“ใช้ปากทำให้ผมต่อ ดูซิว่าคุณจะทำได้ดีเท่าคืนนั้นหรือเปล่า”
ชายหนุ่มยกยิ้มร้าย นิ้วหัวแม่มือวางทาบกับกลีบปากอวบอิ่มฉ่ำลิปสติก นุ่มมือจนเขาแทบอยากจะได้จูบดูดดื่มจากเธอ
สิ้นสายตาออกคำสั่งเจ้าของร่างกายเพรียวบางที่ยังนั่งอยู่กับพื้นก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึก คิดซะว่ามันคืองานอย่างหนึ่ง
ริมฝีปากอวบอิ่มชุ่มชื้นด้วยลิปสติกสีแดงวาวอ้าออกช้า ๆ ในตอนนั้น พิธาส่งนิ้วยาวเข้าไปในโพรงปากนุ่มสองนิ้วพร้อมกัน ทันทีที่นิ้วช่ำชองทั้งสองเริ่มขยับเล่นกับเรียวลิ้นเพื่อสร้างความคุ้นชิน ความกังวลในตอนแรกของเธอก็ลดลง แทนที่ด้วยความวาบหวามและอ่อนระทวยโดยง่าย
เธอช้อนสายตาขึ้นไปมองชายหนุ่ม มือเล็กกอบกุมท่อนเอ็นร้อนผ่าวไว้ในครอบครอง ปากได้รูปห่อตัวดูดดึงนิ้วยาวเข้าออกตามสัญชาตญาณ
“ดูดขนาดนี้แปลว่าคุณก็คงจะถูกใจนิ้วของผม?” เขารู้ว่าเวลาแบบนี้ควรพูดอะไร เธอคงจะรู้สึกดีกว่าถ้าหากในบทสนทนาจะมีแค่เรื่องของเขากับเธอสองคน
