ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...เสียงเคาะประตูหน้าห้องพร้อมกับการปรากฏตัวของเพื่อนรักอย่างนน โดยที่เจ้าของห้องยังไม่ทันได้เอ่ยปากอนุญาตออกไปนั้น ทำให้เตที่กำลังนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ทำเพียงแค่เหล่ตามองพร้อมกับส่ายหน้าเล็กน้อยเท่านั้น
“ทำไมครับ หรือเดี๋ยวนี้มาหาเพื่อนต้องรอเพื่อนอนุญาตก่อน” นนทิ้งตัวลงนั่งพลางเอ่ยถาม
“ไม่ทำไมครับ กูชินแล้วครับเพื่อนรัก แล้วทำไมวันนี้มาหากูได้” เตละสายตาจากหน้าจอมามองเพื่อน
“คิดถึงไง ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกันเลย ตั้งแต่เพื่อนมีว่าที่แฟนกูก็ไม่กล้ากวนเวลาเพื่อนเลยว่ะ เพราะแค่เพื่อนกูจัดเวลาระหว่างนัดพบลูกค้ากับไปส่งว่าที่แฟนให้ลงตัว กูว่าเพื่อนกูก็น่าจะหนักเอาการ” นนยักคิ้วแซว
“แหม...มันก็ไม่ขนาดนั้นเว้ย แค่ช่วงนี้ลูกค้าเยอะนิดหน่อย กูว่าเย็นนี้จะแวะไปหาพวกมึงที่บ้านไอ้ก้าวเหมือนกัน มีเรื่องจะคุยด้วย” นนตาลุกวาวด้วยความอยากรู้ทันทีที่ได้ยิน
“เล่าให้กูฟัง
