“งั้นคุณกับผมก็มีอุดมการณ์เดียวกัน เพราะผมก็ไม่ได้คิดจะพิศวาสผู้หญิงที่ได้ขึ้นเตียงด้วย ถึงคืนนั้นคุณจะเป็นฝ่ายฉุดผมขึ้นเตียงก็เถอะ”
“นี่คุณ…!” ดวงหน้าเรียวได้รูปร้อนผ่าวขึ้นในทันทีทันใด เธอโกรธที่เขารื้อฟื้นเรื่องในคืนนั้นก็จริง แต่เธอกลับรู้สึกอับอายมากกว่าเพราะที่เขาพูดมาทุกอย่างมันดันคือความจริง
ถ้ารสสวาทเร่าร้อนของเขายังคงชัดเจนยังไง ลีลาแม่เสือสาวของเธอก็ชัดเจนไม่ต่างกัน
“ผมชื่อภิม ช่วยเรียกให้ถูกด้วย” เขาพูดชัดเจน เหมือนต้องการให้เธอจำขึ้นใจ
“คุณจะชื่ออะไรก็เรื่องของคุณ ฉันไม่ได้อยากรู้สักหน่อย” อัจจิมาสวนไปทันควัน คนเป็นหมอร้ายและเจ้าเล่ห์แบบนี้ทุกคนสินะ
“แต่คุณจำเป็นต้องรู้” ริมฝีปากหยักหนาเข้าไปชิดกับใบหูเล็ก น้ำเสียงชวนให้รู้สึกวาบหวิวไปทั้งตัวตามมาติด ๆ
“เพราะถึงเวลานั้นคุณจะได้เรียกชื่อผมถูกไง” ศัลยแพทย์หนุ่มยิ้มกริ่มก่อนจะผละกายออกห่างเธอ แล้วจะเดินไปยังโต๊ะประจำตำแหน่ง
