4.อ้อนวอน
294 Words
"นายยย จะทำอะไรนะ "
"ผมก็เข้ามานั่ง ไง "
เจสัน บอกกับเดมี่ พร้อมกับดันตัวเองเข้าไปนั่ง กับเธอ
"คุณ เจสัน "
"หยุดพูดได้ แล้ว ผมล่ะรำคาญ เสียงของคุณเต็มที " เจสันบอก กับเธอ พร้อมกับสั่งคนขับรถ ให้ออกรถทันที เมื่อเขาปิดประตูลง
รถหรู ที่แล่น ออกต่างจังหวัด ด้วยความเร็ว ทำให้ หญิงสาว ที่เขาลากตัวมาด้วย มองดูเส้นทาง ตามถนน
"นี่ มันไม่ใช่ ทางไปกรุงเทพ นิ " เสียงเธอถาม พร้อมกับหันไปดูตามถนน อีกครั้ง
"แล้วใคร บอกว่า จะกลับ กรุงเทพ ล่ะ "
"เจสัน นายจะทำเกินไปแล้วนะ เราคุยกันดีๆ ก็ได้ " เสียงของ เดมี่ บอก เพื่อที่จะทำข้อตกลง กับเขา
"ก็ได้ "
"จอดรถถถถ " เสียง ของเจสัน บอก ให้คนขับรถ จอดรถ ริมถนน
"นายจะ บ้าหรือไง มาจอด อะไรแถวนี้ "
"ก็ อยากจะคุย ไม่ใช่ หรือไง "
"ก็ ใช่ แต่มัน ควรจะเป็น พื้นที่ ที่ สว่างกว่า นี้ ไม่ได้หรือไง นี่มันมีแต่ป่า ทั้งสองข้างทาง แถมยังมืดอีกด้วย "
เดมี่ พยามอธิบายเหตุผล
"ตรงนี้ แหละดี ขืนเป็นที่อื่น คุณคิดจะหนี ผมไปอีก "
"หนี "
"ใช่ "
"เดี๋ยวๆ นะ ฉัน เริ่มงง กับนาย ล่ะ เจสัน "
"ลงไปเดี๋ยวนี้ " เจสัน ไม่สนใจ คำพูด ของเดมี่ แต่เขา กลับสั่ง ให้คนขับรถ ลงไปนอกรถ ปล่อยให้ เขาและเธอ อยู่ในรถ กันสองคน
"เอาล่ะ ทีนี้ เหลือแค่เรา สองคนแล้ว "
"อืมม " เดมี่ พยักหน้า ใส่เขา เพื่อเป็นการรับรู้ ว่า เธอพร้อมจะรับรู้ เรื่อง ที่เขา อยากจะพูดกับเธอ
- Writer
