EPISODE3 1/2
744 Words
วิศวะล่ามรัก
(Engineer'n Sassy Girl)
EPISODE3
“คือ...เอาแบบนี้ไหมคะ คุณปฏิภัทรคะถ้าคุณมีเงิน ก็ช่วยสำรองจ่ายไปก่อนได้ไหมคะ ส่วนขิม...ขิมขอผ่อนค่ะ ขอผ่อนสักยี่สิบสี่งวดศูนย์เปอร์เซ็นต์”
สาวสวยอ้อมแอ้มบอกเขา ทำให้ชายหนุ่มได้แต่นิ่งไป นิ่งเสียจนเธอกลัวว่าเขาจะโทรตามตำรวจมาจับเธอข้อหาพยายามฆ่าจริง ๆ
“เห็นแบบนี้...ผมเองก็เป็นคนใจบุญด้วยสิ ผมจะสำรองจ่ายให้คุณก่อนก็ได้ ถ้าคุณรับปากว่าจะดูแลผมจนกว่าจะหาย ส่วนเรื่องการผ่อนจ่ายเราค่อยคุยกันหลังจากที่ผมออกจากโรงพยาบาลดีไหม” ปืนใหญ่เอ่ยเสียงเนิบ ทำให้คนฟังเผยยิ้มออกมาทันที
“จริงเหรอคะ! ขิมกะแล้วคุณต้องเป็นคนมีเมตตา” สายขิมเอ่ยออกมาอย่างดีใจ กลีบปากอิ่มสวยขยับยิ้มร่าจนแววตาสะท้อนประกายวาววับ ที่คิดว่าเขาเหมือนหัวโจกนักเลงขอยกเลิกชั่วคราวแล้วกัน
เวลาต่อมา...หลังจากที่สาวสวยจัดการนำบัตรเครดิตของปืนใหญ่ไปชำระค่ารักษาและค่าห้องพักเรียบร้อยแล้ว บุรุษพยาบาลก็ได้พาตัวเขามาส่งที่ห้องพักฟื้น ซึ่งสายขิมได้มารอเขาที่หน้าห้องก่อนแล้ว ในขณะที่เธอกำลังจะเดินตามเขาเข้าไป พยาบาลก็ได้นำเสื้อผ้าของโรงพยาบาลมาส่งให้เธอ
“ญาติเฝ้าเองใช่ไหมคะ อันนี้เป็นเสื้อผ้าของคนไข้ค่ะ ทั้งหมดสองชุด เสื้อที่เปลี่ยนออกสามารถใส่ไว้ในตะกร้าสีฟ้าในห้องน้ำได้เลยนะคะ ถ้าต้องการความช่วยเหลือหรือติดต่อพยาบาลสามารถกดปุ่มข้างเตียงได้เลยค่ะ” พยาบาลประจำเคาน์เตอร์ส่วนห้องพักผู้ป่วยชายอธิบายบอกเธอ
“อ่อ ขอบคุณนะคะ” สายขิมได้แต่รับเสื้อผ้ามา ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย ก็เห็นว่าบุรุษพยาบาลได้ส่งคนเจ็บขึ้นเตียงเรียบร้อยแล้ว
“ลำบากหน่อยนะที่ต้องมาดูแลผม” ปืนใหญ่เอ่ยขึ้น ทำให้สาวสวยได้แต่ทำหน้าสำนึกผิดให้เห็น
“ขิมตีคุณนี่นา ทำผิดก็ต้องรับผิดชอบสิคะ ว่าแต่คุณมีชื่อที่เรียกง่ายกว่าปฏิภัทรไหมคะ” เธอเอ่ยถาม จะให้เรียกแบบนี้ไปตลอดการเฝ้ามันก็ดูทางการแปลก ๆ เขาก็น่าจะมีชื่อเล่นแหละน่า
“ถ้าหมายถึงชื่อเล่น ชื่อปืนใหญ่ คุณล่ะ” ปืนใหญ่บอกชื่อของเขา และไม่ลืมถามเธอกลับ
“ขิม...ชื่อสายขิมค่ะ เรียกขิมเฉย ๆ ก็ได้ แต่ว่าคุณอายุเท่าไหร่คะ ขิมอยู่ปีหนึ่งค่ะ คุณยังเรียนไหมคะ ถ้าคุณเรียน คุณอยู่ปีอะไรคะ เป็นเอ่อ...” สายขิมที่เอ่ยแต่คำถามไม่หยุด ทำให้ชายหนุ่มหัวคิ้วขมวดมุ่นให้เห็น จนเธอต้องเงียบปากตัวเอง และปล่อยให้เขาตอบคำถามบ้างจะดีกว่า
“ผมยังเรียน อยู่ปีสี่ เป็นรุ่นพี่สินะ” ปืนใหญ่ว่า ทำให้เธอพยักหน้าหงึก ๆ รับรู้ทันที ท่าทางช่างจ้อราวเด็กน้อยของเธอที่ดูขัดกับลุคสุดเซ็กซี่ขยี้ใจผู้ชาย ทำให้ปืนใหญ่ได้แต่แค่นเสียงในคอเบา ๆ
“ถ้าอย่างนั้น...ขิมต้องเรียกว่าพี่ปืนใหญ่สินะ นี่ค่ะเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยนะคะ” สายขิมได้แต่พึมพำ แล้วเดินเอาเสื้อของโรงพยาบาลมาส่งให้เขาเปลี่ยน
“แล้วแต่เราเลย” ปืนใหญ่ว่าก่อนจะเลิกชายเสื้อที่สวมอยู่ขึ้นสูง จนเห็นกล้ามท้องแน่นขนัดเป็นลอนลูก นั่นทำให้สาวสวยได้แต่เบิกตาโต
“เดี๋ยวค่ะ! ห้ามถอดตรงนี้ พี่ควรไปถอดในห้องน้ำสิ ขิมเป็นผู้หญิงนะ...นี่!” เธอร้องห้ามแล้วยกมือข้างหนึ่งปิดตาตัวเอง ทำให้ปืนใหญ่ได้แต่แค่นเสียงหยัน แล้วจัดการถอดเสื้อโยนไปให้เธอรับ...พรึบ!
“เฮือก! บอกว่าอย่าถอดไง” สาวสวยได้แต่หน้าร้อนฉ่าที่เขาไม่ยอมฟังเธอเลย แล้วดูกล้ามท้องนั่นเถอะ ทำไมมันถึงได้แน่นขนาดนั้นล่ะ หน้าอกเขามันตึงมากเลย เขาต้องเข้ายิมบ่อยแน่เลย
“เมื่อกี้เห็นเอามือปิดตา แต่ตอนนี้เราจ้องจนกระดุมกางเกงพี่จะหลุดแล้วนะ” ปืนใหญ่เอ่ย แล้วกระตุกยิ้มที่มุมปากจาง ๆ เมื่อเห็นว่าเธอจ้องมองกล้ามท้องของเขาจนแววตาเป็นประกายทีเดียว
- Writer
