บทที่ 4 :

1584 Words
"สวัสดีค่ะคุณป้า" "เรียกแม่สิจ๊ะ" หือ! แม่จะเอาอย่างงี้เลยเหรอ (0///0) "เปรี้ยวกับพี่คิง..." เธอเลิ่กลั่กแล้วสะกิดให้คนตัวสูงตอบ "ไปนั่งก่อน" ฝ่ามือใหญ่ไหล่บางให้ลงไปนั่งตรงข้ามกับแม่เขา แล้วหยิบชานมไข่มุกมาเจาะให้เธอดูด "บอกว่าหิวน้ำไม่ใช่เหรอ?" เขาทำตัวชิวมาก มากจนเธออึ้งไปเลย "แม่เห็นพี่คิงชอบบ่นว่าอยากกลับมาอยู่ไทย ไม่คิดว่าจะแอบมีแฟนอยู่ที่นี่ด้วย เซอร์ไพรส์แม่มากเลย" "ไม่ใช่แฟนค่ะแม่!" เธอรีบปฏิเสธสถานะนั้น แต่ดันพลั้งปากไปเรียกแม่พี่คิงว่าแม่เฉยเลย(หัวจะปวด!) "หึ" พี่คิงยกยิ้มเล็กน้อย เขาจะชอบทำหน้านิ่งมากกว่ายิ้มให้ หรือถ้ายิ้มก็จะยิ้มแบบมีแผนชั่วในหัว "ไม่ต้องเขินหรอกลูก แม่เข้าใจเด็ก ๆ สมัยนี้ จะคบกันก็คบ หรือถ้าอยากจะแต่งงานกันก็บอกแม่ได้" โอ้ยแม่ขา~ แม่จะคิดเองเออเองแบบนี้ไม่ได้นะ เธอกับพี่คิงยังไม่ได้คิดไปไกลถึงขั้นนั้นเลย โดยเฉพาะตัวเธอเองที่คิดว่าเขาเป็นแค่คู่นอน เผลอ ๆ กลับไปก็ลืมความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กันตอนกินตับแล้ว เธอยกแก้วชานมขึ้นมาดูดแก้คอแห้ง แล้วสะกิดอีกครั้งให้เขาอธิบายให้แม่เข้าใจ ว่าเธอเป็นแค่คู่นอน "งั้นคิงขอแต่งงานกับเปรี้ยวนะแม่" พร๊วด! ชานมถึงกับพุ่งออกปาก (!-0-) "ทะ โทษที" เธอรีบเอาทิชชู่ในถุงอาหาร มาหยิบเม็ดไข่มุกสีดำเมี่ยมที่แปะคาอยู่บนแก้มตอบด้วยสีหน้ายิ้มเจื่อน ก็เขาเล่นพูดจาแบบนั้นกับแม่ เป็นใครก็ต้องน้ำพุ่งแหละ "ฮ่า ๆ หนูเปรี้ยวน่ารักดี แม่อนุญาต" ดะ เดี๋ยวนะแม๊! แม่จะมาอนุญาตสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้ไม่ได้ โปรดถามความสมัครใจของนังเปรี้ยวนิดหนึ่ง "คุณแม่ เอ้ย! คุณป้าคงเข้าใจผิดนะคะ เปรี้ยวกับพี่คิงไม่ได้เป็นแฟนกันค่ะ เราสองคนเป็นแค่...อุ๊บ!" ฝ่ามือหยาบใหญ่ตวัดขึ้นมาปิดปากไม่ให้เธอพูดต่อ ก่อนจะใช้มืออีกข้างแกะขนมยัดปากจนคนตัวเล็กจนแก้มป่องเป็นลูกซาลาเปา ถ้าไม่ติดว่าแม่เข้านั่งมอง อยู่ สาบานเลยว่าขนมในปากทั้งหมดจะถูกพ่นใส่หน้าเขา ยัดมาหาพ่อมุงเหรอคะ จะติดคอตายอยู่แล้วโว้ย! "น่าเอ็นดูจัง" แม่พี่คิงยิ้มตาหยี ตัดภาพมาที่เธอ ฟาดไหล่ลูกชายของแม่เสียงดัง 'ป๊าบ!' แล้วหยิบขนมในกล่องยัดใส่ปากคืน ในสายตาแม่อาจจะมองว่าเป็นภาพที่น่าเอ็นดูของคู่รัก แต่สำหรับเธอเขาไม่ใช่ คู่รัก! "เปรี้ยวขอตัวกลับก่อนนะคะ" หลังจากฟัดกับลูกชายแม่เสร็จ เธอก็รีบขอตัวกลับบ้าน เพราะคิดว่าถ้าพี่คิงไม่ให้พูด เธอก็จะไม่พูด แต่จะถือว่าเขาดข้าใจตรงกัน ว่า'เราสองคนจะไม่มีวันกลายเป็นคู่รักแน่นอน และเรื่องแต่งงาน ลืมไปได้เลย! "วันหลังแม่ขอนัดหนูเปรี้ยวได้ไหม แม่เพิ่งกลับมาอยู่ไทย อยากไปเที่ยวหลาย ๆ ที่ แต่ไม่มีคนไปด้วยเลย จะให้ไปกับพี่คิงสองคนตามประสาแม่ลูกก็กระไรอยู่" แม่เดินเข้ามาจับมือพร้อมกับเปิดไลน์ขอไอดีของเธอเพื่อติดต่อกัน สายตาที่ส่งมาที่เธอมีแต่ความอยากผูกมิตร ไอ้เราก็ไม่อยากจะเสียมารยาทเลยยอมให้ไปก่อน ถ้าพี่คิงบอกความจริงเมื่อไหร่ แม่คงจะไม่ทักมา "ขับรถไปส่งน้องดี ๆ นะลูก" "ครับแม่" เขากลายเป็นลูกชายที่น่ารักเวลาอยู่กับแม่ แต่พอขับออกมาเท่านั้นแหละ เอื้อมมือมาบีบแก้ม ขยี้หัวจนหัวฟูฟ่องราวกับว่ามันเขี้ยวเธอมานาน "ไอ้พี่คิง!" ปัดมือเขา "อะไรไอ้อ้วน" "อะ ไอ้อ้วน!?" เขากัดริมฝีปากตัวเองจับเหนียงเธอ "เหนียงออกแล้ว" "จิ๊! ตลกล่ะ" ปัดมือออกแล้วค้อนตาเขียวใส่เขา หุ่นบางร่างน้อยขนาดนี่ยังจะมาเรียกว่าไอ้อ้วน ถ้าไม่ติดว่ากำลังขับรถอยู่ แม่จะขยุ้มหัวให้ หมั่นไส้ฉิบหาย! "ไปบอกแม่ด้วย ว่าเราไม่ได้เป้นแฟนกัน" "ไม่" เขาปรับหน้านิ่ง ไม่สนใจ "งั้นก็แล้วแต่เลยจ้า เพราะยังไงนี่ก็ไม่ตอบไลน์อยู่แล้ว ถ้าจะหลอกแม่ตัวเองก็ตามสบายเลยนะจ๊ะ~" เธอปล่อยชิวเพราะไม่แคร์เหมือนกัน ณ.คอนโด "ลาลับ" เธอพูดทิ้งท้าย "อย่าลืมตอบแม่ด้วย" เขาดึงมือเล็ก "เพื่อ?" "เดี๋ยวโอนตังให้" "เท่าไร?" "จะเอาเท่าไร?! ใบหน้าพราวเสน่ห์หรี่ตาลงเล็กน้อย ถ้าเขาเสนอเงินมาแบบนี้ แสดงว่าอยากให้แม่ดีใจที่ลูกชายมีแฟน "จะจ้างเป็นแฟนหรือว่าอะไร?" "จ้างเป็นเมียได้ไหมล่ะ?" "มากไป" "งั้นก็เป็นแค่แฟน" เธอพยักหน้ารับแล้วนั่งไปคุยรายละเอียด "เป็นให้ได้ แต่เฉพาะเวลาที่อยู่ต่อหน้าแม่เท่านั้น เรทราคาจะได้ไม่สูงมาก" เริ่มคิดเป็นธุรกิจ ในเมื่อวันไนท์มันมีแต่วิน ๆ ทั้งสองฝ่าย งั้นก็ลองหารายได้จากทางนี้ดู เผื่อช่วยจะลดภาระให้ไอ้คิมได้บ้าง [เอาเงินพี่ชายมาแบ่งเบาภาระน้องชาย คงมีนังเปรี้ยวคนเดียวที่กล้าทำแบบนี้ แต่ก็นะ พี่ชายเป็นคนเสนองานนี้มาเอง] "คิดมาเถอะ" เขาพร้อมจ่ายมาก "ใจเย็น ขอตั้งกฏก่อน ถ้ารับได้ค่อยมาคุยเรื่องเงินกัน" เธอต้องให้ความเป็นส่วนตัวของเธอเองด้วย ถ้าไม่ต้องกฏเดี๋ยวไอ้พี่คิงจะเหมารวมทุกอย่าง แล้วคิดว่าตัวเองเป็นแฟนของเธอจริง ๆ ซึ่งเธอไม่ต้องการแบบนั้น เพราะไม่อยากมีความรักจริงจังกับใครตอนนี้ "ข้อแรก ห้ามมีเซ็กซ์ นอกจากจ่ายเพิ่ม" เขาพยักหน้ารับรู้ "ข้อสอง เปรี้ยวจะไปมีเซ็กซ์กับใครก็ได้" ข้อนี้เหมือนไปสะกิดต่อมโกรธเขานิดหนึ่ง ดูจากเส้นเลือดที่ขึ้นหน้า คงจะไม่ยอมแต่ก็ห้ามเธอไม่ได้อีก "เข้าใจกฏข้อสองไหม เราไม่ได้เป็นแฟนกันจริง ๆ เพราะฉะนั้นเปรี้ยวมีสิทธิ์ในร่างกายตัวเอง ถ้านอกสายตาแม่เมื่อไหร่ ไม่ต้องตามหึงหวงกันเลยจะดีมาก" "อืม" ตอบเสียงกดต่ำ "ส่วนข้อสามข้อสุดท้าย ถ้าพี่ไม่อยากให้แม่รู้ความจริง ก็อย่าพูดถึงเรื่องแต่งงานอีก เราไม่ได้เป็นแฟนกัน อย่าให้ลามไปถึงขั้นนั้นเลยดีกว่า" เธอยอมเรียกเขาว่าพี่ นั่นก็แสดงว่าเราสามารถคุยกันได้แล้ว "เอ้อ! ก่อนจะคุยเรื่องเงิน พี่ต้องลบคลิปก่อน" "ทำไมต้องลบ?" "ก็ถ้าไม่ลบ เปรี้ยวก็จะไม่ทำตามที่พี่ขอ" "ไหนบอกว่าไม่แคร์ไง" "ใช่~ เปรี้ยวไม่แคร์ แต่ถ้าเราลงเรือลำเดียวกัน แล้ว ต้องไม่มาแบล็คเมล์ทีหลัง เพราะมันดูไม่น่าไว้ใจ" "อืม" เขาหยิบโทรศัพท์ตัวเองส่งให้คนตัวเล็ก แล้วบอกรหัสผ่านทุกอย่าง ให้เธอเข้าไปลบคลิปนั้น "ไม่ได้เก็บเอาไว้ที่เครื่องอื่นอีกแน่นะ?" เธอหรี่ตาอย่างไม่ไว้ใจ ถึงจะกล้าบอกรหัสปลดล็อกก็ไม่ได้แปลว่าจะบริสุทธิ์ใจนะ บอกเลยว่าระแวง "ไม่มีแล้ว" "โอเค" เธอส่งโทรศัพท์คืน "ส่วนค่าตัวคืนนี้บวกกับค่าจ้างเป็นแฟนหนึ่งเดือน เปรี้ยวขอแสนหนึ่งได้ไหม?" สาวสวยทำตาวิ้ง ๆ เมื่อพูดถึงเรื่องเงินที่กำลังจะได้ ถ้าเขายอมจ่ายก็แจ่ม "เอาสามเดือน" "งั้นก็..." "ให้สามแสน" "จะ จริงป่ะเนี่ย ไม่รวมค่าเยเย้กันนะ" เขาหยักหน้าแล้วกดเข้าแอปธนาคาร เธอไม่ได้อยากมองยอดเงิน แต่พอเห็นก็ถึงกับอ้าปากค้างทันที ที่ค้างไม่ใช่ว่าเขามีเงินเก็บหลักร้อยล้านเหมือนไอ้คิมนะ แต่เขามีเงินแค่สี่แสน! แล้วสามแสนที่จะโอนให้คือเกินตัวเขาไปมาก ทำไมเขาถึงยอมจ่ายให้เธอล่ะ!? "เดี๋ยว" เธอยังไม่ให้พี่คิงกดโอน เพราะเท่าที่เห็นยอดเงินแล้ว ถ้าเขาโอนมาให้เธอสามแสน จะเหลือติดตัวแค่แสนเดียว นอกเสียจากเขามีเงินเก็บในบัญชีอื่นอีก "พร้อมโอนจริง ๆ เหรอ?" ถามอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ เธอชอบทำตัวเป็นภาระกับคนที่มีเงินเหลือใช้ เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะไม่ลำบาก แต่ถ้าเธอเอาเงินมาจากพี่คิง แล้วเขาเดือดร้อน เธอก็จะไม่สบายใจอีก "พร้อม" พี่คิงยืนยันคำเดิมแล้วกดโอนเงินสามแสนบาทให้เธอเดี๋ยวนั้นเลย พอยอดเข้าเสียงไลน์ก็ดังขึ้น เป็นข้อความที่ส่งมาจากแม่ ส่งมาประมาณว่าพรุ่งนี้อยากชวนไปทานอาหารที่ห้างสรรพสินค้า เธอเลยรีบตอบกลับไปว่าตกลง เพราะพี่คิงได้จ้างเธอมาเป็นแฟนแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD