“เราไปทักทายคุณนายสดศรีกันเถอะ” ภามินชักชวนดารัณก่อนจะจับมือหล่อนเข้าไปข้างในงาน ริมสะว่ายน้ำมีผู้คนมากมายแต่สายตาของภามินก็มองไปเห็นคุณนายสดศรีจนได้แต่สิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจคือญาดาก็ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย
มีชั่ววินาทีที่ญาดามองมาทางนี้จึงเห็นเขาเข้าพอดี
“ภาม...”
“สวัสดีค่ะคุณภาม หนูรัน ขอบใจที่มาร่วมงานวันเกิดของยัยหนูนะคะ แล้วนี่ทั้งสองคนได้เจอยัยหนูหรือยังเอ่ย” คุณนายสดศรีเอ่ยถามเสียงสดใสกลบเสียงของญาดาได้ซะสนิท
“เจอแล้วครับ ผมกับรันเพิ่งให้ของขวัญหนูนาเมื่อกี้เอง ตอนนี้ติดคุยเรื่องสำคัญหรือเปล่าครับ ผมกับรันแค่แวะเข้ามาทักทายคุณนายเฉยๆ” ตลอดการสนทนาภามินพยายามไม่ปรายสายตามองดวงหน้าสวยคมของญาดา คืนนี้หล่อนอยู่ในชุดเดรสสีแดงรัดรูปอดหุ่นสวยที่เขาเคยได้มานับครั้งไม่ถ้วน
ทว่า... แปลกมากที่ตอนนี้เขากลับไม่รู้สึกอาลัยอาวรณ์หรือพิศวาสหล่อนเลย
“เปล่าค่ะ ไม่ได้ติดอะไรสำคัญเลย หนูดาแค่แวะเข้ามาท
