บทนำ
"ไอ ทำไมมานั่งตรงนี้อีกแล้วละ"
"มาดูผู้ชายน่ะสิ น้ำค้างดูสิคนนั้นงานดี๊ดี"
ฉันตอบน้ำค้างกลับไปพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาหล่อเหลาเอาการเลยล่ะ กล้ามก็แน่นจนน่าเอามือไปลูบไล้ ฉันล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าลอนหน้าท้องของเขาเวลาขยับแล้วมันจะเซ็กซี่เหมือนที่ฉันคิดไว้ไหม
"ส่องแต่ผู้นะแก ว่าแต่แกสนใจไปนัดบอดปะ"
"ไม่เอาอะ ฉันไม่ชอบ"
น้ำค้างถามฉันขึ้นตอนที่ฉันกำลังเหม่อลอยมองผู้ชายสิบกว่าคนที่มีเหงื่อเงาโทรมกายวิ่งอยู่บนสนามหญ้าแย่งเจ้าลูกกลมๆ เพียงแค่ลูกเดียว คิดแล้วก็อยากเกิดเป็นเจ้าลูกกลมๆ นั่นจัง ทำไมน่ะเหรอก็เพราะฉันอยากถูกแย่งบ้างไม่ใช่อยากถูกเตะหรอกนะ
"ว่าแต่ ถ้าไม่ได้นัดไปได้ปะ อยากไปดูผู้เฉยๆ อ่ะ ผู้เป็นแรงขับเคลื่อนการใช้ชีวิต เป็นกำลังใจของฉันเลยก็ว่าได้"
"ไม่ต้องเลย แกทำตัวเละเทะไปแล้วนะไออุ่น"
"ดุฉันอีก เป็นเพื่อนหรือแม่ย่ะ!"
ใช่แล้วล่ะฉันชื่อไออุ่นเรียนอยู่ทันตกรรมปี 4 แล้วฉันมีนิสัยชอบเสพความหล่อของผู้ชายงานดีทั้งหลาย ฉันเคยมีความรักแต่ไม่สมหวัง แต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้ฉันหมดหวังนะ ฉันเคยเป็นคนขี้อายมากๆ แต่ตั้งแต่เลิกกับคนรักเก่าไป ฉันก็เปลี่ยนตัวเองเป็นสาวมั่น อย่าว่าโง้นงี๊เลยนะ ฉันลองทุกอย่างเลยละไม่ว่าจะเป็นการเที่ยวผับเที่ยวบาร์ การกินเหล้าแม้แต่สูบบุหรี่
หลังจากที่ฉันเปลี่ยนตัวเองฉันก็กลายเป็นสาวฮอตขึ้นมาทันตาจะว่ายังไงดีล่ะ มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วเพราะฉันรักตัวเองมากขึ้นมานิดหน่อยด้วยการดูแลรูปร่าง ผิวพรรณ รวมทั้งการแต่งตัว จัดว่าเด็ดเลยแหละ หลังจากนั้นฉันก็รู้สึกชอบนิสัยที่มีแต่คนรุมล้อมฉันนะคะ แต่ฉันไม่อยากคบใครจริงๆ จังๆ ก็นะ เคยมีประสบการณ์มาก่อนดูก็รู้ว่าพวกที่เข้ามาไม่ได้หวังจะกระชับหัวใจกับฉันนี่ พวกนั้นน่ะหวังกระชับอย่างอื่นมากกว่า
ตุบ!
"โอ๊ยยยย!" ฉันเดินเหม่อลอยเพราะพวกผู้ชายกลางสนามฟุตบอลเลิกเล่นกันแล้ว ฉันเลยเดินกลับมาจะหาที่นั่งส่องผู้ต่อก็ตอนนี้ฉันเลิกเรียนแล้วนี่คะ จะทำอะไรก็ได้อีกอย่างยัยน้ำค้างเพื่อนฉันก็วิ่งตามแฟนไปโน่นแล้ว เฮ้อ... ชีวิตสาวโสดอย่างฉันมันช่างน่าสงสารจริงๆ
"พี่ครับ เป็นอะไรไหมครับ"
โอ๊ะ! ฉันลืมเลยเมื่อครู่ตอนที่ฉันเดินเหม่อลอยออกมาก็ชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่ฉันไม่รู้จัก ไม่คุ้นหน้า แต่หล่อ หล่อจริงๆ หล่อมาแบบโอ้โห้แม่เจ้าโว้ย คนบ้าอะไรจะหล่อขนาดนี้ ฉันเอาแต่จ้องตาเขาแล้วคิดอะไรไปเพลินๆ จนเขาเอ่ยเรียกฉันอีกครั้งแต่ว่านะ เรียกพี่! อย่าบอกนะว่านี่รุ่นน้อง ทำไมมันน่ารักหนุบหนึบอะไรขนาดนี้ ลูกกระเดือกตอนที่เขากลืนน้ำลายลงคอมันเซ็กซี่จนหัวใจของฉันเต้นแรงเหมือนตอนที่ฉันตกหลุมรักใครครั้งแรก
"เออ มะ ไม่เป็นไรค่ะ"
ฉันจะตะกุกตะกักทำไมเนี่ยทำอย่างกับไม่เคยเจอคนหล่อ ชายหนุ่มตรงหน้าที่ประคองฉันเอาไว้ส่งยิ้มหวานให้ฉันจนเผลอมองตาม เขาปล่อยมือก่อนจะหันไปตามเสียงเรียกของเพื่อนเขาจากทางด้านหลัง
"ชารีฟ มัวทำไรอยู่"
อ่า... น้องเขาชื่อชารีฟสินะ คงไม่ต้องถามแล้วละ ฉันละสายตาจากหน้าหล่อของชารีฟมองเลยไปที่เพื่อนของชารีฟที่เรียกเขาด้วยน้ำเสียงห้วนๆ เมื่อครู่ และทันทีที่ฉันสบตาเข้ากับชายหนุ่มคนนั้นอยู่ๆ หัวใจของฉันก็แทบจะหยุดเต้นเสียดื้อๆ เมื่อชายหนุ่มคนนั้น...
"หล่อจนใจเจ็บ"
ฉันเผลอพูดออกมา ชารีฟก็หันมาแล้วยิ้มให้ฉัน ฉันเลยยิ้มกลับไปแก้เก้ออย่างเขินอาย ก็อายสิคะ เมื่อครู่นี้ฉันยังตะลึงความหล่อของชารีฟอยู่เลย ตอนนี้ฉันกลับอยากจะกระโดดตะครุบเพื่อนของชารีฟแทนแล้วละคะ ไม่ใช่ชารีฟไม่หล่อนะคะ แต่คนนั้นน่ะหล่อถูกใจฉันมากทั้งสองคนดูดีมากๆ เพียงแค่คนละแบบเท่านั้น ฉันอยากได้มากเลยนะผู้ชายคนนั้นมันแบบว่า อะถูกใจอีกแล้ววว หลบไม่พ้นใจหล่นอีกแล้วววว~
"น้องคะ"
อยู่ๆ ฉันก็คว้าแขนของชารีฟเอาไว้ไม่รู้ทำไม แต่เพราะอยากรู้จักเพื่อนของชารีฟจริงๆ นะ คือว่าคนอะไร แค่มองก็ได้ใจฉันไปแล้วฉันไม่ใช่คนใจง่ายนะแต่ฉันจะให้ใครก็ได้ที่ฉันถูกใจ นึกออกปะ เออ! ใจง่ายก็ได้แต่อยากได้คนนั้นจริงๆ นะ
"ครับ" ชารีฟหันมายิ้มให้ฉันอย่างน่ารักเสียดายอยู่เหมือนกันเมื่อกี้ฉันยังมองชารีฟเป็นผู้ชายคนหนึ่งอยู่เลย แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วละ ขอโทษนะต้าวความน่ารัก งื้ออยากหยิกแก้มปลอบใจ
"พะ เพื่อนน้องชื่ออะไรเหรอคะ"
"ไอ้นั่นเหรอครับ" ชารีฟชี้ไปที่คนที่ยืนมองมาที่เขาตาเขม็งแล้วหันกลับไป
"เฟลิกซ์มึงมานี่ดิ๊" โอ้วว แม่เจ้าชื่อก็เพราะ รูปก็งาม แถมยังหล่อเหลาเอาการ น่าลูบไล้ หลงใหลอยากยัดเยียดความเป็นเมียให้เลย เห็นเขาว่ากันว่าแฟนเด็กมันดีต่อใจฉันก็ชักอยากจะลองขึ้นมาแล้วสิคะ
หัวใจของฉันนังไออุ่นเนี่ยแหละ มันเต้นโครมคราม มือที่จับแขนของชารีฟสั่นเล็กๆ ฉันรู้สึกว่าขาของฉันมันก็สั่นด้วยนะ ใบหน้าของฉันมันคงแดงน่าดูเพราะฉันรับรู้ได้เลยว่ามันกำลังเห่อร้อน
สุดหล่อเฟลิกซ์เดินเข้ามาด้วยท่าทางนิ่งๆ จ้องมองมาทางฉันกับชารีฟ แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของชารีฟพูดขึ้นเบาๆ
"พี่ชอบมันเหรอ" ฉันพยักหน้าอย่างไม่ลังเล ก็ชอบจริงๆ นี่คะ หล่อแบบนี้ งานดีขนาดนี้ ใครจะปล่อยให้หลุดมือกัน
"ผมว่าน่าจะงานยากนะพี่" ชารีฟพูดทิ้งความสงสัยเอาไว้ให้ฉัน
"มันชอบนิ่ง เมื่อกี้มีผู้หญิงมาสารภาพรัก คนนั้นพี่เห็นไหมครับ" ชารีฟชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งน่าจะปีเดียวกับฉันนะเธอคนนั้นกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร
"มันเพิ่งปฏิเสธเขาไป มันบอกว่าไม่ชอบคนอายุมากกว่า" ไอ้ชารีฟ! แกว่าฉันแก่เหรอ ห๊ะ!
•••
สวัสดีค่ะ หมูเองนะคะ นังหมูปีศาจ หมูไม่ได้แนะนำตัวกับทุกคนเลยแอบรู้สึกผิดนิดๆ แต่เพราะเวลาส่วนมากหมูเอามาทุ่มเทกับงานเขียนเพื่อให้คุณนักอ่านได้รับผลงานที่ดี และมีพัมนาการขึ้นค่ะ หมูขอฝากนิยายของหมูทั้งเรื่องก่อนหน้านี้และเรื่องต่อๆ ไปด้วยนะคะหมูหวังว่าผู้อ่านทุกท่านจะชื่นชอบในผลงานของหมูนะคะ หมูขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
•••
ผู้อ่านสามารถติดตามนักเขียนได้ที่ช่องทาง เพจเฟซบุ๊ก, ทวิตเตอร์, อินสตาแกรม และติ๊กต่อก 'นังหมูปีศาจ'