รถที่ยังจอดอยู่ที่เดิมเสมือนก่อนหน้านี้ไม่มีใครขับไปไหนส่งผลให้ฉลามกวาดสายตาเพื่อมองหาคนที่ก่อนหน้านี้บอกว่าจะขับกลับ สบตาปุ๊บลีโอเค้นเสียงหัวเราะปั๊บ มันนั่งสูบบุหรี่ไม่ไกลจากรถมากนักแต่ที่น่าแปลกใจมากกว่าคือการที่มันยังไม่กลับนั่นแหละ “มึงยังไม่กลับ” “รอมึง” “รู้ว่ายังไงกูก็ต้องออกมา? ไม่คิดว่าเขาจะใจอ่อนยอมให้กูค้างเลยเหรอ” หยั่งเชิงถาม กลัวมันรู้ว่าโดนไล่ทั้งที่อ้อนเขาแทบตาย “กับคนอื่นก็อาจจะเป็นไปได้ แต่ไม่ใช่คนนี้” “หึ!” ฉลามเค้นเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ สมกับที่เป็นเพื่อนเขา เพราะคนนี้ยากมันคงรู้ว่าเขาเลยสนใจมาก แต่ก็ตามนั้น ขนมไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ “สรุปคนที่ส่งข้อความหากูคือมึง?” “แล้วคนของมึงที่อุตส่าห์จ้างให้จับตามองไม่ส่งข่าว?” คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากัน ไม่รู้ว่าควรแปลกใจกับอะไรก่อนดี ระหว่างที่ลีโอเป็นคนส่งข้อความ กับเรื่องที่มันรู้ว่าเขาจ้างคนให้คอยจับตาดูขนมอยู่ห่างๆ “