When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
"Ate, saan ka galing?" si Moni na sinalubong ako sa lakad ko. Kakababa ko lang ng sasakyan at nanghihina ako. "Wala. Diyan lang sa tabi tabi, na bore kasi ako kanina," pagsisinungaling ko at hindi ko magawang tignan siya sa mga mata niya. "Ganoon ba? Kumain ka na ate? Nagluto si ate Rachelle kanina. Tinabihan ka namin." Tumango ako. "Kumain na ako.. Ano... Sa kwarto lang muna ako," sabi ko at umakyat sa kwarto. Right after I close the door, tumulo na ang luha sa mga mata ko kasabay ng pag upo ko sa sahig. Hindi nga ako nagkamali sa hula ko. Malaki na ang tumor sa utak ko at hindi na garantiya ang surgery kung sumailalim man ako sa operasyon. Bago pa lang kami nagpakasal ni Sico. Nito ko lang siya binigyan ng pagkakataon na makasama ako, bakit parang ang bilis ng pangyayari at het