ตะวันเถื่อน
ตอนที่11
[คนแก่ก็ผัวเธอไง]
นับดาวผลักอกกว้าง ให้ออกนอกห้อง
"อะไรของเธออีกนะนับดาว" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาเมื่อไม่เข้าใจถึงการกระทำของคนร่างเล็ก
"ก็ให้ไปนอนห้องตัวเองไง" เสียงเล็กเอ่ยฉุนเฉียวออกมา
"ไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมต้องแยกกันนอนด้วย" เสียงทุ้มเอ่ยต่ออย่างสงสัย
"ก็เรายังไม่พร้อมอะไรกันเลยนะคะ" ร่างเล็กเอ่ยต่อ
"ไม่พร้อมยังไง เราก็แต่งงานกันแล้ว แล้วเราก็เพิ่งจะมีอะไรกันไปแล้วตั้งสองรอบเชียวนะ" เสียงทุ้มเอ่ยทำตากรุ้มกริ่มใส่ร่างเล็กตรงหน้า
"เราก็แค่อารมณ์ชั่ววูบกันแค่นั้นแหล่ะ" เสียงเล็กเอ่ย
"อารมณ์ชั่ววูบเหรอ! แต่เราสองคนส่งเสียงครางระงม ดังก้องทั่วห้องกันเลยนะนับดาว" เสียงตะวันเข้มขึ้นมาดื้อ ๆ ด้วยดวงตาลุกวาว
"ถึงยังไง ก็แยกห้องเหมือนเดิม ลืมไปแล้วเหรอว่า คุณโดนบังคับให้แต่งงาน" เสียงเล็กงัดเหตุผลสำคัญขึ้นมาอ้าง ทำให้ นายหัวตะวันได้แต่นิ่งเงียบ
"แล้วเมื่อไหร่ เราจะได้นอ
