ตอนที่ 7 ข้อตกลงระหว่างเรา

2344 Words

ตอนที่ 7 ข้อตกลงระหว่างเรา ผมตื่นมาด้วยความรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว มันเหมือนผมไปทำสงครามครั้งยิ่งใหญ่แล้วเอาตัวรอดกลับมาได้ แต่สภาพก็ปางตายต้องการการรักษาด่วนอะไรอย่างนั้นเลย ดวงตากลมค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แล้วภาพแรกที่ผมเห็น มันก็คือศัตรูที่ทำให้สภาพผมย่อยยับขนาดนี้ “ไอ้เหี้ยไฟ” “ตื่นมาก็ให้พรกูแต่เช้าเลยนะ” เสียงพูดนิ่ง ๆ มาคู่กับรอยยิ้มกวน ๆ เห็นแล้วอยากจะด่าอีกสักรอบ แต่มั่นใจว่าต้องโดนกวนกลับมาแน่ ๆ ผมเลยทำได้แค่กัดฟันแล้วทำหน้าบึ้งใส่มันเท่านั้น “เป็นไงบ้าง ปวดเมื่อยตรงไหนไหม” “ไม่ต้องมาแกล้งทำดีกับกู” “แกล้งทำดีอะไรวะ ก็กูเป็นคนทำมึงเมื่อยก็ต้องดูแลสิ” ไอ้ไฟส่ายหน้าเอือม ๆ เหมือนความคิดของผมมันเป็นเรื่องไม่เข้าท่า ก็ใครจะไปรู้ล่ะ พวกเราไม่ถูกกันนี่ ใครจะไปคิดว่ามันทำด้วยใจจริง แล้วอีกอย่าง ปกติเวลาผมนอนกับใคร อย่างมากสุดก็ตื่นมากินข้าวด้วยกันแล้วแยกย้าย ไม่ได้มีใครคอยมาถามไถ่แบบนี้สักหน่อย “มีเรียนทีเดียวตอนสิบโมงเหมือนกันใช่ไหม” “เออ” “งั้นเดี๋ยวไปพร้อมกู ส่วนข้าวเช้าอาบน้ำออกมาเดี๋ยวกูสั่งให้ กินในห้องเนี่ยแหละ จะได้ไม่ต้องลำบากไปร้านอีก แล้วตกลงปวดเมื่อยตรงไหนอยู่ไหม” ไฟมันตรวจดูตามร่างกายผม ทำให้ผมเพิ่งสังเกตว่ามันใส่เสื้อผ้าให้ผมแล้ว แถมยังเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่แล้วด้วย ไม่รู้มันเอาเวลาที่ไหนไปทำเหมือนกัน “ไม่ค่อยละ แค่ยังมึน ๆ” “มึนเพราะกินเหล้าหรือมึนเพราะโดนเอาเนี่ย” “ไอ้เวรนี่ พอกูตอบดี ๆ ก็มากวนตีน” “เอ้า ก็ไม่รู้นี่ เมื่อคืนมึงดูไม่เมาเลยถามไง” ไอ้ไฟยกมือขึ้นทำเหมือนยอมแพ้ แต่ก็ยังไม่วายยิ้มหน้าทะเล้นใส่ผมอยู่ “เมาเหล้าดิ เมื่อคืนกูโคตรเมาเลย ไม่งั้นไม่ยอมให้มึงเอาหรอกนะ” ผมกอดอกเชิดหน้า ทำเหมือนภูมิใจและเชื่อมั่นกับสิ่งที่พูดออกไปมาก ๆ แต่ไอ้ไฟเนี่ยสิ นอกจากดูไม่เชื่อแล้วยังกลั้นขำไม่อยู่อีก “โอเค ๆ จะพยายามเชื่อว่าเมา” “ไม่ใช่พยายามเชื่อ แต่มึงต้องเชื่อ เพราะกูเมาจริง คนปกติที่ไหนจะให้คนที่เป็นศัตรูกันเอา” “งั้นกูคงไม่ปกติ ที่อยากเอาคนที่เป็นศัตรูกัน ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เมา” คำพูดตรง ๆ ของไอ้ไฟทำเอาผมหันขวับ พอได้สบตากัน ก็กลายเป็นว่าผมเองที่ไปไม่เป็น จึงทำเป็นหลบสายตาหันไปมองอย่างอื่นแทน แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าหลบสายตาอาจจะเหมือนแพ้ เลยฮึบหันกลับไปสบตากับมันใหม่ แล้วก็แพ้จนต้องหันหนีอีก “เลิกหันไปหันมาได้แล้วน่า ปะ เดี๋ยวกูพาไปอาบน้ำ” “อะไร ไม่ต้องเลย กูอาบเองได้ แค่โดยเอา แขนขาก็ยังมี” “แต่แรงมึงไม่มี ลองหยุดคิดว่ากูเป็นศัตรูสักพักเถอะน่า” พูดจบไฟมันก็อุ้มผมเข้าห้องน้ำทันที ขนาดผมทั้งดิ้น ทั้งด่ามันก็ยังไม่ยอม จะปล่อยผมอีกทีก็ตอนที่ผมถึงห้องน้ำแล้ว “มึงมาแกล้งทำดีกับกูทำไม จะโชว์แมนว่าเอาแล้วรับผิดชอบงี้อะเหรอ ไม่ต้องอะ ไร้สาระ กูไม่ใช่สาวซิง ๆ ที่โดนมึงเอาแล้วจะมาร้องไห้ขอความรับผิดชอบหรอกนะ จะตื่นมาแล้วแยกย้ายเลยกูก็ยังไม่ว่าเลย มึงอะไม่ต้องมาสร้างภาพทำเป็นทำดีกับกูอย่างโน้น...” “บ่นพอยัง ถ้าพอแล้วก็แปรงฟันซะ” ไฟมันบีบยาสีฟันให้แล้วยัดมันใส่มือผม ในตอนแรกผมก็เตรียมจะบ่นมันต่อ แต่มันไม่ได้สนใจผมแล้ว มันจัดการแปรงฟันของตนเอง ผมเลยต้องแปรงฟันบ้าง วันนี้เป็นการแปรงฟันที่รู้สึกว่ามันแปลกที่สุดในชีวิตของผม เพราะดันมีไอ้ตัวใหญ่ ๆ นี่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง แถวมันยังเอามือมาวางที่เอวผมระหว่างแปรงไปด้วย ผมไม่อยากจะคิดอะไรนะ แต่มันอดไม่ได้ ตอนนี้เราอย่างกับแฟนกันเลย แล้วฉากพวกนี้มันก็ควรมีแค่ในซีรีส์เท่านั้นสิ มันไม่ควรมาเกิดขึ้นกับผมแล้วก็ไอ้ไฟเลย จุ๊บ “เอ้ย” ผมร้องลั่นทั้ง ๆ ที่แปรงยังคาปากอยู่ เมื่อจู่ ๆ ไอ้ไฟก็ทำให้ระหว่างเรากลายเป็นฉากในซีรีส์ยิ่งกว่าเดิม ด้วยการก้มลงจุ๊บแก้มผมหลังจากมันแปรงฟันเสร็จไปก่อน “เห็นมองแบบอ้อน ๆ นึกว่าอยากให้จูบ” “อ้อนอ้ออึงอิ” ผมด่าทั้ง ๆ ที่แปรงฟันอยู่ ไอ้ไฟมันก็ยิ่งขำแล้วถอดเสื้อตัวเองออก เห็นแบบนั้นผมเลยรีบแปรงฟันให้เสร็จ แล้วหมุนตัวเตรียมจะออกจากห้องน้ำ ให้ไอ้ไฟมันอาบน้ำก่อน แต่ไฟมันไม่ยอมให้ผมไป ร่างใหญ่ ๆ ของมันมาขวางตัวผมไว้ แล้วรวบเอวผมเข้าไปชิด ผมกำลังจะด่า แต่พออ้าปาก ไอ้ไฟมันก็ใช้ความเร็วจู่โจมเข้ามาจูบผมทันที จูบที่ไม่ทันตั้งตัวทำเอาผมยืนไม่อยู่ แต่ก็ได้ไอ้ไฟมันกอดประคองผมไว้ ทั้งมึน ทั้งงงกับสิ่งที่มันทำ แต่ผมไม่มีทางจะยอมยืนเงอะ ๆ งะ ๆ แน่ ๆ พอมันเริ่มจูบ ผมก็จูบต่ออย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน “อื้อ” เรายืนจูบกันอยู่นาน กว่าไอ้ไฟมันจะปล่อยปากออก แล้วคำแรกที่ออกจากปากมันก็คือ “จูบตอนบ้วนปากเสร็จแม่งขมฉิบหาย” “แล้วใครใช้ให้มึงจูบ” “ใช้ใจ” “เหอะ” ผมเบะใส่ ไอ้ไฟมันก็ไม่ได้โต้ตอบ มันแค่ยิ้มแล้วทำท่าจะจับผมถอดเสื้อผ้า “เดี๋ยว ๆ ๆ ๆ จะทำอะไรเนี่ย” “อาบน้ำไง” “ก็อาบไปดิ เดี๋ยวกูไปรอข้างนอก” “กูจะให้มึงอาบก่อน” “งั้นมึงไปรอข้างนอก” “กูจะให้มึงอาบก่อน โดยที่กูเป็นคนอาบให้” “ไม่ต้อง...อ๊ะ” ไฟมันใช้จังหวะที่กำลังเถียงกันอยู่เลิกเสื้อผมขึ้น แล้วก้มลงดูดยอดอกของผม จากมือที่ตั้งท่าจะสู้ของผม กลายเป็นจิกท้ายทอยของไอ้ไฟโดยอัตโนมัติ ปากที่ด่า ๆ อยู่ เปลี่ยนเป็นเสียงครางในทันที “ต้องใช้ไม้นี้ตลอดเลยนะ หยุดดื้อสักแป๊บ เดี๋ยวกูอาบน้ำให้” “ไม่ต้อง...อื้อ” คราวนี้ไฟมันจับผมหันหน้าเข้าหากระจกอีกครั้งแล้วถอดกางเกงผมออก มือหนาข้างนึงบีบยอดอกของผม ขณะที่อีกข้างก็ลูบที่ช่องทางสีหวานของผมให้ผมหยุดบ่นแล้วครางแทน ทำกันแค่คืนเดียว มันมารู้ได้ไงว่าต้องหยุดการด่าของผมด้วยวิธีพวกนี้เนี่ย “อยู่นิ่ง ๆ ยอมให้อาบน้ำดี ๆ แล้วกูจะเอาให้มึงเสียวแบบเมื่อคืน” “กูก็ไม่ได้อยากให้เอานี่” ผมเบะปากแล้วบอกออกไปแบบนั้น แต่ร่างกายมันดันไม่ขยับอีกแล้ว ผมไม่ดิ้น ไม่ดื้อเลยสักนิด ไอ้ไฟมันจับผมถอดเสื้อผ้าผมก็ยอมโดยดี เอ่อ ผมทำเพราะเหนื่อยจะขัดขืนแล้ว เพราะยังไงก็สู้แรงมันไม่ไหวหรอกนะ ไม่ได้ทำเพราะอยากให้มันเอาอีกรอบเลย “น่ารัก” ไฟมันจัดการถอดเสื้อผ้าผมจนหมด แล้วพาผมเดินไปใต้ฝักบัว มันเปิดน้ำแล้วค่อย ๆ ลูบไล้น้ำไปทั่วร่างกายของผม มันกำลังอาบน้ำให้ผมแบบที่พูดจริง ๆ ผมรู้สึกแปลกนิด ๆ กับการมีคนมาอาบน้ำให้ เพราะผมก็ไม่ใช่เด็กแล้ว แล้วมันก็รู้สึกดี เหมือนมีคนมาดูแล แถมยังแอบเสียวนิด ๆ กับมือใหญ่ ๆ ที่ลูบไล้ไปตามร่างกายด้วย “ตั้ง เมื่อคืนมึงชอบปะ” “มะ...” “กูโคตรชอบเลย เอากับมึงแล้วเสียว” ผมกำลังจะบอกปฏิเสธ แต่พอได้ฟังคำตอบของไอ้ไฟ ผมก็จัดการกลืนคำพูดทั้งหมดลงไปในคอ ผมไม่ปฏิเสธแล้ว แต่ก็ไม่ได้ตอบรับ “อยากเอาอีก” ผมกัดฟันแน่น ไม่รู้จะพูดยังไง ไฟมันเลยจับตัวผมหันหน้าเข้าหามัน เลยกลายเป็นว่าตอนนี้ภาพที่ผมได้เห็นตรงหน้าคือใบหน้าหล่อ ๆ ของมัน ร่างกายกำยำที่ตอนนี้เปียกไปด้วยน้ำ ยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่กว่าเดิม และส่วนล่างที่เริ่มตั้งชันนิด ๆ เพราะเอาตัวมาถูกับผม เอาอีกแล้ว มันกำลังหลอกล่อผมด้วยความหล่อของมัน “อยากให้เราเอากันได้อีกบ่อย ๆ” “มึงกำลังจะพูดอะไร” “เรามาลองเป็น friends with benefits กันไหม” คำตอบของไอ้ไฟทำผมอึ้งไปเล็กน้อย ผมรู้จักคำคำนี้ดี เป็นรูปแบบความสัมพันธ์ที่มีเซ็กซ์กัน แต่ไม่ได้ผูกมัด ไม่ได้มีสถานะ เป็นข้อตกลงระหว่างคนสองคนที่หวังจะหาประโยชน์ความสุขร่วมกันเท่านั้น ผมเองก็ไม่เคยมี friends with benefits มาก่อน แต่ก็คิดว่าถ้าจะมีสักคน ต้องเป็นคนที่ผมจะไม่มีทางเอาใจลงไปเล่น ไม่มีทางเจ็บ แล้วก็มีเซ็กซ์ที่เข้ากันจนผมอยากทำซ้ำอีกหลาย ๆ รอบ ซึ่งจริง ๆ ไอ้ไฟมันก็ตอบโจทย์ทุกอย่าง ยกเว้น... “กลุ่มเราสองคนเป็นศัตรูกัน” “แค่ไอ้เจมส์ เป็นศัตรูกับไอ้แทน” “แต่ไอ้เจมส์เป็นเพื่อนกู และไอ้แทนเป็นเพื่อนมึง” “งั้นจะรู้กันแค่เรา เป็นความลับระหว่างเรา” ข้อเสนอต่อมาทำเอาผมต้องหยุดคิดอีกครั้ง ฟังดูมันก็ไม่เลว เพราะถ้าไม่มีใครรู้ มันก็ไม่น่าจะมีปัญหา แต่การไม่สร้างปัญหาแต่แรกเลย มันก็น่าจะดีกว่าอยู่ดี “แล้วมันจะจบเมื่อไร” “เมื่ออีกฝ่ายมีแฟน” “กูขอเพิ่มอีกอย่าง เมื่อมีฝ่ายใดฝ่ายนึงเบื่อก่อนด้วย ถ้ากูเบื่อ ไม่อยากเอากับมึงแล้ว ระหว่างเราก็จะจบด้วย” เมื่อผมต้องคิดหนักกับทางเลือก ผมจึงตัดสินใจเสนอข้อตกลงอีกอย่างนึง ถ้าเรื่องระหว่างเราจะเกิดขึ้น แล้วรู้กันแค่เรา ผมก็อยากจะมีทางหนีทีไล่เอาไว้ เผื่อถ้าวันใดวันนึงเพื่อนผมมันเริ่มสงสัย หรือผมไม่ได้สนุกกับเรื่องของเราแล้ว เราจะได้จบมันลงง่าย ๆ “ตกลง ถ้ามีใครเบื่อก่อน เราก็แยกย้าย” “แล้วก็ต้องไม่โกรธกันด้วยนะ” “ถึงตอนนั้นก็ไม่ต้องแคร์กันแล้วเปล่า” “ก็จริง” ถ้าถึงตอนที่ความสัมพันธ์ของเราจบลงจริง ๆ เราก็คงจะต่างคนต่างอยู่ แยกย้ายกันไป แล้วกลับไปเป็นศัตรูกันเหมือนเดิม หรืออาจจะกลายเป็นใครก็ไม่รู้ ที่ไม่รู้จักกันแล้วก็ได้ “งั้นเอาเป็นว่าตกลงนะ เรามาเป็น friends with benefits เรื่องระหว่างเราจะเป็นความลับ รู้กันแค่กู มึง และผีในห้องนี้” “สัสเอ๊ย ผีที่ไหนจะมาแอบดูเราเอากันวะ” “ไม่แน่ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” พอตกลงกันเรียบร้อย ความรู้สึกในใจผมมันก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้น อย่างน้อยต่อไปผมก็ไม่ต้องทำเป็นไม่อยากเอา ทั้ง ๆ ที่ในใจผมก็อยากแล้วละ แล้วผมก็ไม่ต้องเหนื่อยตั้งท่าด่าไอ้ไฟตลอดแล้วด้วย “อ่อ แต่อย่าลืมนะ เป็น friends with benefits ห้ามเอาใจลงไปเล่น จะมาตกหลุมรักกูไม่ได้นะตั้ง” “ฝันไปเถอะ ต่อให้ทั้งโลกเหลือแค่กูกับมึง กูก็ไม่ชอบมึงหรอกน่า” ผมกอดอกแล้วทำหน้าตาแน่วแน่ใส่ ผิดกับไอ้ไฟที่มันเหมือนพูดไปงั้น ๆ เพราะนอกจากมันจะไม่ทำหน้าตาขิงผมกลับ มันยังมองผมเหมือนเอ็นดูอีก “แล้วตอนนี้เอากันได้แล้ว มึงยังจะอยากแค่อาบน้ำปกติไหม” ไฟมันยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วขยับตัวมาประชิดผม มันเอาส่วนล่างที่เริ่มแข็งของมันมาชนกับท้องน้อยของผม ขณะที่มือหนาก็กำลังลูบไล้ไปตามร่างกายของผมช้า ๆ “ที่ทำเมื่อคืน ยังปวดเมื่อยอยู่เลยนะ” “พูดงี้คือจะไม่เอา” “จัดมาเถอะ คนอย่างกูปวดไม่กลัว กลัวไม่ปวดมากกว่า” ผมกอดอกตอบไปอย่างท้าทาย เห็นแบบนั้นไฟมันก็ไม่รอช้า จัดให้ตามคำขอของผมทันที แล้วจากนั้น การอาบน้ำของเรา ก็เป็นการอาบน้ำที่ช่วยกันอาบน้ำไปด้วย รีดน้ำไปด้วย และนอกจากเสียงซ่าของน้ำ ก็มีเสียงครางระงมของผมเนี่ยแหละลั่นไปทั่วทั้งห้อง ผมก็ไม่รู้ว่าระหว่างผมกับไอ้ไฟมันเดินทางมาถึงจุดนี้ได้ไง ผมรู้แต่ว่าผมจะตักตวงความสุข ให้คุ้มกับความเสี่ยงที่ต้องมานั่งปกปิดความลับพวกนี้ให้ได้ ----------------------------------------------------------------------------- ห้องแห่งความลับ แต่ไม่รู้จะลับไหม ข้างห้องน่าจะได้ยินหมดแล้ว 55555555555 #908ห้องแห่งความลับ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more