A LOVE FROM NINE THOUSAND MILES - AGE GAP SERIES 1 (SSPG/R18+)

Chapter 40 - Truth

Third Person POV

“Honey, alam kong napagod ka na naman. Take a rest while I finish preparing for lunch. At pakiusap, huwag kang pupunta sa kitchen habang nagluluto ako. I won’t be able to concentrate if you’re there. I have this feeling that you are seducing me,” tudyo ni Sage kay Marg na ikinapula ng mga pisngi nito.

“Ako? Seducing you? In your dreams, dad,” maagap na sagot nito sabay irap.

“Napaka-cute mo talaga, hon,” natatawang komento niya sabay pingot sa tungki ng ilong nito. “Anyway, I’ll come back for you once I’m done para makakain na tayo. This time, totoong pagkain na talaga, hon.”

“Pilyo ka talaga, daddy. Pati ako nahahawa na sa mga pinaggagagawa mo,” sagot ni Marg. Mas lalo pa itong pinamulahan ng mukha.

“Well, that’s my plan, hon. Alam kong nag-enjoy ka rin sa ginawa natin. You can’t deny it. I can clearly recall how you moaned and begged,” panunukso pa ni Sage.

“Dad! Tama na. Please!”

“Alright. Titigil na, hon. Teka, I have something for you.”

Sinundan ni Marg ng tingin si Sage nang umalis ito sa pagkakaupo sa kaniyang tabi at may kinuha sa loob ng itim nitong backpack. It looked like a gift neatly wrapped in brown Kraft paper. It may appear plain and simple, pero napakaganda niyon sa mga mata ni Marg. The ribbon which was delicately made with brown twine added to the esthetic and elegance of the gift. Nang makaupo itong muli ay iniabot nito sa kaniya ang bitbit nito. Medyo may kabigatan iyon. Nagtaka siya kung bakit may dalang regalo si Sage. Hindi naman niya birthday at wala namang okasyon. Nakita niyang may maliit na card doon na brown din ang kulay. She was amazed dahil tandang-tanda pa talaga nito pati ang favorite color niya. Binasa niya ang nakasulat sa card.

To my beautiful Margaux,

I can’t promise to give you everything. But I will always give you only the best.

I love you, honey.

Forever yours,

Daddy

Sobrang naantig ang puso ni Marg sa maikling mensahe ni Sage. Hindi niya mapigilang pangiliran ng luha. She was speechless.

“Hey, don’t cry, hon. Go on. Open it. I’m sure you’ll like it.”

Dahan-dahan ngang binuksan ni Marg ang regalo. Pagkatanggal niya ng Kraft paper ay binuksan niya ang kahon. Napanganga siya nang makita ang napakagandang hardcover Greek Mythology book. Paborito niya ang libro at alam niyang sa dust jacket pa lang ay First Edition iyon na hindi basta-basta ang halaga.

“Oh, my God! Daddy, is this for me? Napakamahal nito, dad! Nasa four thousand dollars ang halaga nito!” ang hindi makapaniwalang saad ni Marg. Bumangon siya at nag-Indian sit sa kama.

“Yes, hon. Pasalubong ko sa ‘yo. I bought that last month from a bookstore in Portland. You once told me you love that book,” malapad ang ngiting sagot ni Sage. Makikita ang katuwaan sa mukha nito.

“Thank you, daddy. Sobrang ganda! Pero ang layo ng Oregon sa New York. Talagang pumunta ka roon para lang dito?” masayang saad ni Marg sabay yakap kay Sage. Magaan siya nitong hinalikan sa kaniyang ulo.

“Yeah, the trip was approximately five hours by plane. Sobrang napagod nga ako, hon, kaya may bayad iyan. Mamayang gabi ako maniningil,” mapanuksong bulong nito.

Nahampas ito ni Marg sa braso nito. “Loko-loko ka talaga, daddy. At bakit honey at daddy na ang nakalagay dito kung last month pa ito?”

“Naman, hon! Maloko talaga ang boyfriend mo,” natatawa nitong sagot. “Anyway, I wrote the message this morning while you were sleeping,” dugtong nito habang abot-taingang nakangiti.

“Pinaiyak mo naman ako sa message mo, dad.”

“I’m sorry, honey. But please know that what I wrote is true. Always the best for my woman. Ganyan kita kamahal,” malumanay na saad ni Sage habang pinupunasan ang basang pisngi ni Marg.

“I love you too, daddy. Maraming salamat sa regalo mo. I will forever treasure this,” Marg sincerely said before giving Sage a peck on the lips.

“You are always welcome, hon. Magpahinga ka na. Lalabas na muna ako. Or you can read habang tinatapos ko ang hinahanda kong lunch.”

“Okay, dad.”

Lumabas si Sage ng silid pagkatapos niyang halikan sa noo si Marg. It’s almost eleven o’clock and they haven’t eaten anything yet.

“Iba kasi ang kinain namin ng honey ko,” nakangiting bulong ni Sage. Hindi pa rin siya makapaniwala sa ginawang pagpapaligaya ni Marg sa kaniya. Buong akala niya ay napaka-inosente ng girlfriend niya. Pero may itinatago rin pala itong kapilyahan at gusto niya iyon. It’s one of the qualities that he needs in a woman, ang kaya siyang sabayan sa mga gusto niya lalong-lalo na sa kama.

Pagdating ng kusina ay kaagad niyang itinuloy ang ginagawa niya kanina. Nagluto siya ng fish and shrimp sinigang, adobong pusit, calamari, at gambas. Na-miss niya ang seafood at alam niyang magugustuhan ni Marg ang mga pagkain dahil paborito nito ang mga iyon. Nagpabili na rin siya ng strawberry ice cream for dessert, which was also Marg’s favorite.

Pupuntahan na sana niya si Marg sa kuwarto nang mag-ring ang kaniyang cellphone. Tumigil muna siya sa living room at kaagad niya iyong sinagot nang makitang ang Nanay niya ang tumatawag.

“Hello, Nanay. Good morning po,” masaya niyang bati sa ina.

“Good morning, anak. How are you? Nag-usap pala kayo ni Tatay kanina?”

“Yes po. Tumawag po ako sa kaniya.”

“Sabi niya ay napakasaya mo raw. Is it because of that eighteen-year-old lady, anak?”

“Ahm, yes po, Nanay,” ang tila nahihiyang sagot niya.

“Hmmm... Masaya kami ni Tatay para sa ‘yo, anak. Sana ay tuloy-tuloy na iyan. Pero teka, alam ba niya ang age gap ninyo? Is it fine with her?”

“Nanay, huwag po kayong magagalit. I—I haven’t told her the truth about my age.”

“What?” tanong ng kaniyang Nanay sa mataas na boses. Hindi niya mawari kung nagulat ito o nagalit dahil sa sinabi niya.

“Hindi ko pa po nasasabi sa kaniya, Nanay.”

“Rius! Are you serious about her? Ngayon pa lang sinasabi ko sa ‘yo, tigilan mo na ang ginagawa mong panloloko sa kaniya. If you can’t be honest with her, might as well leave her as early as now. Hindi ka namin pinalaki nang maayos para lang manloko ng kapwa. Mananagot ka sa akin kapag sinaktan mo ang batang iyan!” mahabang sermon ng ina ni Sage. Halatang hindi nito nagustuhan ang nalaman.

“Nanay, I hope you understand. It isn’t as easy as one, two, three. I’m afraid she’d hate me. I’ve been aiming to tell her the truth for a long time, kanit noong nasa New York pa po ako. But every time I tried, the fear of losing her held me back. I can’t afford to lose her, Nanay.” Maririnig sa boses ni Sage ang kaba at takot.

“Anak, if she truly loves you, she will accept you no matter the age gap. She might get mad, yes, pero sino ba nama’ng hindi? Kung magalit man siya sa ‘yo, deserved mo iyon dahil hindi ka naging tapat sa kaniya. Baka hiwalayan ka pa nga niya. But that doesn’t mean you have to give up on her. Kung kailangan mo siyang suyuin at ligawang muli, do it! Naiinis ako sa ‘yo, anak! Kung nandito ka lang sa tabi ko, napingot na kita kanina pa! You go tell her now before it’s too late. Huwag mo nang patagalin. The more you delay things, the harder it would be for you to come clean. Do you understand, Rius?”

“Y—Yes, Nanay. Thank you po. Sasabihin ko po sa kaniya pagkatapos po nating mag-usap.”

“Excellent! Anyway, I called to let you know I am almost done with the designs. I’ll have these in production tomorrow or the day after. You’ll have them in Bacolod before Christmas. Ang dalaga bang ito ang pagbibigyan mo ng mga regalong iyon? Are you going to marry her before you go back to New York? At kailan mo siya ipapakilala sa amin?”

“Nanay, napakabata pa po niya. She might panic if I’ll talk to her about marriage. Ayaw ko pong matakot siya. Pangako, ipapakilala ko po siya sa pamilya sa susunod po na pag-uwi ko. Sa ngayon, sa akin na po muna ang buong oras niya.”

“Well, it’s up to you, anak. But let me remind you that you’re not getting any younger. Isa pa, she’s too young for you. Baka makahanap ng iba iyan, sige ka. Babalik ka pa naman ng New York,” pananakot ng ginang kay Sage.

“Nanay, tinatakot n’yo naman po ako sa mga sinasabi ninyo. She loves me and I’m sure hindi niya ako ipagpapalit sa iba.”

“Alright. Pero kung ako sa ‘yo, manigurado ka bago ka bumalik ng New York. If you know what I mean.”

“S—Sige po. I’ll think about it. Anyway, I have to go po, Nanay.”

“Sige, anak. You take care. Go and tell her now. Okay? I love you, anak.”

“I love you too, Nanay. Bye.”

Tinapos ni Sage ang tawag at iniwan ang cellphone sa sala upang puntahan si Marg. Nagdesisyon siyang susundin niya ang payo ng kaniyang Nanay at sasabihin kay Marg ang totoo.

Samantala, si Marg ay nawili na sa pagbabasa. Ayaw pa sana niyang tumigil pero naiihi siya. Ipinatong niya ang libro sa ibabaw ng kama. Hahakbang na sana siya papunta ng bathroom nang may mahagip ang kaniyang paningin sa ilalim ng coffee table. Nilapitan niya iyon at nakita niyang ang long wallet iyon ni Sage. Pinulot niya iyon upang ibalik sa ibabaw ng table ngunit dahil wala iyong zipper ay bahagya iyong bumuka. Nakita niya ang isang ID ni Sage. Nakangiti siya habang tinititigan ang guwapo nitong mukha. Binasa niya ang nakalagay sa ibabaw ng ID at doon niya nalamang Philippine Driver’s License nito iyon. Binasa niya ang information na naroon at tila natuklaw siya ng ahas nang makita ang birth date nito. “December 16, 1966”. Nabitawan niya ang wallet nito at bumagsak iyon sa ibabaw ng coffee table. Hindi niya alam ang mararamdaman nang mga oras na iyon. Pero isa lang ang sigurado siya. Galit siya kay Sage. In fact, galit na galit siya dahil sa panloloko nito sa kaniya. Pinaniwala siya nitong twenty-six years old lang ito. When in fact, Sage was thirty-six years old and will turn thirty-seven on the sixtenth! Pakiramdam niya ay sasabog ang kaniyang dibdib. Hindi niya alam kung paano ito susumbatan tungkol sa kaniyang nalaman. Ayaw niyang mag-away sila pero hindi niya matanggap ang pagsisinungaling nito o mas tamang sabihing ang panloloko nito sa kaniya. Maya-maya pa ay biglang bumukas ang pinto at masayang pumasok si Sage.

“Hello, hon. Mabuti at gising ka na. Naihanda ko na ang mga pagkain. Shall we eat? I know you’re hungry,” nakangiti nitong pag-aya sa kaniya.

Subalit sa halip na sagutin ito ay dinampot niya ang wallet nito. Kaagad niyang binuklat iyon at ipinakita kay Sage.

“Bakit mo ako niloko? Bakit ka nagsinungaling sa akin?”

“Hon, w—what do you mean?” nagtatakang tanong nito.

“Sabihin mo nga sa akin. Ilang taon ka na bang talaga, Sage?” puno ng puot niyang tanong. Nakita niyang natigilan ito. “Sumagot ka! Sagutin mo ang tanong ko!” nagsisigaw na utos niya rito habang mabilis na humakbang papunta sa harap nito at buong puwersang inihampas ang wallet sa dibdib nito. Nalaglag iyon sa sahig at nagkalat ang mga laman niyon subalit hindi iyon pinansin ni Sage.

“H—Hon, I can explain. P—Please, l—let me explain,” pagmamakaawa ni Sage sa nanginginig na boses.

“Talaga? Magpapaliwanag ka?” Isa-isang nagbagsakan ang mga luha ni Marg. “Siguro kapag nakuha mo na ang katawan ko, saka mo sasabihin ang totoo mong edad.”

Humakbang si Sage palapit kay Marg upang magpaliwanag. Akmang hahawakan niya ang mga kamay nito subalit mabilis nitong iwinaksi ang mga iyon.

“Hon, I—I’m sorry. Kaya nga pinipigilan ko ang sarili kong angkinin ka kahit kagabi ko pa gustong gawin iyon. I had a lot of chances, sa pool, sa kama, at kanina sa kitchen pero hindi ko ginawa kahit alam kong kayang-kaya ko. Tiniis ko dahil hindi ko pa nasasabi sa ‘yo ang totoo. Ayaw kong maging unfair sa ‘yo. P—Please, hon. Makinig ka. Hindi ko s—sinasadyang itago ang totoo kong edad.”

“Huh? Hindi mo sinasadya? Pero bakit hindi mo sinabi nang maaga? Ang daming pagkakataon na dumaan pero mas pinili mong paglaruan ako! Bakit? Dahil akala mo hindi ko malalaman? Akala mo habang-buhay mo akong maloloko?” puno ng galit na pahayag ni Marg habang sige pa rin sa pagdaloy ang kaniyang mga luha. Nahihirapan siyang tanggapin na niloko siya ni Sage sa simula pa lang.

Nakaramdam ng matinding awa si Sage para kay Marg. Alam niyang ayaw na ayaw nito sa sinungaling at manloloko kaya labis itong nasasaktan. At kung ano mang sakit ang nakikita niya sa mga mata nito ay doble ang nararamdaman niya. Ayaw niyang makitang umiiyak ito. Mahal na mahal niya ito at tila pinipiga ang puso niya habang nakikita itong luhaan nang dahil sa kaniya.

“H—Hon, God knows how I wanted to tell you the truth, lalo na noong sinagot mo ako. Pero pinangunahan ako ng takot. N—Natakot akong mawala ka sa akin. Alam kong magagawa mo akong iwanan kung gugustuhin mo at wala akong magagawa dahil nasa malayo ako. Kaya hinintay kong makauwi at balak ko na talagang magtapat sa ‘yo. Naghahanap lang ako ng tamang tyempo. H—Hindi ko lang inaasahan na mauunahan mo ako, na malalaman mo nang mas maaga. H—Hon, patawarin mo ako. Please stop crying. Ayaw kong nasasaktan ka.”

“A—Ayaw mo akong masaktan? Pero ginawa mo pa rin! Tell me, Sage, ano pa ang mga itinatago mo sa akin? Sabihin mo! Para isang sakitan na lang! At pagkatapos nito, saka ako magdedesisyon kung ipagpapatuloy pa natin ito!”

“N—No, hon. Please, I—I’m begging you! Huwag naming ganito, honey. Huwag mo akong iwanan, please,” pagmamakaawa ni Sage kasabay ng pagdaloy ng kaniyang mga luha. Hindi na siya nakatiis. Nilapitan niya si Marg at ikinulong niya ito sa kaniyang mga bisig. Kahit nagpupumiglas ito at panay ang suntok nito sa kaniyang dibdib ay tiniis niya. Dahil katulad ng sinabi ng Nanay niya, deserved niya iyon. At wala pa iyon ni katiting sa sakit na idinulot niya rito.

“B—Bitawan mo ako! Manloloko ka! Alam mong mahal kita pero nagawa mo pa ring magsinungaling sa akin! Sinungaling ka!” sigaw ni Marg kasabay ng paghagulgol at pagpupumiglas nito. Pero hindi ito pinakawalan ni Sage.

“H—Honey, alam ng Diyos kung gaano kita kamahal. Please maawa ka. Humihingi ako ng isa pang pagkakataon. Huwag mo akong iwanan,” muling pagmamakaawa ni Sage habang sige pa rin sa pagdaloy ang kaniyang mga luha. Kinabig niya ang ulo ni Marg patungo sa kaniyang dibdib at masuyong hinaplos ang buhok nito. Gusto niyang pawiin ang nararamdaman nitong sakit. “I didn’t mean to hurt you. Please, honey. J—Just one chance and I promise, h—hinding-hindi ko sasayangin iyon. Tahan na, hon.,” puno ng pagmamahal na saad ni Sage sabay hawak sa mukha ng nobya at inangat iyon. Sobra siyang nasasaktan habang nakatitig sa mga mata nitong hilam sa luha. Masuyo niyang pinunasan ang basa nitong pisngi. “Mahal na mahal kita, hon. Please forgive me just this once. Hindi ko kayang mawala ka sa akin.”

Ramdam ni Marg ang sinseridad sa boses ni Sage. Mahal na mahal niya ito at labis siyang nasaktan sa ginawa nitong pagsisinungaling. Subalit sa kabila ng galit ay mas higit ang kaniyang pagmamahal dito. At alam niyang hindi rin niya makakaya kung mawawala ito sa buhay niya. Kaya kahit nasasaktan siya ay sisikapin niyang mapatawad ito at bigyan ng isa pang pagkakataon.

“M—Mahal na mahal din kita, Sage. Kaya sobra akong nasasaktan ngayon. Pero hindi ko rin kayang mawala ka. Bibigyan kita ng isa pang pagkakataon pero ipangako mong magiging tapat ka na sa akin. Ayaw kong may itinatago ka lalo na kung may kinalaman sa ating dalawa,” saad ni Marg sa pagitan ng paghikbi. Unti-unti siyang yumakap sa baywang ni Sage.

“Thank you, honey. I promise, no more lies and no more secrets. I love you very much, hon. No, scratch that. I am in love with you, hon. I am deeply and truly in love with you,” puno ng emosyong saad ni Sage kasabay ng unti-unting pagbaba ng ulo niya upang halikan sa mga labi si Marg.

Nagbunyi ang puso niya nang gumanti ito ng halik. Bahagya niyang kinagat ang pang-ibabang labi nito at kaagad na ipinasok ang kaniyang dila sa bibig nito nang bahagya itong mapasinghap. Nakahawak ang kaniyang kamay sa batok nito upang mas mahalikan ito ng mariin habang ang kabila ay unti-unting bumaba sa pang-upo nito at banayad iyong minasahe na ikinaungol nito.

“Uhmmm, d—daddy...”

Napangiti si Sage sa narinig. Mas pinag-igihan niya ang paggalugad sa loob ng bibig ni Marg at mas lalo siyang natakam nang gumanti ang dila nito. Habang abala ang kanilang mga dila ay unti-unti siyang humakbang patungo sa kama at maingat niya itong inihiga sa gitna niyon. Gusto niyang magbunyi dahil ramdam niyang nagpapaubaya na ito. Nakahawak ang isang kamay nito sa kaniyang buhok at masuyo nito iyong hinahaplos habang ang kabila ay nakahawak sa kaniyang pisngi. Habang naghahalikan sila ay unti-unti na niyang tinatanggal ang pagkakabuhol ng suot nitong roba. Bumaba ang kaniyang mga halik sa leeg nito. Bahagya niya iyong kinagat at sinipsip na umani na naman ng ungol mula rito.

“D—Daddy, ahhhh...” Ipinagpatuloy niya ang ginagawang paghalik sa leeg nito habang unti-unting hinuhubad ang roba nitong suot. Tumambad sa kaniya ang kahubdan nito na mas lalong nagpainit sa buong katawan niya. Bahagya niyang inilayo ang kaniyang katawan upang mas matitigan itong mabuti dahilan upang mapamulat ito. “D—Daddy…”

“Don’t be shy, hon. You look amazing. You are beautiful, honey,” puno ng paghangang saad ni Sage sabay haplos sa malulusog niyang dibdib. Minasahe nito ang mga iyon at bahagyang nilapirot ang mga tuktok niyon. Nakaramdam siya ng bolta-boltaheng kuryente na umabot sa sentro ng kaniyang pagkakababae. Muli nitong pinaglaruan ang kaniyang mga tuktok dahilan upang mapaliyad siya at mahigpit na mapakapit sa headboard ng kama.

“Ahhhh, d—daddy... Ang sarap-sarap... Ahhhh...”

Dahil nakaluhod si Sage sa pagitan ng mga hita ni Marg ay bukang-buka ang gitna nito at kitang-kita niya ang mamula-mula at namamasa nitong p********e. Hinagod niya iyon gamit ang kaniyang hintuturo at nang-aakit niyang isinubo iyon at sinipsip.

“Ughhh, f**k! So sweet!” Nakita niyang pinamulahan ng mukha si Marg. Yumuko siyang muli upang halikan ang mga labi nito bago bumulong. “Are you ready for me, honey?”