ท่ามกลางอากาศร่มรื่น สองสตรีต่างยิ้มแย้มแจ่มใส
แต่ขณะยืนมองหน้ากัน กลับให้รู้สึกถึงความอึมครึมลอยวนอยู่ในชั้นบรรยากาศ คล้ายมีหมอกดำก้อนใหญ่ล้อมรอบ
สาวน้อยจางจิ่วเม่ยเป็นฝ่ายเดินผละไป
หลินซูซินยืนมองตามนางนิ่งๆ
หลินซูซินคิดว่าความสัมพันธ์ของเกาหมิงกับจางจิ่วเม่ยช่วงเวลานี้คงยังไม่เกินเลยเพราะสาวน้อยเพิ่งพ้นอายุสิบสองมาหมาดๆ บนศีรษะยังเป็นมวยกลมคู่มิทันได้คลายแผ่สยายกลายเป็นทรงสำหรับปักปิ่น เรือนร่างยังเป็นแค่เพียงเด็กหญิง สะโพกยังไม่ผาย เอวยังไม่คอด เนินอกยังไม่ปรากฏชัดเจนนัก
แน่นอนว่าส่วนนั้นยังไม่พรั่งพร้อมสำหรับบุรุษ ระดูก็ไม่รู้ว่ามาหรือยัง ย่อมต้องรออีกสักปีสองปีถึงจะเหมาะ
หากนางเป็นเกาหมิงก็คงคิดเช่นนี้เหมือนกัน
ทว่านางเพิ่งรู้ตัวก็ยามนี้ว่าตนเองไม่เคยพินิจพิเคราะห์ในตัวสาวน้อยแซ่จางอย่างจริงจังเลยสักครา คิดเพียงว่าอีกฝ่ายเป็นแค่เด็กหญิงน่ารักแสนซนคนหนึ่งเท่านั
