The Ruin Wedding

Chapter 1

IRIS LOU POV

My wedding day is the most important day of my life. Finally, I can say, "He's mine."

Eliot Hunter Hamilton, the man I've adored for 5 years, become my boyfriend and, as of today, my husband.

I smiled and looked in the mirror at my entire body, which was dressed in a white gown that I had long wished to wear on the day of our wedding.

"You're so beautiful hija, sigurado akong matutulala sayo ang anak ko pag nakita ka niyang naglalakad papuntang altar."

Napatingin ako kay Tita Agnes ang ina ng lalaking papakasalan ko. Naglalakad siya papunta sa gawi ko ng sinabi niya 'yon.

"Of course Tita, Eliot will be shocked after seeing me wearing this gown," Confident at naka ngiti kong sabi sa kanya.

"Ikaw talaga hija nako! O siya sige na ikaw na ang maganda, dalian na natin dahil mukang naiinip na ang magiging asawa mo, baka nga nerbeyuso na 'yon dahil sa tagal natin."

Natatawang sabi ni Tita kaya nag handa narin ako at lumabas na kami sa kwartong nakalaan sakin kung saan ginawa ang makeup sa mukha ko kanina. Nang makalabas na kami ay nag lakad kami at dumeritso na kami sa hagdan.

"Teka lang hija! Paunahin mo muna ako sa baba at ikaw naman maglakad ka lang ng dahan-dahan para makuhanan kita ng magandang larawan," Excited niyang sabi at naunang bumaba sa hagdan at nang nakababa na siya ay nilabas niya ang cellphone niya.

"Sige hija ngumiti ka...ganyan nga ang ganda talaga ng magiging daughter in law ko!" Sabi niya at nang matapos na niya akong kuhaan ng karawan ay bumaba at lumabas na kami sa mansyon nila. Yup sa mansyon nila ako naka tira. Sumakay kami sa puting sasakyan na magdadala sa'min sa simbahan.

"Ako ang maghahatid sayo sa altar hija." Nakangiti niyang sabi sa'kin at hinawakan ang kamay ko.

"Thank you Tita dahil na d'yan kayo para sa'kin." Sabi ko rito ng naka ngiti.

"Wala 'yon hija magiging parti kana ng pamilyang Hamilton kaya nararapat lang na iparamdam sayo na hindi kana iba samin." Sabi niya. Biglang tumigil ang kotse at nakita kong nasa harapan na kami ng simbahan.

"Ready kana ba hija? halikana." Sabi niya at binuksan ng driver ang pintuan ng kotse at naunang lumabas si Tita bago ako sumunod. Nang maka labas na ako ay huminga ako ng malamim bago ngumiti at tumingin sa pintuan ng simbahan.

Inalalayan ako ni Tita hanggang sa umabot kami sa pintuan ng hagdan. Nag sinyas ang isang lalaki sa kasama niya sa loob. Nasa gitna na ako ng pintuan ng unti-unting bumukas ang puwertahan kasabay ng kanta na "Marry your daughter."

Nag lakad ako ng dahan-dahan habang nasa gilid ko naman si Tita deritso lang akong naka tingin sa lalaking nakatayo sa altar na malamig ang tingin sa'kin at 'yon ang pinag taka ko. He supposed to be happy because it's our day pero pinag sa walang bahala ko na lang ito at ngumiti lang sa kanya.

Napapalibotan kami ng mga tao ang mga importanting tao sa buhay niya. Ako lang ang iba sa kanila na nanggaling sa hindi kilalang pamilya. Naka ngiting naka tingin sa'kin ang lahat ng tao rito sa simbahan.

Ramdam ko ang suporta at pagmamahal sa pamilyang nandirito. Nang makarating na kami sa altar ay hindi ko parin makita ang saya sa kanyang mga mata ang parang hindi siya masayang ikasal ako sa kanya. Inalis ko sa isapan ko ang mga negative na naiisip ko at ngumiti lang.

"Son, take care of her, wag kong malaman-laman na pinaiyak mo siya kung ayaw mong makatikim ng lumilipad na plato." Paalala at nagbibirong sabi ni Tita sa kanya.

Napatawa naman ang mga tao rito sa loob ng simbahan kasama na ako pero wala parin siyang reaction. Binigay na ni Tita ang braso ko sa kanya kaya kinuha naman niya 'yon at humarap kami sa harapan ng pari.

"Bago ko simulan ang kasal na ito tatanongin ko muna ang lahat ng naririto. Kung may tumututul ba sa kasalang ito ay binibigyan kita ng pagkakataon na tumayo." Anunsyo ng pari at tumingin sa lahat ng bisita naglaan ang ilang minuto ay walang tumayo.

"Kung walang tumututul ay maaari na akong mag patuloy." Sabi ng pari. Nakatayo lang kaming dalawa sa harapan ng pari habang nag hihintay sa kanyang sasabihin.

"Mr. Eliot Hunter Hamilton, say after me." Sabi ng pari kaya tumango lang siya.

"I, Eliot hunter Hamilton take you Iris Lou Clifford to be my spouse. I guarantee to be genuine to you in great times and in terrible, in ailment and in wellbeing. I will adore you and respect you all the days of my life." Priest said.

"I, Eliot hunter Hamilton take you Iris Lou Clifford to be my spouse. I guarantee to be genuine to you in great times and in terrible, in ailment and in wellbeing. I will adore you and respect you all the days of my life." Eliot said while looking at me. Hindi ko mapaliwanag ang saya ng sabihin niya 'yon. Ako naman ay naka tingin lang ng deritso sa kanya at sinununod ang sinabi ng pari.

"I, Iris Lou Clifford take you Eliot Hunter Hamilton to be my spouse. I guarantee to be genuine to you in great times and in terrible, in ailment and in wellbeing. I will adore you and respect you all the days of my life." Nakangiti kong sabi sa kanya.

"You have pronounced your assent some time recently the Church. May the Ruler in his goodness fortify your assent and fill you both with his favors. That God has joined, man must not isolated. Amen. You may exchange your vows and ring as a sign of your love to your partner." Saad ng pari kaya susunod na ang pagbibigayan namin ng singsing sa isat isa.

Nasa harapan namin ang lalagyan ng ring siya ang unang kumuha bago niya ako tingnan nakikita ko sa kanyang mga mata ang guilty pero hindi ko alam kung bakit.

"Nowadays, before our companions and family, I allow you everything I am and everything I will develop to be. I adore you, and I pledge to be your most genuine companion. I will share your trusts and dreams whereas working to assist you accomplish the objectives you hold expensive. I guarantee to continuously be right by your side and to tune in calmly with an open heart. I promise to you my devotion, trustworthiness, sympathy and absolution. I pledge to adore you always, no matter what long haul holds. I will be your most steadfast confidant and companion, and your adoring husband since you're my heart and my soul presently and forever. Please accept this ring as a sign of my Love and faithfulness to you."

Sabi niya at nilagay na sa ring finger ko ang sing-sing. Nang masuot na niya sakin 'yon ay kinuha ko naman ang isang sing-sing at tumingin ng deritso sa kanyang mga mata.

"I'd like to thank you, for inquiring me to be yours and for going through with it. You came into my life and totally changed it - for the way better. I venerate you and I would like to thank you for your tolerance and understanding. Much appreciated moreover for putting up with my tears, fits and all those bridezilla minutes! You're my shake and I cannot hold up to spend the rest of my life being yours. A wedding can happen anyplace and at any time, but it can as it were be a genuine celebration when all the individuals you cherish are there to share it with you. Thank you for being my Accomplice if it's not too much trouble acknowledge this ring as a sign of my Cherish for you and loyalty."

Naiiyak kong sabi sa kanya at sinuot na ang sing-sing sa kanyang kamay.

"I presently articulate you as a husband and Wife, you will presently kiss your bride."

Sabi ng pari kaya naman unti-unti siyang lumapit sa'kin at nang magkakalapit na ang mga labi namin ay biglang bumukas ang pintuan ng simbahan kaya napatingin lahat do'n kahit ako ay napatingin din.

Sa pag bukas ng pintuan ng simbahan ay siyaring pag litaw ng isang babaing may medyong mahabang buhok at naka puting dress kapansin pansin ang bukol o mas tamang sabihin sa buntis siya. Tumingin siya rito banda sa altar kung saan kaming dalawa ni Eliot na nakatayo habang naka tingin sa kanya.

Nakita ko ang sakit na mababakas sa kanyang dalawang mga mata at unti-unti siyang nag lakad palapit rito sa'min. Kung ededescribe ko ang kanyang wangis ay masasabi kong para siyang barbie dahil sa kaputian at mga inosenti niyang tingin.

Nang makalapit na siya sa'min ay tumigil siya sa gitna na hindi kalayuan sa'min dahil mukang apat na lakad lang.

"H-Hubby...w-what's...the meaning of this?" Mahina at nauutal niyang tanong habang palipat-lipat ang tingin niya sa'ming dalawa nakita kong tumolo ang kanyang luha habang naka hawak ang isa niyang kamay sa naka umbok niyang t'yan.

Tiningnan ko naman si Eliot at d*mn ngayon ko lang nakita ang ganong expression na makikitaan mo ng pag aalala. Lumayo ako ng kaunti sa kanya.

"Eliot what happening right now! Do you know this girl?" Madiin at litong-litong tanong ko sa kanya. Pero wala akong nakuhang sagot sa kanya at lumapit na lang siya sa babaing buntis.

"B-baby d*mn stop crying okay, makakasama 'yan sa baby natin." Nag aalala niyang sabi sa babaing buntis. Parang tinusok ng pira-pirasong karayom ang nasaksihan ko ngayon sa araw pa talaga ng kasal namin.

"Eliot can you explain this to me kasi naguguluhan na ako araw ng kasal natin ngayon pero ganito ang nangyayari!!" Sigaw ko sa kanya.

"CAN YOU F*CKING SHUT UP!" Buong lakas niyang sigaw sakin kaya napalundag ako ng kaunti kasabay ng pag tumulo ang luha ko nakikita ko rin ang mga tao na napa singkap.

"Diyos ko po! Nasa simbahan tayo wag kayong mag mura rito matakot kayo sa diyos!" Sabat ng pari pero hindi ko siya pinansin.

"So sinisigawan mo ako para lang sa babaing 'yan!" Sabi ko rito.

"Stop it Iris! Mag usap na lang tayo mamaya iuuwi ko muna siya." Nasaktan ako sa mismong pag banggit niya sa pangalan ko dahil hindi pa niya ako natatawag sa first name ko dahil laging honey ang tawagan namin.

"Lets go home baby." Malumanay niyang sabi do'n sa babae habang inaalalayan niya ito at nag lakad na sila upang lumabas ng simbahan.

"H-honey...y-your leaving me here?" Mahina kong tanong at alam kong narinig niya 'yon kaya tumigil siya pero nag patuloy din siya sa pag lalakad.

"I swear pag lumabas ka sa simbahan na ito wala kanang babalikan pa." Nang sabihin ko 'yon ay napatigil siya at tumingin sakin.

"Plaese Iris not now." May pagmama- kaawang sabi niya.

"Pag sumama ka sa babaing 'yan nangangahulugan lang 'yon na mas pinipili mo siya!" Mariin kong saad habang rumaragasa ang mga luha sa pisngi ko.

"F*CK IT IRIS! ANO BANG HINDI MO MAINTINDIHAN SA SALITANG MAMAYA NA TAYO MAG USAP!!!" Sigaw niya kaya hindi ako maka pag salita dahil ito ang ka una-unahang sinigawan niya ako sa tagal naming pag sasama. Napatulala nalang ako sa kawalan at hinayaan silang umalis.

Napa-upo ako sa semento ng simbahan at napa iyak dahil sa nangyari ngayon.

"Oh my god!! Hija okay kalang ba?" Lapit sakin ni tita pero na blanko ang isip ko at umiyak lang.

"Husshh now hija malalagot sa'kin ang anak kong 'yon." Sabi ni Tita Agnes at niyakap niya ako napa hagulgul naman ako ng iyak at hindi ina pinakinggan ang mga sari-sari nilang kumento. Dahil sa kakaiyak ay nawalan ako ng malay.

"Oh gosshhh Rex help us she collapse!!" Dinig ko pang sigaw ni Tita kay Tito pero wala na akong marinig dahil na blanko na ang utak ko.