ทิวทัศน์งามตาบรรยากาศแสนดีมีน้ำตกมีสวนบุปผาเหมาะแก่การนั่งกินปิ้งย่างชมธรรมชาติอย่างยิ่ง
ทว่าแม่ครัวตัวน้อยของจ้าวเฟิงฉีกลับเจ็บขาข้อเท้าแพลง เดินเหินปรนนิบัติเจ้านายไม่สะดวก คิ้วหนาขมวดเป็นปมเมื่อรู้สึกว่าไม่อาจเสียโอกาสร่ำสำราญกินอาหารเสพสุขบรรยากาศดีงาม เขาจึงเอ่ย “เจ้าบอกมาได้เลยว่าข้าต้องทำสิ่งใดถึงจะได้กินปิ้งย่าง”
หลินซูซินที่ได้ทีเช่นนี้มีหรือจะช้า นางว่าออกมาพร้อมรอยยิ้มแย้ม “นายน้อยต้องไปหาหัวไชเท้าป่ามาให้ข้าก่อนเจ้าค่ะ”
คนอยากกินปิ้งย่างมิได้อยากกินหม้อร้อนจะหาหัวไชเท้ามาเพื่ออันใด แม้ในใจกังขาทว่าจ้าวเฟิงฉีก็เพียงมุ่นคิ้วเอ่ย “ย่อมได้ เจ้านั่งรอตรงนี้ ห้ามเดินไปทางใด เบื้องหน้าอาจมีทางชันน้ำลึก เจ้าเป็นเพียงสตรีไร้วรยุทธ์ ประเดี๋ยวซุ่มซ่ามสะดุดก้อนหินอีก”
สาวน้อยถูกบ่นจนหูชาไปหมด นางเม้มปากพยักหน้าช้าๆ “ข้าจะนั่งตรงนี้ไม่ไปไหนเจ้าค่ะ”
เจ้าเฟิงฉีใช้เวลาไปหาหัวไชเท้าป่าเพีย
