นารีพาดวงยิหวามาหยุดยืนอยู่หน้าห้องขนาดใหญ่ห้องหนึ่งในคฤหาสน์อัครพรชัย คิ้วเรียวงามของหญิงสาวคนสวยขมวดเข้าหากันยุ่ง เพราะความคุ้นตาที่เผชิญตรงหน้าทำให้หล่อนล่วงรู้ในบัดดลว่าที่แท้ห้องนี้ก็คือห้องที่เมื่อวานหล่อนเข้าไปนี่เอง
“น้ารีคะ ที่นี่มัน...”
“อย่าถามมากเลยน่า เอากินนี่ซะ”
นารีหยิบแก้วน้ำที่มีสาวใช้คนหนึ่งถือขึ้นมาให้ส่งให้กับหลานสาวคนสวยของตัวเอง ความจริงหล่อนไม่จำเป็นต้องวางยาดวงยิหวาก็ได้ เพราะถึงยังไงดวงยิหวาก็ไม่มีทางปฏิเสธสิ่งที่หล่อนต้องการได้อยู่แล้ว แต่เพื่อความสะดวกของแผนการและการจัดฉาก การให้ดวงยิหวาหลับซะมันก็ถือว่าเป็นทางออกที่ดีที่สุด
“อะไรคะ ยิหวาไม่หิว”
ดวงยิหวาส่ายหน้าหนี แต่ก็ถูกสายตาดุ ๆ ของนารีจ้องมองเสียก่อน มือบางจึงต้องเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำมาไว้ในมืออย่างช่วยตัวเองไม่ได้
“กินเข้าไปสิ อย่าขัดคำสั่งของฉันนะ”
“แต่ว่าน้ารีคะ ในนี้มันคืออะไร...” ดวงยิหวาถามอย่า
