ของเล่นลูกมาเฟีย

อุ่นใจ&แม็กเวลล์

“อุ่น ขึ้นไปปูผ้าปูเตียงใหม่ให้คุณแม็กเวลล์ หน่อยนะลูก พอดีแม่ไม่ว่าง”

เสียงป้านวลแม่บ้านเก่าแก่บอกลูกสาวที่กำลังโตเป็นสาว ให้ขึ้นไปที่เรือนใหญ่เพื่อไปปูผ้าปูเตียงให้ลูกชายคนเดียวของนายใหญ่ คุณแม็กเวลล์ ตอนนี้คุณแม็กเวลล์ไม่อยู่ แต่ถ้ากลับมาเจอผ้าปูผืนเก่าต้องโดนโวยวายอีกแน่

เป็นคุณชายมาเฟียที่รับมือยากที่สุด เอาแต่ใจสุดๆ เพราะเป็นลูกชายคนเดียว แล้วช่วงนี้ก็เหมือนจะอารมณ์ไม่ค่อยดีด้วย เห็นว่าไปตามก้อร่อก้อติก มาดามแก๊งกรุงแต่เขาไม่เล่นด้วย เลยเมาหัวราน้ำกลับมาโวยวายคนที่บ้านทุกวัน

“ค่ะแม่”

อุ่นใจรับปากผู้เป็นแม่ แล้วคิดว่ารีบขึ้นไปทำแล้วรีบลงมาก่อนที่จะเจอเขาดีกว่า ลำพังอุ่นใจก็ไม่ค่อยได้มาเรือนใหญ่อยู่แล้ว เธอเป็นแค่ลูกสาวแม่บ้านที่อาศัยอยู่กิน อยู่ภายในบ้านของเจ้าพ่อ

ด้วยความที่เจ้าพ่อใจดี ป้านวลก็เป็นคนเก่าคนแก่ เจ้าพ่อก็ดูแลแกมาอย่างดี ตั้งแต่ผัวแกตาย อุ่นใจเลยได้รับอนิสงค์ ตอนนี้อุ่นใจอายุ 19 ปีแล้ว เรียนอยู่ ปี1 ด้วยการส่งเสียของเจ้าพ่อ ก็ไม่เชิงส่งเสียหรอก

เจ้าพ่อก็แค่ถามป้านวลว่าลูกสาวอยากเรียนต่อมั้ย พอป้านวลบอกว่าอยากเรียนต่อ เจ้าพ่อก็โยนเงินให้เป็นทุนการศึกษามันก็เท่านั้นจริงๆ สำหรับพวกเขามันก็แค่เศษเงิน แต่สำหรับป้านวลมันคือบุญคุณ และเธอก็พร่ำสอนอุ่นใจเสมอว่า คนพวกนั้นคือผู้มีพระคุณ

อุ่นใจเปลี่ยนผ้าปูที่นอนตามคำสั่งของแม่เสร็จแล้วกำลังจะออกไป ด้วยความที่พึ่งกลับมาจากรับน้อง มันค่ำมากแต่เธอก็ยังไม่ได้เปลี่ยนชุดนักศึกษาที่ใส่ อุ่นใจเป็นคนที่สวยมากๆ คนหนึ่ง รูปร่างก็ดี แถมไม่พอตอนนี้กำลังถูกเล็งให้เป็นดาวคณะด้วย

แอ๊ดดด เสียงเปิดประตูเข้าห้องมา ที่ลอยตามมาคือกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้ง ใบหน้าหล่อเหลาลูกเสี้ยว จมูกโด่งเป็นสันกับร่างสูงใหญ่ที่สูงกว่า 188 เซนต์ เขาหน้าแดงและเมาอย่างเห็นได้ชัด

“ทำไมมีนักศึกษามาอยู่ที่ห้องกูว่ะ” เขาบ่นพึมพำอยู่คนเดียวแล้วจ้องอุ่นใจไม่วางตา อุ่นใจ ใจเต้นตุ๊บๆ และตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว

“สงสัยไอ้ทอม เรียกมาแก้ขัดให้แน่ๆ” ทอมมี่คือลูกน้องคนสนิทของเขา และตอนนี้เขากำลังเข้าใจผิดว่าอุ่นใจถูกเรียกมาในฐานะสาวบริการ

“คืออุ่นมา…อุ๊บ อู้ อี้” เขาไม่ปล่อยให้อุ่นใจพูดต่อเดินตรงเข้ามาจูบร้อนแรง และดุนดันลิ้นเข้าไปในช่องปากด้วยความโมโห

"เปิดปากดิวะ" พออุ่นใจไม่เปิดปากเขาก็หัวเสียบีบปากเธออย่างแรงเพื่อที่จะสอดลิ้นนั่นเข้าไปสำรวจในช่องปากเล็กให้ได้ ช่างเอาแต่ใจจริงๆ

อุ่นใจตัวแข็งทื่อ แล้วนั่นก็คือจูบแรกของเธอ เธอไม่รู้จะทำยังไง ทั้ง งง ทั้งใจเต้นกับกลิ่นกายของคนร่างใหญ่ อยู่ๆ เธอก็สั่นไหวที่ช่องท้องซะดื้อๆ

"อุ่นไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคะ" อุ่นใจพยายามทักท้วงร่างใหญ่ที่ผลักเธอลงบนเตียงที่เธอพึ่งเปลี่ยนผ้าปูไปหมาดๆ แต่คนตัวโตคงหูอื้อไปหมดแล้ว ตอนนี้เขาไม่ฟังอะไรเธอทั้งนั้น

แควก เสื้อนักศึกษาถูกดึงทึ้งไปซะดื้อๆ กระโปรงพีทระบายที่มันถอดง่ายอยู่แล้วก็ลงไปกองที่พื้นไม่ยาก ตอนนี้ตัวเธอเหลือเพียงบราลูกไม้แสนเฉิ่มกับกางเกงในคุณป้าปกปิดตัวเองเท่านั้น

ใส่พีทแบบนี้อยู่ปี 1 สินะ อายุแค่นี้ก็มาขายตัวแล้วรึ น้ำเสียงค่อนขอดกับสีหน้ามองเหยียดขั้นสุด เขาส่ายหัวให้กับบราแสนเฉิ่มของเธอไปมา

"มาทำให้เสร็จๆ แล้วก็รีบๆ ออกไปซะ หน้าตาก็ดีอยู่หรอกแต่ดูใส่เสื้อในดิ พาหดหมด"

เขายังไม่เลิกพูดเหยียดหยามอุ่นใจ อุ่นใจตัวสั่นเทาและไม่รู้จะทำยังไง พยายามอธิบายแต่เขาก็ไม่ฟัง แถมยังคำพูดเหยียดหยามสารพัดทำเอาเธอเจ็บใจจนกัดปากแน่นไปหมด

“อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะไอ้คนเฮงซวย”

อุ่นใจโกรธจนไม่อยากไว้หน้าไอ้ลูกเจ้านายคนนี้อีกแล้ว ปกติเธอไม่ใช่คนที่จะด่าใครง่ายๆ แต่เจอคำพูดดูถูกของแม็กเวลล์ทำเอาอุ่นใจอยากจะด่าแรงๆ

“ช่วยไม่ได้ หลับหูหลับตา เอาๆ ให้มันเสร็จๆ ไปแล้วกัน ไม่รู้จะแข็งรึเปล่า ดูสภาพบรากับกางเกงในเฉิ่มเชยนั่น”

เขามองเธอแล้วพูดจาร้ายๆ ออกมาทำเอาอุ่นใจเจ็บใจไม่หาย เฉิ่มเชยแล้วมันยังไงวะ เธอได้แต่คิดแต่ไม่กล้าพูดออกมาเพราะกลัวคนตัวโต

แควก เสียงบรากับกางเกงในถูกดึงทึ้งออกไปอย่างไม่ไยดี เผยให้เห็นเต้านมอวบกับถอดถันสีชมพูระเรื่อ แถมไม่พอเนินอูมของอุ่นใจมันยังสวยงามปานดอกซากุระ ทำเอาแม็กเวลล์ถึงกับตะลึงกลืนน้ำลายลงคอ

อุ่นใจพยายามโกยทุกอย่างที่โกยได้มาปกปิดร่างกายเปลือยเปล่านี้แต่ไม่เป็นผล เมื่อแม็กเวลล์เห็นสิ่งเร้าตรงหน้าเขาก็แทบอยากถอนคำพูด แต่ต้องวางมาก ไอ้ที่บอกว่าจะไม่แข็งเมื่อกี้ มันกลับปึ๋งปั๋งขึ้นมาทันที

“นะนี่ ไหนคุณบอกว่าฉันไม่น่าเอาไง ปล่อยฉันไปเถอะนะ” อุ่นใจพยายามทำใจดีสู้เสือหว่านล้อม แต่เธอจะสู้เสือตัวนี้ยังไงไหว ก็เมื่อเรือนร่างของเธอมันปลุกเสือตัวนี้ให้ตื่นเต็มตัวแล้ว

“เธอน่าจะดีใจนะ ที่ไอ้หนูฉันมันยอมแข็ง”

พระเจ้าไม่อยากจะเชื่อไอ้หมอนี่เป็นคนที่รับมือยากที่สุดเท่าที่เธอเคยพบมาในชีวิต ปากพูดอย่างแต่การกระทำอีกอย่าง พวกซึนโดเระ ของแท้

แม็กเวลล์เปิดเก๊ะหัวนอนหยิบห่อฟรอยออกมาแกะและสวมเครื่องป้องกันอย่างชำนาญ เขาผ่านผู้หยิงมาเยอะเกินกว่าจะนับได้ และอุ่นใจก็เป็นแค่ผู้หญิงอีกคนที่เขาจะเอาแก้ขัด เขาไม่ได้ถามชื่อเธอเลยด้วยซ้ำ

เรียวขาเล็กของร่างบางที่กำลังสั่นเทาถูกจับแยกออกหลังจากที่เขาดึงผ้าห่มที่เธอโกยมาปิดร่างกายทิ้งไปหมด

“จะสั่นอะไรขนาดนั้นทำยังกับไม่เคย ขายตัวตั้งแต่เรียนมัธยมมาเลยหรือเปล่า” เขาพูดจาเหยียดหยามไม่หยุดทำเอาอุ่นใจสะอึกจนแทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่

“อยู่นิ่งๆ ถ้าดีดดิ้นมาจะจับมัด” เขาขู่จนอุ่นใจกลัวแล้วยอมอยู่นิ่งๆ

พรวด แกนกายใหญ่ไซด์ฝรั่งถูกกระแทกเข้าไปอย่างแรงแต่มันไม่เข้าไปหรอก มันเข้าได้แค่หัว

“กรี๊ดดดด เจ็บบบบ ไอ้ชั่ว เอาออกไปนะ” ร่างเล็กสะดุ้งตัวโยนเมื่อเขายัดมาที่ทางรักคับแคบ ช่องทางที่ไม่เคยมีใครรุกล้ำ

“เชื่อทำไมแน่นว่ะ ไม่เข้า” เขาสบถออกมาพร้อมกับมองร่างสั่นเทาและน้ำตาที่รินไหลของอุ่นใจ

“เจ็บบ ฮืออ ฮึก ฮึก เขาออกไปเถอะ ได้โปรด” อุ่นใจร้องบอกคนตัวโตแต่เหมือนจะไม่เป็นผล

“ทนเอา เดี๋ยวก็หายเจ็บ” เขาพูดเสียงดุดันและพยายามยัดมันเข้าไป

ปึก ปึก ปึก

กรี๊ดดดด

.

.

เฮ้ยไอ้แม็ก ไหนบอกว่าจะไม่แข็งไง

ห้ามกลืนน้ำลายตัวเองนะเว้ย

ไว้มาต่อให้นะคะ

ถ้าไม่ค่อยเข้าใจพล๊อตเรื่องลองไปอ่านเรื่องแม่เลี้ยงอ้อนรักก่อนนะคะ

จะได้รู้ที่มาที่ไปของแม็กเวลล์ค่ะ