[เฮียธีม] EP4

3651 Words

“เฮียจะไปไหน พาขนพวกลูกน้องไปทำไมเยอะแยะ” ยอร์ชส่งสัญญาณมือไล่พวกลูกน้องในอู่ให้หยุดงานที่กำลังทำ พร้อมกับเดินออกไปจากบริเวณนี้เมื่อยีนส์เดินเข้ามา อู่ที่ยอร์ชเปิดขนาดมันไม่ได้ใหญ่โตจนต้องมีลูกน้องหลายสิบคน เพราะเป็นอู่ที่ทำไว้เล่นๆสนองความต้องการ ปกติจะมีช่างประจำอู่อยู่แค่ 3-4 คนเท่านั้น ยกเว้นก็แต่ว่าวันที่เขาต้องเข้าไปที่สนามT สนามแข่งรถของธีม ที่แข่งกันทีหนึ่งรถแทบจะต้องเขาขายเศษเหล็ก เขาถึงจะเรียกพวกช่างฝีมือดีตามเขาไปดูแลรถของฝั่งธีมที่จะต้องลงแข่งในแต่ละรอบ “ไปสนามไอ้ธีม” ยอร์ชตอบแล้วก็มองการแต่งเนื้อแต่งตัวของน้องชายคนสวยตัวเอง มือใหญ่เท้าเอวไว้หลวมๆแล้วส่ายหน้าให้กับเสื้อผ้าที่บางเชียบเห็นทรวดทรงด้านในของยีนส์ เพราะแบบนี้ไงเขาถึงไล่ให้พวกลูกน้องออกไปไกลๆก่อน “มึงไม่ไปเที่ยวไง๊คืนนี้” “ไม่อ่ะ ยีนส์เบื่อแล้ว” คำว่าเบื่อร้านเหล้าของยีนส์ทำให้ยอร์ชแทบจะหลุดขำ เพราะเจ้าน้องชายตัวดีแทบจะสิงตัวอยู่ร้านเหล้ามากกว่าอยู่บ้านด้วยซ้ำ ยิ่งก่อนหน้านี้ที่น้ำตาลเพื่อนสาวคนสวยของยีนส์ยังไม่ฝึกงานแทบจะหาตัวน้องชายไม่เจอ “ได้มาครบทั้งร้านแล้วไม่มีใครใหม่ๆมาให้ชิมแล้วละสิ” “นี่เฮีย! น้องเฮียก็ไม่ได้แรดขนาดนั้นเปล่าวะ” ไม่ได้แรดแต่ก็ไม่เคยนอนกับใครซ้ำ ยอร์ชก่นบ่นในใจ เสียงไลน์ดังขึ้นไม่หยุด สาเหตุก็มาจากไอ้เพื่อนสนิทอย่างไอ้ธีมไลน์ตามเขายิกๆให้รีบมาได้แล้ว ยอร์ชกระตุกยิ้มมุมปาก รู้สึกมั่นไส้ไอ้ธีมที่เร่งเขาอยู่นั่นแหล่ะ เลยคิดอยากทำอะไรสนุกๆ เช่น…. “ไปสนามแข่งกับเฮียไหมละ ไอ้ธีมมันคงอยากเจอ” เอาน้องชายแสนยั่วของเขานี่แหล่ะ ไปทำให้ไอ้ธีมมันคลั่ง ยีนส์เองก็ใช่ย่อย พอได้ยินชื่อธีมดวงตากลมโตก็สุกใสขึ้นทันที ทั้งที่เมื่อไม่กี่วินาทีก่อนยังทำหน้าเซ็งจะเป็นจะตาย “เฮียว่าเฮียธีมดูเป็นไง” “มึงหมายถึงภายนอกหรือใต้ร่มผ้า” “โว๊ะเฮีย!” ยีนส์ส่งสายตามองค้อนยอร์ช “ยีนส์แค่รู้สึกแปลกๆกับเพื่อนเฮียอ่ะ แบบเพื่อนเฮียดูน่ากลัวนะ ดุๆเถื่อนๆ แต่ยีนส์กับรู้สึกดีอ่ะเวลาที่อยู่ใกล้ๆเขา” ยีนส์พูดออกมาตามที่เขารู้สึก แต่ยอร์ชกลับดับความจริงจังลงด้วยคำพูดที่แสนจะกระแนะกระแหนคนหน้าสวย “รู้สึกดีที่พูดยั่วกันยั่วกันมา มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะยีนส์” ยีนส์ถอนหายใจพืดยาว กรอกตามองบนกับคำพูดที่แสนจะรู้ดีไปหมดของยอร์ช “เฮียถ้ายีนส์อยากจะได้จริงๆป่านนี้แก้ผ้ากอดกันบนเตียงแล้ว ไม่แปลกใจบ้างหรอว่าทำไมยีนส์ถึงยังยั่วเล่นๆแบบเนี่ย” “แต่ถ้ามึงคิดจะเล่น กูบอกเลยว่าไอ้ธีมมันเป็นไฟระวังมันจะไหม้ตัวมึงเอง อย่าทำให้กูผิดหวังไปอีกคน” ยีนส์รู้ดีตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าธีมแล้วว่าผู้ชายคนนี้เล่นด้วยต้องระวังตัวให้มาก ยอร์ชเองก็มั่นใจในตัวยีนส์ไม่น้อยถึงกล้าปล่อยให้ตัวยีนส์เข้ามายุ่งเกี่ยวธีม เพียงแต่ยอร์ชมองไม่ออกเท่านั้นเองว่าครั้งนี้คนไหนที่จะถูกไฟแผดเผา หรือจะเป็นทั้งคู่ “มึงไปแต่งตัวไป เดี๋ยวกูพาไปเปิดหูเปิดตาสนามไอ้ธีม” @สนามT ปึก! “โอ๊ะ!” ไหล่เล็กที่แสนจะบางถูกชนเข้ากับคนที่เดินสวนออกมาจนเกือบจะล้ม ดีที่คนที่ชนนั้นมือไว คว้าตัวเขาไว้ได้ก่อนจะถึงพื้น “เฮียไม่คิดว่าคุณจะมาด้วย” ธีมพูดพลางช่วยประคองยีนส์ให้ยืนนิ่งกับที่ ก่อนจะค่อยๆคลายมือที่คว้าเอวบางออกจากช้าๆ แสดงถึงความเสียดาย “ไม่งั้นคงเตรียมต้อนรับคุณไว้อย่างดี” “เช่นอะไรหรอ เตียงนุ่มๆ อ่างน้ำอุ่นๆ หรือโซฟานิ่มๆ” ธีมยกยิ้มมุมปาก ใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มกลิ้งไปมา ถึงจะเผลอหลุดขำเล็กน้อย ก็แต่ละสถานที่ที่ยีนส์พูดขึ้นมาธีมก็ล้วนแต่พาคู่นอนคนก่อนๆไปสัมผัสมาหมดแล้ว “เฮียว่ารับลมที่ริมระเบียงมันก็ดีเหมือนกันนะ” “ชอบโชว์หรอเฮีย” พูดจบยีนส์ก็ต้องรีบหลบสายตาหนีทันที ก็ในหัวดันคิดตามเฮียธีมที่ทำรักกันที่หน้าระเบียงจริงๆน่ะสิ เพราะมัวแต่หันหน้าหลบตายีนส์เลยไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าธีมขยับเข้ามาใกล้ตัวเขามากกว่าความจำเป็น ใบหน้าหล่อยื่นเข้ามาใกล้ใบหูขาวที่กำลังขึ้นสีแดงเรื่อยๆ “ก็ถ้าคุณต้องการ” ยีนส์ถึงยืนหลังตรง ร่างกายนิ่งแข็งไปชั่วขณะเมื่อลมอุ่นจากริมฝีปากเป่าอยู่เหนือใบหู ธีมพอใจกับการตอบสนองของยีนส์มากทีเดียว เขาผละตัวออกมาเล็กน้อยกับร่างบางที่หอมอบอวลด้านหน้า “ไอ้ยอร์ชลากคุณมาด้วยหรอ” พูดแล้วธีมก็ใช้โอกาสนี้สำรวจดูชุดที่อีกฝ่ายสวมมา ด้านบนมันก็ดูเรียบร้อยอยู่หรอก เสื้อเชิ้ตสีดำตัวใหญ่ ปลดกระดุมคอพองามไม่ยั่วมากเกินไป บนลำคอระหงษ์มีสร้อยเงินเส้นเล็กสวมอยู่ไม่ให้คอโล่ง และดูสวยสมตัว ทรงผมก็เซทแค่พอเข้าทรง ดูน่ามองน่าเอามือเข้าไปขยุ้มตามเส้นผมสีอ่อน ธีมมาขัดใจก็ไอ้ตรงส่วนล่างนี่แหล่ะ กางเกงขายาวอ่ะมันก็ดีหรอกนะ แต่มันก็ไม่ควรจะเดฟจนรัดไปทุกสัดส่วนไหม ไหนจะรอยขาดที่ขาดตั้งแต่หน้าขาขาวลงมาอีก มองดูด้วยตายังรู้เลยว่าภายในเนื้อผ้านั่น ผิวพรรณจะขาวผ่องน่าทำรอยรักตีตราไว้แค่ไหน ขาที่มองก็รู้ว่าเรียวได้รูป จนอยากจะจับมาพาดบ่าทั้งคืน “เราอยากเปลี่ยนบรรยากาศน่ะ” เสียงยีนส์เรียกให้ธีมหันกลับมามองใบหน้าสวยที่ขยับเข้ามาใกล้เขาเรื่อยๆ “เราเบื่อแล้วเหล้าเบียร์” ยีนส์ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบธีมใกล้ “แถวนี้มันเสียง ไปหาที่คุยเงียบๆกันดีกว่าไหมคุณ” ไม่ต้องรอให้ยีนส์ตอบตกลง ธีมก็คิดเองเสร็จสรรพ จัดการจับข้อมือบางกระชับให้มั่นแล้วพาเดินเข้ามาด้านใน อาจจะเป็นห้องทำงานเขาหรือห้องรับรองสักห้องในนี้ก็ได้ ที่เขาจะใช้เวลาอยู่กับคนสวยยั่วยวนตรงหน้านี่ได้ ความคิดที่ว่าเขาอยากจะนัวยีนส์ต้องสะดุดเพราะคนที่เดินเข้ามาขวางทาง ธีมมองคนตรงหน้าอย่างเบื่อหน่าย เขาก็พอจะรู้หรอกว่ามันจะแวะเวียนมาป่วนเขาเป็นเรื่องปกติ แต่ก็ไม่ควรมาเวลาที่เขามีแขกพิเศษและสำคัญ “หลบไปไอ้ตี๋ใหญ่” ธีมบอกไอ้ผู้ชายร่างโตตรงหน้า ลำคอเต็มไปด้วยรอยสักหลากหลาย ธีมดันตัวยีนส์ให้ยืนหลบหลังเขาทันทีที่เห็นไอ้นั่นมันกำลังมองมาที่ยีนส์ คนตัวเล็กก็ว่าง่ายให้ขยับไปทางไหนก็ยอมทำตาม “วันนี้กูว่างกูอยากจะประลองกับมึง” ไอ้ตี๋ใหญ่พูดออกมาเสียงดัง แถมมันยังทำหน้าอ้อนมืออ้อนตีนธีมชะมัด ถ้าเป็นวันปกติที่ไม่มีของกินที่แสนจะอร่อยและยั่วน้ำลายมาล่อตาล่อลิ้นเขาก็อยากลงสนามแข่งกับไอ้นี่อยู่หรอก จะได้รู้ว่าของจริงมันเป็นยังไง “วันนี้กูไม่สะดวกพอจะมาเล่นวิ่งแข่งกับเด็กแบบมึง” ธีมบอกปัด แต่อีกฝ่ายยังคงยื้อไม่หยุด มิหนำซ้ำยังเหล่ตามองคนตัวขาวตาเป็นมัน “ไม่สะดวกหรือกลัว…” ปึก! ร่างสูงใหญ่ของอีกฝ่ายเซถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อปะทะกับแรงผลักจำนวนมหาศาลของธีม ดวงตาเรียวคู่คมมองมาที่ตี๋ใหญ่อย่างไม่เป็นมิตรเท่าไร เขากับตี๋ใหญ่ก็พอรู้จักกันมาบ้างตามประสาคนเปิดสนามแข่งรถประเภทเดียวกัน จะบอกว่าเป็นสนามผิดกฎหมายเหมือนกันก็ได้ แล้วนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยที่ตี๋ใหญ่มันเข้ามาท้าธีมแข่ง พร้อมกับของรางวัลน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นเงิน ทอง เด็กๆเอ๊าะๆ “อย่ามายุ่งกับคนของกู” “ถ้าคนนี้คนของมึง แล้วน้องโฟมสุดเอ็กซ์ที่เดินสวนกับกูตรงทางเข้าคืออะไรวะ” มือบางคลายอุ้งมือออกช้าๆเมื่อได้ยินชื่อบุคคลที่สาม ไม่รู้ทำไมพอได้ยินชื่อคนอื่นที่ฟังแล้วเหมือนจะมีซัมติงกับธีม ยีนส์ถึงได้รู้สึกไม่ดีแบบนี้ เขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าโฟมคือใคร หน้าตารูปร่างเป็นยังไง ธีมปรายหางตาลอบมองกริยาคนด้านหลัง เขารู้สึกถึงแรงที่กำลังจะหลุดออกจากมือ ใบหน้าสวยก้มต่ำมองพื้น ธีมเดาไม่ค่อยออกสักเท่าไรว่าตอนนี้ยีนส์กำลังรู้สึกแบบไหน แต่ที่รู้แน่ๆ เขาไม่ยอมปล่อยมือจากอุ้งมือนุ่มนิ่มข้างนี้แน่นอน “ถ้าคิดจะเหยียบสนามกูอีกอย่างมาแส่เรื่องกู” “ต้องขอโทษด้วยที่กูทำแบบที่มึงขอไม่ได้” ตี๋ใหญ่พูดออกมาพร้อมกับแอคติ้งหน้าเสียอกเสียใจที่ดูออกว่ายังไงมันก็เสแสร้งทำ มันยียวนชวนน้ำโหจนธีมเองก็แทบจะคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ “ไอ้เหี้ยตี๋!” “จุ๊ๆ! อย่าขึ้นเหี้ยขึ้นห่าดิวะ จะว่าไป…คนนี้นี่น่าจะเด็ดกว่าน้องโฟมวะ” ดูจากทรวดทรงองเอวก็ถือว่ากินขาดโฟมเด็กที่ไอ้ธีมกำลังคั่วอยู่ตอนนี้ ตี๋ใหญ่เองก็ไม่ได้อยากจะกินยีนส์มากมายขนาดนั้นซะเมื่อไร แต่เขาไม่เคยเห็นธีมดิ้นพล่านจะเป็นจะตายขนาดนี้เพราะเด็กคนไหนมาก่อน ก่อนหน้านี้ยังเอาเด็กบนเตียงของตัวเองมาพนันกับตัวเขาเองด้วยซ้ำ แต่กับยีนส์หนุ่มน้อยตรงหน้า แค่ตี๋ใหญ่ชายตามองธีมก็แทบจะคลั่งตายค่อยดูสนุกขึ้นมาหน่อย เรียกว่าการทำให้ธีมโมโหคืองานสนุกของตี๋ใหญ่ก็ได้ “ถ้ามึงยังไม่หุบปาก อย่าหาว่ากูไม่เตือน” “5ล้านถ้ากูแพ้มึงเอาไปเลย แต่ถ้ากูชนะกูขอน้องคนนี้” ตี๋ใหญ่ไม่ได้สนคำปฏิเสธ ธีมเองก็ยังยืนยันหนัดแน่นว่าเงิน5ล้านในคืนนี้ไม่คุ้มกับยีนส์แน่ๆ จะอีกกี่ 10ล้านยังไงก็ไม่คุ้มกับของดีๆไร้ที่ติ “กูไม่เล่น-“ “แต่เราอยากเล่น” เสียงใสของยีนส์เรียกความสนใจได้จากทั้งสองคน “คุณจะได้รู้ไงว่าระหว่างเรากับ…ชื่ออะไรนะ” ใบหน้าเรียวเอียงคอถามคนตัวสูงตรงหน้า ธีมอึกอักตอบอะไรไม่ออกเมื่อถูกดวงตากลมจ้องลึกเข้ามา “โฟม? โฟมใช่ปะ ว่าใครเด็ดกว่า ซึ่งเรามั่นใจว่าเราดีกว่าเยอะ” เมื่อได้คำตอบที่พอใจคนอย่างตี๋ใหญ่ก็เดินหนีไปทันที ก่อนที่จะเดินออกไปยังไม่วายส่งสายตากับรอยยิ้มมาให้คนตัวเล็ก ทำเอาธีมกัดกรามกรอด ทนรนทนเก็บความดาลเดือดไว้ภายใน ถ้าไม่ติดว่ายีนส์ยังยืนอยู่ตรงนี้เขาอยากจะกระชากไอ้ตี๋ใหญ่มาต่อยให้สลบคามือด้วยซ้ำ “ถ้าเฮียแข่งแพ้ละ ยีนส์จะทำไง” “แล้วถ้าคนพนันเป็นคนที่ชื่อโฟมละ เฮียจะยอมแข่งแพ้ไหม” ยีนส์พูดประโยคนั้นออกมาแทบจะไม่ได้ผ่านการคิดไตร่ตรอง พอหลุดพูดมาแล้วถึงได้รู้ตัวว่ากำลังเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนที่ไม่รู้จักแม้แต่หน้าตา ธีมพอได้ยินแบบนั้นริมฝีปากหยักก็ผุดรอยยิ้มพอใจ ทำไมเขาถึงรู้สึกดีที่อีกฝ่ายทำเหมือนไม่ชอบโฟม ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขามองว่ามันไร้สาระกับการมาเกลียดเขม้นใส่กันเพียงแค่ชอบคนๆเดียวกัน หน้าอีกฝ่ายก็ยังไม่เคยเห็น แต่พอเป็นยีนส์ที่แสดงออกมาแบบนี้เขากลับชอบมัน “หึง?” “ไม่รู้ รู้แค่ว่าถ้าเฮียอยากได้เราเฮียก็ต้องชนะ เพราะถ้าเฮียแพ้ เราก็พร้อมจะผลัดกันแก้ผ้ากับผู้ชายคนนั้นแน่” “ยีนส์” ธีมพูดเสียงเข้ม “สาบานเลยนะคุณ ถ้าเฮียจัดนัดกระชับมิตรกับคุณเมื่อไรเฮียจะกินคุณไม่ให้เหลือแม้แต่กลิ่นเลย เด็กร้าย” จุ๊ฟ! “อันนี้มัดจำแต่ถ้าเฮียแข่งชนะ ค่อยมาเอารางวัลใหญ่” ธีมส่ายหน้าอย่างเสียดายที่ยีนส์มาเล่นจุ๊ฟเขาทีเผลอ ไม่งั้นนัดแข่งคืนนี้ต้องล่มแน่ๆ ธีมสาบานเลยว่าถ้าเขาตั้งตัวทัน รับรองว่าการที่ปากสัมผัสปากเมื่อกี๊จะไม่เป็นแค่การจูบแบบผิวเผินแน่นอน เขาจะรั้งเอวบางไว้แล้วจับให้แน่น จะจู่โจมบดขยี้ริมฝีปากบางให้บวมช้ำจนเจ่อ จะขโมยลมหายใจจนอีกฝ่ายต้องโหยหาเรียกร้องขอออกซิเจนจากริมฝีปากของเขา อยากจะเอาฟันคมกัดเม้มทำรอยตีตราบนลำคอระหงษ์นั่นชะมัด ธีมพาคนตัวเล็กมานั่งรอที่ห้องรับรอง อีกฝ่ายดูตื่นเต้นกับความหรูหราภายในไม่น้อย ทั้งกระจกขนาดใหญ่รอบห้องที่เปิดให้เห็นสนามแข่งรถด้านล่าง โซฟากำมะหยีสีแดงยี่ห้อดังราคาแสนแพง การตกแต่งภายในหรูหราเกินกว่าจะเป็นแค่ห้องไว้ดูการแข่งเล่นๆ และด้านล่างก็กำลังจะมีการแข่งเกิดขึ้น ยีนส์ดูเอาจากรถที่เข้ามาจอดมากขึ้นและบรรยากาศก็คึกคักขึ้น “สนามเฮียเนี่ยเอาอะไรเป็นของพนันได้บ้าง” ก็เคยได้ยินอยู่หรอกว่าสนามTเป็นสนามเถื่อน การแข่งก็รุนแรงบางคนถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลก็มี ส่วนของพนันก็มีเยอะแยะมากมาย “เงิน รถ ของมีค่าอะไรก็ได้ที่มีค่าพอ” “สนามนี้ถูกกฎหมายป่ะเนี่ยเฮีย” ถึงจะรู้ว่ามันไม่ถูกแต่ยีนส์ก็อดที่จะแซวธีมไม่ได้ ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งกับโซฟาราคาแพง วาดวงแขนข้างหนึ่งพาดไปกับพนักพิงโซฟา เผยให้เห็นเนื้อผิวประดับด้วยรอยสักรำไรที่หน้าอก รอยแยกที่เกิดจากการปลดกระดุมเสื้อของธีมเรียกสายตาจากยีนส์ชะมัด มืออีกข้างหยิบยกเอาไวน์สีขุ่นขึ้นมาจิบเล็กน้อย ยีนส์มองทุกการกระทำของธีมราวกับถูกมนต์สะกด ดูร้าย น่ากลัว น่าค้นหา น่าเข้าใกล้ มันมีหลากหลายคำที่เกิดขึ้นในหัวยีนส์ตอนนี้สำหรับผู้ชายตรงหน้า “เฮียอยู่เหนือกฎหมายน่ะคุณ” ธีมตอบเมื่อเขากลื่นไวน์ลงไปในลำคอ เขาไม่ได้อยากจะอวดว่าตัวเองรวย หรือมีเส้นสายดี แต่การที่เขาเปิดสนามแข่งรถที่เถื่อนทั้งการแข่งที่ไร้กฎกติกา ของพนันที่มียันยาหรือแม้แต่มนุษย์ได้แบบนี้เขาก็สูญเสียไปกับการจ่ายใต้โต๊ะให้กับผู้บังคับบัญชาคนใหญ่คนโตไปไม่น้อย แต่ถ้าเทียบกับรายได้ที่เขาได้ในแต่ละคืน ก็คือว่าเล็กน้อยมากที่ต้องจ่ายให้กับคนที่เห็นแก่เงินมากว่าความถูกต้อง “งั้นเฮียก็ต้องรวยมากเลยงั้นสิ ไม่งั้นมาทำอะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก” ยีนส์พูดติดขำนิดๆ ก็รู้หรอกว่าธีมรวย ดูจากรถที่เอาไปให้ยอร์ชช่วยซ่อมก็ราคาไม่รู้กี่สิบล้าน “เมื่อก่อนน่ะพ่อแม่เฮียรวย แต่ตอนเนี่ยเฮียรวย รวยมากๆเลยด้วย เฮียเลี้ยงคุณได้สบายเลยล่ะ” “เรากินเก่งนะเฮียเลี้ยงไหวหรอ” “คุณกินไปเลย เดี๋ยวเฮียกินคุณต่ออีกทีหนึ่ง” ยอร์ชขึ้นมาอยู่ในห้องเป็นเพื่อนน้องชายเพราะไอ้เพื่อนรักเขามันกำลังเร่งเครื่องอยู่ในสนาม จะปล่อยให้ยีนส์อยู่ลำพังเขาเองก็เป็นห่วง เดี๋ยวเกิดอะไรไม่ดีขึ้นมากับน้องชายเพียงคนเดียวของเขามันจะยิ่งแย่ไปกันใหญ่ เหตุการณ์เมื่อ3ปีที่แล้วยังติดตาเขาไม่เลือน “กูไม่เห็นด้วยที่มึงเอาตัวเองไปเป็นของพนัน น้องกูไม่ได้ไร้ค่าขนาดไหน” ยีนส์ยู่ปากใส่พี่ชาย นี่เขาโดนยอร์ชบ่นมาหลายนาทีแล้วนะที่ไปตกปากรับคำท้าแล้วเอาตัวเองไปเดิมพัน “เฮียคิดว่าเฮียธีมจะแพ้หรอ” “ไอ้ฝั่งนั้นมันก็เจ้าของสนามแข่งรถเหมือนกัน อย่าประมาท” “เอาน่าเฮีย ยีนส์มั่นใจว่าเอาตัวเองไปวางไว้ถูกที่ไม่ต้องกลัวหรอก” ยีนส์ย้ำให้ยอร์ชฟังเป็นรอบที่สิบแล้วน่าจะได้ ว่ายังไงเขาก็คิดไม่ผิดว่าธีมจะชนะ ไม่ว่าจะด้วยความสุจริตหรือทุจริต ยังไงธีมก็ต้องเอาชัยชนะมาให้เขา การแข่งด้านล่างดูน่ากลัวมากกว่าน่าดู รถสปอร์ตสองคันขับคู่ตีความเร็วมาอย่างไม่มีใครยอมใคร ผลัดกันแซงไปมา เสียงเฮดังลั่นไปทั่วสนามเมื่อธีมขับนำมาหนึ่งช่วงคันรถ ก่อนที่เสียงเฮจากฝ่ายตี๋ใหญ่จะดังเพราะหัวหน้าอย่างตี๋ใหญ่ตีคู่เสมอกับธีมได้ สนามนี้เป็นสนามเถื่อนไร้กฎกติกาในการแข่ง ขอแค่ชัยชนะไม่ว่าจะโกงยังไงก็ช่าง ปึก! ธีมหักพวงมาลัยชนเข้ากับข้างรถตี๋ใหญ่ทำให้เสียหลักเซไปเล็กน้อย แต่ธีมก็เร่งเครื่องนำได้ไม่เท่าไร รถเขาทั้งคันก็เกือบจะต้องเคว้งกลางสนามเพราะแรงชนจากรถอีกคน ดีที่เขาชำนาญกับการแข่งลักษณะนี้มานานหลายปีเลยยังบังคับรถให้อยู่กับที่และยังเน่งความเร็วตามไปไม่ตก ภาพจากมุมที่ยีนส์เห็นทำเอาใจหายไม่น้อย ไม่รู้ว่ารถของธีมหรือตี๋ใหญ่จะพลิกคว่ำหรือถึงชัยชนะก่อนกัน รถสองคันผลัดกันชนกันไปมา รถที่เคยสวยงามก่อนลงสนาม ตอนนี้กับเละเทะ สีถลอกจนน่าสียดาย ประตูถูกชนกระทบจนบุบบี้ทั้งสองคัน “ยีนส์ลงไปดูข้างล่างนะ” ก่อนหน้าจะเห็นการแข่งยีนส์ก็มองว่ามันน่าจะสนุก แต่พอมาเห็นจังหวะที่รถธีมถูกชนจนเคว้งเกือบจะชนขอบสนามยอมรับเลยว่าตัวเขาเองอยากจะบอกให้ยุติการแข่งลงเดี๋ยวนี้เลย คนตัวบางยอมรอดูชัยชนะหรือความพ่ายแพ้บนห้องนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว ดูเหมือนตี๋ใหญ่จะเสียหลักการควบคุมทำให้ล้อปัดเขว้ลงไปข้างสนาม เสียเวลาเอาชนะ ปล่อยให้ธีมตีตื้นขึ้นนำจนได้เข้าเส้นชัยนำหน้าคู่ต่อสู้ไปแค่ไม่กี่วินาที “เฮียชนะแล้วหรอ?!” กว่าเด็กน้อยตรงหน้าธีมจะลงมาถึงสนามด้านล่างตัวเขาก็เข้าเส้นชัยแล้วเรียบร้อย น่าเสียดายที่เด็กน้อยไม่เห็นตอนที่เขาชนะ มีเพียงหน้าสวยที่ทั้งตกใจและดีใจ “อื๊อ!?” ธีมฉกริมฝีปากลงกับริมฝีปากบางนุ่ม เขาจูบยีนส์โดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันจะได้ตั้งตัว เสียงโฮดังขึ้นเมื่อเขารั้งเอายีนส์เข้ามาจูบต่อหน้าผู้คนในสนามแข่ง เอวบางถูกรวบไว้ด้วยแขนเพียงข้างเดียว ออกจะยกตัวให้ยืดขึ้นเพื่อรับจูบที่โหยหาจากคนตรงหน้านั่นด้วย ริมฝีปากร้อนบดขยี้ลงมาจนยีนส์ตั้งรับไม่ทัน มันรุนแรงเร่าร้อน เรียกร้องความต้องการจากกายของเขา “อึก!” ยีนส์หมดหนทางหนี ลิ้นอุ่นชื้นซุกซนกวาดต้อนเขาไปทุกซอกมุมในปาก เกี่ยวรัด หยอกล้อขนเขาอ่อนปวกเปียก ธีมแย่งชิมความหวานออกไปจากริมฝีปากของยีนส์จนหมดสิ้น รวมทั้งลมหายใจที่ทำให้ยีนส์แทบจะขาดใจตาย แต่มันดูเหมือนจะไม่พอสำหรับธีม เขาอยากได้อะไรที่มันเยอะกว่านี้ แต่ยังไม่ใช่ในตอนนี้ “เฮียมามัดจำไว้ก่อน ไว้เฮียทำแผลเสร็จคุณไม่รอดแน่” ธีมชี้มายังคิ้วที่แตกจนเลือดไหลเป็นทางไปตามกรอบหน้าให้ยีนส์ได้ดู มันเกิดจากตอนที่รถเหวี่ยงจนเขาเอาคิ้วไปกระแทกกับขอบประตู ถ้าไม่กลัวว่ามันจะติดเชื้อ เขาจะลากยีนส์ขึ้นไปที่ห้องทำงานเขาเดี๋ยวนี้แหล่ะ “อยู่รอให้เฮียมาจัดการคุณด้วยละ” “….!!..”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more