TAKE : พี่คิง
"ที่บอกว่าเบื่อหมา เบื่อจริงหรือแค่ประชด"
ชายหนุ่มตั้งคำถามด้วยความอยากรู้ ดวงตาคู่คมจ้องมองคนตัวเล็กที่เลิ่กลั่กกับการเลียอมยิ้มของเขา เธอหน้าแดงพอ ๆ กับสีผม นัยน์ตาสีตาลกรอกไปมาไม่ยอมสบตาด้วย อาการเขินอายแต่ปากแข็งแบบนี้ดูยังไงก็น่ารัก น่ากัดแก้มสักทีสองทีให้หายมันเขี้ยว
"ถ้าไม่ตอบ จะเปลี่ยนจากเลียอมยิ้มเป็นเลียอย่างอื่นแทนแล้วนะ" เสียงทุ้มเข้มพูดพลางใช้มือที่ว่างประคองแก้มนุ่มนิ่มให้อยู่ในอุ้งมือใหญ่ เธอค่อย ๆ ช้อนสายตาแพรวพราวขึ้นมาสบตากับเขา แล้วเราก็เคลื่อนริมฝีปากหากันเหมือนมีแรงดึงดูดจากอีกฝ่าย แต่ก่อนจะประกบจูบ เธอก็เบือนหน้าไปที่ใบหูของเขา
"หว่านเสน่ห์ผิดคนแล้ว หมาน้อย"
เขายกยิ้มมุมปากแล้วตอบกลับไป
"ถ้าเป็นหมาน้อยให้เธอคนเดียว พี่ก็ยอม"
คำหวานที่ต่างจากรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำเอาสาวสวยถึงกับขาอ่อนระทวย เธอถอยหลังหนึ่งก้าวแล้วเงยหน้าสบตาอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะดึงอมย
