อุ่นใจกับแม็กเวลล์เดินตามกันออกมาจากห้องของแม็กเวลล์ ค่อยยังชั่วที่ไม่มีใครขึ้นมาชั้นนี้ แต่เมื่อแม็กเวลล์กับอุ่นเดินลงไปที่บันไดบ้าน ยังไม่ถึงขั้นสุดท้ายดีด้วยซ้ำ ผู้หญิงในชุดเดรสแสนสวยก็เรียกแม็กเวลล์ขึ้นมาอย่างสนิทสนม
"แม็ก" เธอโผเข้ามากอดแม็กเวลล์อย่างสนิทสนม
"เชอร์" แม็กเวลล์กอดตอบอย่างเสน่ห์หาและยกเธอตัวลอยหมุนคว้างไปมาถึงสองสามรอบ บ่งบอกว่าคิดถึงเธอขนาดไหน
"มาได้ไงครับ"
ใบหน้าเปื้อนยิ้มเหมือนกับเด็กที่ไม่เคยได้แสดงออกมาให้อุ่นใจเห็นสักครั้งอุ่นใจมองทั้งสองคนด้วยอารมณ์ที่สับสนไปหมด
"พอดีว่าจะมาคุยกับเจ้าพ่อบูรพาเรื่อง เอ่อ..."
เธอหันมองหน้าอุ่นใจแล้วอึกอักที่จะพูดต่อ อุ่นใจเริ่มรู้ตัวว่าพวกเขามีความลับ เพราะถ้าพูดถึงเจ้าพ่อบูรพา ก็คงจะเกี่ยวกับเรื่องมาเฟีย คนต่ำต้อยอย่างเธอไม่มีสิทธิ์จะได้รู้อยู่แล้ว อุ่นใจเข้าใจดี แต่โคตรเจ็บใจกับไอ้ท่าทางสนิทสนมขอวพวกเขานี่จัง
ผู้หญิงในชุดเ
