“รอข้าที่นี่ข้าจะสะสางทุกอย่างให้ลุล่วง เพื่อเจ้าจะได้ไม่ต้องลำบากใจที่จะเคียงข้างข้าอิงฮวา”
ตำหนักชิงหนิงกง
“ฮองเฮาฝ่าบาทมีบัญชาให้ปล่อยตัวใต้เท้าเสิ่น”
“ฝ่าบาทมีบัญชาเช่นนั้นหรือ”
“เพคะตอนนี้ ต้านหยูนำคนไปที่จวนอารักขานำตัวใต้เท้าสิ่นออกมาจากที่คุมขัง”
“แล้วท่านพ่อรู้เรื่องนี้หรือยัง”
“บิดาของฮองเฮารุดไปที่นั่น พร้อมกับคนสนิท”
“ฝ่าบาททรงอยู่ที่ไหน”
“ฝ่าบาทอยู่ที่ท้องพระโรง”จงยี้สาวเท้าไปที่ท้องพระโรงทันที
บัลลังก์สูง โม่โฉว่นั่งนิ่งสายตาจับจ้องที่ประตูทางเข้าคล้ายกับรอคอยอะไรบางอย่างจางจงหลิน พร้อมด้วยเหล่าองครักษ์นับสิบ มุ่งตรงมายังท้องพระโรงที่มีโม่โฉว่อยู่ที่นั่น บนนั้นเสี่ยวซันยืนอยู่ข้างกาย
“ฝ่าบาทคงรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว จึงมารอข้าที่นี่ใช่ไหม”
“จางจงหลิน คนต่ำช้าเช่นเจ้า ข้ารอคอยที่จะล้างบางเสียให้สิ้นไป”
“555 ฝ่าบาท ได้ก็ดีไม่ได้ก็โกรธคราวนี้เป็นเพราะอะไร ฝ่าบาทต้องกา
