“เฮ้อ อิ่มจัง...”
แกร็ก ปึง...
ตะวันที่พึ่งกลับมาถึงห้องทำงานพูดขึ้นพร้อมกับลูบท้องที่นูนออกมานิดหน่อยจากการทานอาหารซึ่งนี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่มาที่นี่ ที่เธอได้ไปทานอาหารไทยเลยอดไม่ได้ที่จะทานเยอะเป็นพิเศษ
“อิ่มอะไรมาล่ะ อิ่มข้าวหรือว่าอิ่มอย่างอื่น”
“ว๊าย! คุณ! ตกใจหมดเลย...”
แต่พอเดินเข้ามาเสียงอันนิ่งเรียบแกมประชดประชันของเพชรภีระก็ดังขึ้น ทำเอาตะวันถึงกับสะดุ้งตกใจเพราะไม่ได้สังเกตว่ามีคนอยู่ในห้องทำงานของเธอด้วย
“มาทำไม ไหนคุณบอกว่าต้องเข้าสำนักงานใหญ่”
ตะวันถามขึ้น เพราะเมื่อเช้าเขาบอกเองว่าจะเข้าสำนักงานใหญ่
“ทำไม หรือว่าถ้าผมไม่อยู่คุณจะได้ออกไปกับผู้ชายคนอื่นได้อย่างสบายใจอย่างนั้นเหรอ?”
ตะวันถึงกับมองหน้าเขาอย่างมึนงง เมื่ออยู่ดีๆเขาก็หาเรื่องเธอเสียอย่างนั้น
“เป็นอะไรของคุณ...หรือว่าประจำเดือนไม่มาถึงมาโมโหใส่ฉันแบบนี้...”
“คุณออกไปกับหมอนั่นทำไม?”
เพชรภีระเริ่มตั้งส
