When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“Lando, pakibalik ako sa bahay,” mukhang nagulat siya sa sinabi ko dahil agad niyang hininto ang sasakyan. “Anong sabi mo? Hindi ka lalayas?” tinaasan ko siya ng kilay. “Bakit naman ako lalayas?” “Kasi broken hearted ka,” aniya na para bang siguro siya na broken hearted nga ako. “Speculation, anyway, iuwi mo ‘ko sa amin. Hindi pa rin ako pupunta ng hospital,” “Ang tigas ng ulo mo. Huwag mong hintayin na ako pa ang magsabi sa mga Shein ng sakit mo,” “Don’t you dare, Lando,” “Zeym, hindi ka ba nag-aalala sa kalagayan mo?” bakit ba napaka-pakialamero niya? “Can you please drive?” nakipagtitigan ako sa kaniya, at mabuti na pinaandar na niya ang sasakyan niya kasi kapag nagkataon na magmatigas siya, lalabas ako ng sasakyan niya at uuwi mag-isa. “I need to pay him back,” bulong ko na mu