ตำหนักฮ่องเต้
“ฝ่าบาท”จงยี้นวยนาดเข้ามา ด้วยท่าทีอ่อน้อย นั่งลงเบื้องหน้าโม่โฉว่ที่กำลังอ่านฎีกา อากาศหนาวเหน็บ เสี่ยวซัน รินชาลงจอกให้กับจงยี้
“”ดื่มชาเสียก่อนจจึงค่อยคลายหนาว”
“จงยี้ มีเรื่องใดกัน”
“ฝ่าบาท เราสองคน”
“อืม ข้าเข้าจแล้ว แต่วันนี้ฎีกามากมายล้นมือ เหมือนว่าข้าไม่เคยสะสางงานพวกนี้ปล่อยให้คลั่งค้าง
“เช่นนั้นจงยี้ไม่กวนใจฝ่าบาทแล้วชม้ายชายตา หวังจะให้โม่โฉว่รั้งไว้แต่เขากับก้มหน้าก้มตาอ่านฎีกาต่อเหมือนไม่ได้ทุกร้อนอะไร
คลี่แผ่นกระดาษม้วนถัดไปออกอ่านกระดาษม้วนแผ่นเล็กที่สอดอยู่ภายในร่วงลงสู่พื้น โม่โฉว่ขมวดคิ้วก้มเก็บมันขึ้นมาคลี่ออกช้าๆ
“กระดาษเปื้อนเลือด ล้วนเขียนมาด้วยความคับแค้นใจมือใหญ่ขยำกระดาษไว้แน่นก่อนจะเผามันกับเชิงเทียนตรงหน้า
“ตามต้านหยู”เสี่ยวซันประสานมือ ก้าวขาออกไปเพียงครู่เดียวต้านหยูก้าวขาเข้ามายืนตรงหน้า
“สืบเรื่อง การยักยอกเงินในคลังหลวงของใต้เท้าเส
