่ เมินตาขึ้นมา เธอมองดูรอบๆ นี่มันเพิ่งจะเข้าเอง เธอจำได้ว่า เพิ่งจะเผลอหลับไป เพียง สามชั่วโมง เท่านั้นเอง

"แปะ แปะ //"

"มาแล้วค่ะ " เธอรีบลุกขึ้น และเดิน ไปที่ประตู

"คุณเดมี่ ป้า นำเสื้อผ้า ของคุณมาให้ค่ะ "

"ขอบคุณค่ะ "

"เอ่ออ คุณเจสัน สั่งให้ป้า มาบอกคุณ ตอนเก้าโมง ให้รีบ ลงไปด้านล่าง "

"ค่ะ "

เดมี่ มองดูนาฬิกา ข้อมือ ที่ตนใส่ นี่มันเพิ่ง จะหกโมง เอง จะรีบไปไหน เนี่ย ว่าแล้ว จึงล้มมานอน บนที่นอนต่อ ด้วยความอ่อนเพลีย

หลายชั่วโมง ผ่านไป ป้าพิ้งค์ ที่ดูแลบ้าน และคอยให้ความสะดวกสบาย กับทุกคน ในบ้าน เธอมอง ดูนาฬิกา ที่ฝาผนัง เห็นว่า ผู้หญิง ที่อยู่ข้างบน ไม่มีวี่แวว จะลงมา "นี่ มันก็เลยเวลา เป็นครึ่งชั่วโมง เข้าไปแล้ว "

"คุณ เดมี่ นะ เดมี่ จะทำให้ป้า เดือดร้อนไปด้วย " เสียงของเธอเอ็ดเบาๆ ก่อนที่จะทิ้งทุกอย่าง ในมือลง และขึ้น มาตามเธออีกครั้ง

เดมี่ ที่กำลังเคลิ้มหลับ อยู่นั้น เธอต้องสะดุ้งตื่น เพราะเสียงเคาะประตู และรีบดูข้อมือ ของตนเอง ตอนนี้ มันเกือบจะสิบโมง ไปแล้ว

เธอรีบตะโกนบอกป้าไป แล้ววิ่งเข้า ห้องน้ำทันที

ไม่ต่างอะไรกับอีกฝั่งของบ้าน เจสัน ที่นั่งรอเธอ อยู่ กลับไม่เห็นตัวเธอ

"นี่ขนาดสั่ง คนของตัวเองแล้วนะ เธอ ยังจะกล้า สาย ขนาดนี้ เลยหรือ " ว่าแล้ว จึงลุกขึ้นไปหาเธอ ทันที

เจสันเดินเข้ามา ในบริเวณของบ้าน เห็นว่าป้า ยังคงทำความสะอาดอยู่

"เธออยู่ไหน "

"กำลังแต่งตัว ค่ะ "

"ผมสั่งแล้วว่า "

เจสัน พยามย้ำเตือน ป้าพิ้งค์

"ฉันมาแล้ว "

เจสันที่มอง ตามเสียงที่ดังมาจากด้านบน

"ผมนัดคุณ กี่โมง "

"เดมี่ เผลอหลับไป ขอโทษ ที่ทำให้คุณรอนาน "

"ผมหวังว่า จะไม่มี ครั้งที่สอง "

"ค่ะ " เธอพยักหน้ารับ

"ไปกันได้แล้ว "

"ไปไหนคะ "

"จดทะเบียน" เสียงของเขาพูดออกมา อย่างไม่มีท่าทีเขิน จนคนเป็นป้า ที่ดูแลเขา มาตั้งแต่เด็ก ยิ้มออกมาทันที

"คุณเจสัน จะแต่งงานหรือคะ "

เสียงของป้าถาม ด้วยความอยากรู้

"ครับ ป้า แต่แค่ในนาม เท่านั้น ครับ "

"ค่ะ ป้า " เสียงของเดมี่ ตอกย้ำ ความชัดเจน ให้กับเขา เพื่อแสดงว่า เธอก็ไม่ได้รัก เขา เช่นกัน

"ไปกันได้แล้ว นี่มันก็สาย แล้ว "

เขาบอกกับเธอ พร้อมกับ จูงมือเธอ

"ไม่ต้อง จับก็ได้มั้ง " เธอบอกพร้อมสลัดมือออก แต่เขายิ่งจับ เธอแน่นกว่าเดิม อีก

"เจสัน ปล่อยนะ ฉันรู้ ว่านี่ มันแค่ข้อตกลง ระหว่าง เรื่องของเรา คุณ ไม่ต้องแสดง ออกมาก็ได้ "

เดมี่ พูดจบ พร้อมจะดึงมือเธอ ออก แต่เขาไม่ปล่อยมือเธอ

เจสัน เปิดประตูรถ ให้เธอเข้าไป พร้อมกับเขา เข้ามานั่งตาม

"ไปอำเภอ "

"ครับนาย "

ตลอดเส้นทาง เธอนั่งเงียบมาตลอด จนผิดสังเกต ทำให้คน ที่นั่งข้างๆ อย่างเจสัน เดาความคิดเธอ ไม่ออกเช่นกัน

เดมี่ ที่นั่งเงียบมาตลอดทาง ตอนนี้ เธอพยายามใช้ความคิดอย่างหนัก ทำอะไรไม่ถูกเลย นอกจากปล่อยไปตามความเป็นจริง

"เจสัน เราไม่ต้องจดทะเบียน ได้ไหมคะ " น้ำเสียงของเธอ อ่อนลง

"ได้ แต่เธอจะชดใช้ ในคุกแล้วกัน "

"เจสัน "

"ผมคุยกับคุณ เป็นรอบที่สองแล้ว แต่คุณ กลับไม่ฟังผม งั้นเราไปส.น. เลยแล้วกัน "

"ไม่ๆ ค่ะ ก็ได้ค่ะ " ด้วยความตกใจ ที่เจสันบอกกับเธอ ว่าเขาจะเอาเธอ เข้าคุกให้ได้

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถก็แล่นเข้ามาในบริเวณ อำเภอ

เจสัน ลงรถ ตามมาด้วยหญิงสาว ทั้งคู่เดินเข้าไปในห้องส่วนตัว

โดยมีเจ้าหน้าที่ นั่งรอ อยู่ก่อนแล้ว

"สวัสดีครับ // สวัสดีค่ะ "

เสียงของคนทั้งคู่ กล่าวสวัสดี

เจ้าหน้าที่ ยื่นเอกสาร ให้คนทั้งคู่อ่าน ซึ่งเหมือนจะเป็นรายละเอียด และข้อมูล ผลประโยชน์ ของทั้งสองฝ่าย ในการจดทะเบียนสมรส

เดมี่ ที่นั่งอ่านแบบ ไม่จงใจ ชนิดที่ว่า ผ่านสายตา ไป เธอหยิบปากกามันขึ้นมา และเซ็น มันลงไป โดยไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ ก็แหงละ เธอคิดมาตลอดทั้งคืน ล่ะ

ส่วนเจสัน ก็เซ็นตามเธอเช่นกัน

"นี่ครับ เอกสาร สำหรับ พวกคุณ "

เสียงของเจ้าหน้าที่บอก พร้อมกับยื่นให้

ทั้งคู่รับมัน เดมี่ เก็บมันใส่ซองสีน้ำตาล โดยที่เธอ ไม่มองมันด้วยซ้ำไป

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ตามที่เจสัน ต้องการแล้ว

"ส่งคุณเดมี่ กลับบ้าน " เขาสั่งลูกน้อง ส่วนตัวเอง ไปขึ้นรถ อีกคัน

"ฉันคง จะเป็นคู่รัก คู่หนึ่ง ที่จดทะเบียน แบบ งงๆ " เดมี่ คิดในใจ ก่อนที่เธอจะกลับไปขึ้นรถ ของตัวเอง

"นี่นาย รู้หรือเปล่า เจ้านาย ของพวกนาย อ่ะ จะไปไหน "

"ไปต่างประเทศ ครับ "

"ไปต่างประเทศ "

"ใช่ครับ "

"ไปกี่วัน "

"ผมก็ไม่ทราบครับ "

"ดี แบบนี้ สิดี ไม่ต้องเจอหน้ากัน "

ว่าแล้ว คนขับก็ขับรถออกไป โดยมุ่งไปที่ บ้านของเจสัน

ในระหว่างเดินทางกลับ ลูกน้อง ของเจสัน ได้ยื่นเอกสาร ให้กับเธอ อ่าน โดยข้างใน มีข้อระบุ ไว้ ให้เดมี่ ทำงานบริษัท ของเขา ตามตำแหน่ง ที่เธอต้องการ และ ให้เธอ พักที่บ้านของเขา โดยไม่มีข้อแม้ จนกว่าจะหย่า กัน

เดมี่ อ่านมันดูแล้ว อาจจะขัดใจเธอ บ้าง แต่ก็ไม่เป็นไร เธอ ยังได้ทำงาน ซึ่งมันทำให้เธอ หายเบื่อ ได้เช่นกัน

เมื่อกลับมาถึงบ้าน เดมี่เห็นว่า ที่ห้องของเธอ ตอนนี้ มีกระเป๋า เดินทาง สองสามใบ ที่วางอยู่ ซึ่งเป็นกระเป๋าของเธอ เอง ลูกน้องของเจสัน เป็นคนเอามา

ไม่ต่างจากป้าพิ้งค์ ที่เข้ามา ช่วยเธอเก็บของ ให้มันเข้าที่ วันนี้ ตัวป้าเอง ก็เพิ่งจะรู้ว่า เจ้านายของตน ที่ตนดูแลมาหลายปี ตอนนี้ มีภรรยา แล้ว แถมยังน่ารัก อีกด้วย

แต่ต้องน้อยใจ แทนภรรยา ที่สามี ต้องไปต่างประเทศ ... ซึ่งข้อนี้ ป้าไม่ชอบใจ เช่นกัน เพิ่งจะจดทะเบียนสมรส แต่กลับ ต้องมาแยกกันอยู่

ทั้งคู่ ช่วยกันเก็บของจนเสร็จ ป้าพิ้งค์ จึงขอตัว ไปทำอาหารเย็น ให้กับนายหญิงใหม่ ของบ้าน

ตัวเดมี่ เอง เธอบอกความจริงเรื่องนี้ กับป้า ว่าที่เธอ ต้องตกสถานการณ์ แบบนี้ เป็นเพราะ ความผิดของครอบครัว เธอ ... เธออยากจะชดใช้ ความผิดนี้ แทน พ่อแม่ ของเธอ จึงยอม เจสัน ทุกอย่าง ตามเงื่อนไข

ป้าพิ้งค์ ที่ฟัง อยู่ เธอเข้าใจ ความรู้สึก ของคนทั้งคู่ จึงไม่กล้า ที่จะให้ความเห็น ใดๆ เพราะกลัวว่า หญิงสาว จะเสียใจ

.....

เดมี่ ที่กำลังเคลิ้มหลับ ด้วยบรรยากาศ ในห้องแอร์ เย็นกำลังดี เธอรู้สึกเหมือนมีอะไร มากดทับตัวเธอ หรือว่า เธอฝันไป ... ด้วยสติ เริ่มจะเข้ามาเรื่อยๆ ทำให้เธอรู้ว่า นี่ไม่ใช่ ความฝัน

"เจสัน ...กรี๊ดดดดดด.."