ตอนที่ 25
“เดี๋ยวสิ!!! จะไปไหน...ใจร้อนจังนะเรา..”
“อาภพจะทำอะไร!!!!” เธอพูดพร้อมกับผลักวรภพให้พ้นทาง ก่อนที่มือหนาจะคว้าเอวของมุกสลิลเข้ามากอดเอาไว้แน่น
“อย่าดื้อกับอาสิ หนูมุก” วรภพจับสองแขนเรียวขึ้นเหนือศีรษะแล้วดันร่างบางของลูกเลี้ยงไปชิดผนังห้อง ก่อนจะระดมซุกไซ้ริมฝีปากหนาไปที่ซอกคอขาวเนียนของเธออย่างหื่นกระหาย
“อืม!!!. อย่านะ ปล่อย!!!” มุกสลิลเม้มปากสนิท พยายามดิ้นหนีเธอกระทืบเท้าลงไปบนหลังเท้าวรภพแต่ไม่เป็นผลอะไรเลย เพราะเธอไม่ได้ใส่ส้นสูงแต่เป็นแค่รองเท้าคัชชูธรรมดา วรภพบีบมือเรียวบางที่ล็อกเอาไว้อย่างรุนแรงด้วยความโมโหเมื่อเห็นเด็กสาวต่อต้านและทำร้ายเขา
“ปล่อยมุกนะ...มุกเจ็บ” มุกสลิลขอร้องและพยายามดิ้นให้พ้นจากการถูกใบหน้าที่มีหนวดหนา ๆ ซุกไซ้ไปทั่ว
“เจ็บก็อย่าดิ้นสิ!!!”
เพี๊ยะ!!!...
ฝ่ามือหนากระทบกับใบหน้างามจนคนถูกตบหน้าหันไปตามทิศทางของมือ ใบหน้าสวยมีรอยนิ้วมือแดงเป็น
