ความเดิม- "คงไม่มั๊ง อย่าปอดแหกไปเลย" เปรมมนัสตัดบทแล้วก้มหน้าก้มตาหั่นวัตถุดิบอย่างชำนิชำนาญ
…………………………………………….
สองหนุ่มสองแรงแข็งขันช่วยกันรังสรรเมนูหน้าตาดีรสชาติกลาง ๆ สำหรับทุกคนแล้วทยอยยกมาที่โต๊ะอาหาร และเป็นจังหวะเดียวกันที่กานต์บุรุษพี่ใหญ่ของบ้านขับรถเข้ามาในบ้านพอดิบพอดี ชายหนุ่มลงจากรถ และทักทายสาว ๆ แล้วตรงเข้าไปในครัวทันที
"สวัสดีครับ วันนี้ผมซื้ออาหารมาด้วยครับ ต้องอุ่นก่อนมั๊ย แต่ก็ยังร้อนอยู่นะ" กานต์บุรุษเอ่ยยิ้ม ๆ พร้อมกับโชว์ถุงอาหารสำเร็จรูปเด่นหรา
"สวัสดีครับคุณเอ อุ่นสักหน่อยก็ดีนะครับ ยิ่งเป็นเมนูเนื้อสัตว์ด้วยแล้ว ผมว่าควรอุ่นครับ" ปกรร์เอ่ยยิ้ม ๆ จนตาเป็นสระอิ
"มาครับ เดี๋ยวผมจัดการให้" เปรมมนัสเอ่ยยิ้ม ๆ และหันไปสบตากับพี่ชายของสาวเจ้าเพียงครู่
"โอเคเลยครับ ขอบคุณมาก/มีอะไรให้ผมช่วยมั๊ยครับ แต่ดูตรงนี้น่าจะคับแคบไปเลย" กานต์บุรุษพูดกลั้วหัวเราะ
"ไม่มีแล้วค
