ชิงเหมยเงยหน้าขึ้นสบตากับชายหนุ่ม เพราะนางเห็นว่าเขานั้นนิ่งเงียบไปเนิ่นนาน จนนางนึกประหลาดใจ หากมิใช่เรื่องพ่อค้าทาสแล้ว เขายังจะมีเรื่องสำคัญอันใด ที่อยากจะพูดคุยกับนางอีกเช่นนั้นหรือ หรือว่าจะเป็นเรื่องของท่านย่า ทว่าคิดไปคิดมาก็ไม่น่าจะใช่ เพราะยามนี้ท่านย่ามีสุขภาพที่แข็งแรงดี อีกทั้งยังส่งข่าวมาหานางบ่อยครา
“เหมยเอ๋อร์…” เสียงทุ้มดังขึ้นในที่สุด พร้อมกับสายตาอบอุ่นอ่อนโยนที่ทอดมองมายังนาง
“จะ…เจ้าคะ” ชิงเหมยขานรับพร้อมสบตากับเขา
แม้ว่าหัวใจดวงน้อยของสาววัยแรกแย้มจะเต้นแรงราวกับว่า มันจะกระเด็นหลุดออกจากอกนางเสียให้ได้ แต่ทว่านางกลับไม่ยอมหลบตาเขาอีก เพราะเกรงว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะไม่ยอมพูดเรื่องที่เขาต้องการจะพูดออกมาเสียที
“พี่แอบมีใจให้สตรีผู้หนึ่งมานานหลายปีแล้ว แต่พี่ไม่กล้าที่จะบอกนาง เพราะเกรงว่านางจะไม่ได้มีความรู้สึกใดๆ ให้พี่” หัวใจที่เคยเต้นแรงก่อนหน้า มายามนี้กลับรู้สึกว
