หม้ายกำมะลอ

10. กูต้องรู้ให้ได้...เพ้นท์ต้องมีอะไรปิดบังกูอยู่

หม้ายกำมะลอ...??

Ep. 10

' หายจากsex นานๆ เลือดมันออกเหรอวะ ? '

' ทำไมมันเหมือนซิงเลยวะ ??? '

ในหัวตอนนี้มีคำถามมากมายที่ภูมิสงสัย ได้แต่เก็บความสงสัยนี้ไว้ เมื่อเพ้นท์ผู้หญิงที่ตนได้เป็นเมียอย่างเต็มตัว สลบไปในอ้อมกอดของตนขณะที่นอนแช่อยู่ในอ่างน้ำ คงด้วยความเพลียและหมดแรง ภูมิลูบไล้ร่างกายของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเมีย สัดส่วนที่มันยั่วยวน ชวนให้หลงไหล น้องสาวของเพ้นท์ที่หนวกนูนมีขนปกคลุมชวนให้น่ามอง มันเริ่มบวมเพราะแรงกระแทกของมังกรของตน ภูมิเริ่มอดใจไม่ไหวในร่างกายของเมียตัวเอง ทำให้มีอารมณ์ขึ้นอีกครั้ง

" เพ้นท์...เพ้นท์ "

ภูมิพยายามเรียกเมียให้รู้สึกตัวถึงอารมณ์ของตนที่ยังไม่อิ่มกับการปลดปล่อยนี้ แต่ผู้หญิงตรงหน้ากลับไม่รู้สึกตัว

" ไม่ไหวแล้ววะ "

ภูมิจับตัวเพ้นท์ให้มานั่งบนตัวหันหน้าเข้าหา ซบไหล่ตน ภูมิจับมังกรที่มันโตเต็มที่มาก ยัดเข้าไปในร่องสวาทของเพ้นท์

" อ่าส์...แน่นชิบหาย "

ภูมิกระแทกอย่างหนักหน่วง โดยที่อีกฝ่ายไร้การตอบสนองไม่รู้สึกตัวแต่อย่างใด ร่างกายที่มีน้ำผ่านตัวอยู่ ช่างกลบเสียงกระแทกได้ดียิ่งนัก ภูมิกระทำกับคนไร้ความรู้สึกอย่างเพ้นท์อย่างไม่ลดละ น้ำรักที่ภูมิใส่เข้าไปในตัวเพ้นท์มันแทบไม่ได้ไหลออกมา เพราะภูมิกระแทกมันต่อทันที

" ทำไมมันน่าเอาอย่างนี้วะ "

ภูมิยกตัวเพ้นท์ขึ้นจากอ่างน้ำ เมื่อตนกระทำจนพอใจ ชำระล้างทำความสะอาดร่างกายของคนไร้ความรู้สึกอย่างเอี่ยมอ่อง หยิบผ้าเช็ดตัวมาห่อตัวเพ้นท์อุ้มออกมาวางบนโซฟา ภูมิแกะพาเช็ดตัวออก หน้าอกหน้าใจที่เป็นเต้า มันชูชันอย่างกับท้าทายให้ภูมิจับมันอีก จนภูมิต้องยอมแพ้ในร่างกายของเมีย จับสะโพกเพ้นท์ให้หันมาทางตน พร้อมกางขาออก จับน้องชายที่มันยังไม่อ่อนตัวยัดเข้าไปในน้องสาวเพ้นท์อีกครั้ง แล้วกระแทกมันอย่างสุดแรง

ตั๊บๆๆๆๆๆ

" อื้ม...พี่ภูมิ...เพ้นท์เจ็บ " คนโดนกระแทกรู้สึกตัว เพ้นท์ตกใจที่เห็นภูมิกระทำตนอยู่บอกภูมิทันทีเพราะตนเจ็บน้องสาวไปหมดแล้ว

" พี่อดใจไม่ไหว...นมมันสู้มือพี่...ใกล้จะแตกแล้ว "

ตั๊บๆๆๆๆๆ

ตั๊บๆๆๆๆๆ

" โอ้ย...อ่ะ...อ๊ะ...อื้ม...โอ้ยย...อร้ายย "

" อ๊ะๆๆ....อ่าสสสสส์ "

" ฮือ...เพ้นท์เจ็บ "

" ขอโทษ...พี่อดใจไม่ไหวจริงๆ "

ภูมิกอดปลอบเมียที่ตนได้กระทำจนมันแดงบวมเป่ง จนเพ้นท์ร้องไห้ สนามแข่งรถถูกจัดเป็นสนามประลอง sex ของทั้งคู่ ภูมิกระทำจนเพ้นท์เดินไม่ไหวต้องค้างคืนที่สนามแห่งนี้เพ้นท์คือผู้หญิงคนแรกที่ค้างที่นี่ ภูมิไม่เคยพาใคร มั่วกับผู้หญิงคนไหน จนรู้ใจตัวเองตอนนี้ว่าได้หลงเมียตัวเองไปแล้ว...

เพ้นท์ตื่นมาในอ้อมกอดของภูมิผู้เป็นสามี มองหน้าภูมิพร้อมยิ้มระบายความดีใจออกมาการหลงรักใครสักคนแล้วได้รักตอบ มันคือแจ๊คพอตของชีวิต ไม่เคยคิดฝันว่าว่าความสาวที่ตนได้เก็บไว้ คนที่ได้ไปคือคนที่ตนรัก

' เพ้นท์ไม่เสียดายเลยที่ให้พี่ แม้วันข้างหน้าพี่อาจไม่เลือกเพ้นท์ '

เพ้นท์ขยับตัวจากอ้อมกอดของภูมิ ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าที่วางเกลื่อนอยู่เต็มที่พื้นพร้อมกับจัดสถานที่ๆโดยการผ่านศึกมา จนข้าวของกระจัดกระจายอยู่เต็มห้อง ทุกอย่างเรียบร้อย ออกมายืนที่ระเบียง ชีวิตข้างหน้าจะเป็นยังไงต่อไปนะ พี่ภูมิจะรับน้องขุนได้จริงเหรอ จะรังเกียจผู้หญิงหม้ายอย่างเพ้นท์รึปล่าว เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น

" คิดไรอยู่คะ "

" พี่ภูมิ " ภูมิที่เห็นเพ้นท์ยืนเหม่อลอยอยู่ ตนลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าเข้าไปสวมกอดจากด้านหลัง จนเจ้าตัวสะดุ้ง

" คิดอะไรอยู่ เหม่อเชียว หืมม.. " ภูมิกระชับกอด แล้วกดจมูกลงไปที่แก้มเพ้นท์อย่างคนหลงเมีย

" พี่ภูมิอายมั้ยคะ ที่มีเมียเป็นหม้ายลูกติดอย่างเพ้นท์ " เพ้นท์ถามคำถามนี่ออกไป จนภูมิต้องคลายกอด หมุนตัวเพ้นท์ให้หันหน้าเข้าหาตน พร้อมกับเอามือทั้งสองข้างของเพ้นท์มาจับ

" พี่เลือกตามใจของพี่ที่มันบอก ว่าเมียของพี่คือเพ้นท์ พี่ไม่อายเพราะพี่เชื่อว่าใจของพี่มันเลือกถูก "

" ................. "

" พี่ขอโทษที่คอยว่าเพ้นท์ พี่ไม่รู้ว่าชอบเพ้นท์ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้อีกทีพี่หลงรักเพ้นท์ไปแล้ว พ่อพี่เลือกเพ้นท์ นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด อดีตพี่ไม่รู้ แต่ต่อไปเพ้นท์คือเมียของพี่ เรามาช่วยกันสร้างความรักของเรากันนะ " ภูมิเอามือมาลูบหัวเพ้นท์

" พี่รักเพ้นท์นะ "

" พี่ภูมิ ? " เพ้นท์ร้องไห้เมื่อได้ยินสิ่งที่ภูมิพูด ทั้งคู่ปรับความเข้าใจกอดกันด้วยความรัก...

การนั่งรับประทานอาหารวันนี้ที่มีอาหารเต็มโต๊ะ ท่ามกลางแม่บ้าน ลูกน้องยืนงงเป็นไก่ตาแตก เพราะภูมิมานั่งกินข้าวกับเพ้นท์และขุนด้วย

" ขุนกินเยอะๆนะคับ " ภูมิพูดพร้อมกับตักไก่ทอดใส่จานให้ขุน

" คุณน้าภูมิพูดกับขุนเหรอคับ ?? " ขุนแปลกใจเพราะภูมิไม่เคยพูดด้วยเลย

" เรียกพ่อว่าพ่อภูมิไม่ใช่น้า แม่เพ้นท์คือแม่ของขุน พ่อภูมิคือพ่อของขุน ขุนมีแม่ และมีพ่อแล้วนะคับ "

" ขอบคุณคับ " ขุนมองหน้าภูมิ คงเข้าใจความหมายยกมือไหว้ภูมิอย่างน่าเอ็นดู ทุกคนต่างมองหน้าแล้วยิ้มให้กัน ที่เจ้านายอย่างภูมิรักและเข้าใจนายหญิง

" เอาอะไรอีกมั้ยคับ พ่อตักให้ "

" เอากุ้งคับ ขุนชอบกินกุ้ง " ภูมิตักกุ้งให้ขุน แต่สายตามองไปที่เพ้นท์อย่างมีข้อสงสัย...

" เป็นไรไอ่คนติดเมีย "

" เออ...นั่งเหมือนคนอมทุกข์ไว้เจ็ดชาติ "

ภูมิกับนายมาหาเกียร์ที่โรงแรมของซีน ตอนนี้ซีนเมียของเกียร์ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ทั้งสามนั่งคุยกันที่โต๊ะม้านั่งจิบเบียร์เย็นรับลมทะเล ภูมินั่งหน้าเครียดจนนายกับเกียร์ทักขึ้น

" ผู้หญิงถ้าไม่มีอะไรกับใครนานๆ เลือดมันจะออกมั้ยวะ ? " ภูมิถามเพื่อนชายด้วยความสงสัย เพราะในหัวตอนนี้มีคำถามเต็มไปหมด

" อะไรของมึงวะ ? " เกียร์พูดขึ้น

" เลือดเหี้ยไรของมึง " นายเสริมขึ้นอีกคน

" กูมีอะไรกับเพ้นท์ มันเหมือนเพ้นท์...ซิงวะ "

" ซิง !! " เกียร์ตกใจรีบพูดขึ้น

" เพ้นท์มีลูกจะซิงได้ไง มึงมั่วแล้วไอ่ภูมิ มึงรุนแรงรึเปล่าไอ่สัส " นายพูดขึ้น

" มันเหมือนเพ้นท์ยังไม่เคยมีไรกับใครเลยวะ ทำไม่เป็น ไม่รู้งาน แถมเจ็บแล้วร้องไห้ด้วย พวกมึงว่าแปลกมั้ยวะ "

" เออแปลก "

" แล้วที่กูสงสัย เพ้นท์แพ้กุ้งแต่น้องขุนไม่แพ้ "

" กูว่าเมียมึงชักจะยังไงแล้วนะ "

" กูต้องรู้ให้ได้...เพ้นท์ต้องมีอะไรปิดบังกูอยู่ "