"เจด้า ลูกจันทร์ออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตก่อนนะ เดี๋ยวมา"
ลูกจันทร์ไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้ เธอยังติดใจเรื่องบ้านของเอดาน ยังหาไม่เจอก็เลยนอนไม่หลับ ตอนนี้เลยสะกิดเจด้าที่หลับอยู่เพื่อโกหกว่าเธอจะลงไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตเปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงด้านล่างของหอพัก
"รีบกลับนะ มันมืดแล้ว เจด้านอนก่อน"
คนที่กำลังหลับลุกขึ้นนั่งเพราะเธอละเมอแล้วนอนต่อ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพื่อนของตัวเองแต่งตัวออกไปแบบไหน เธอง่วงและเหนื่อย
"วันนี้ต้องเจอให้ได้"
ลูกจันทร์ใส่เสื้อตัวหนาเพื่อกันลมหนาวเบาๆที่พัดในตอนกลางคืน เธอเดินวนเวียนตรงหัวมุมถนนที่เอดานเดินเลี้ยวหายไปอยู่หลายรอบ เธอไม่เคยมาแถวนี้จึงไม่รู้ว่าจะไปทางไหนต่อแต่ความตั้งใจเกินร้อยจะให้เดินวนสักร้อยรอบก็ยังไหว
หญิงสาวตัวคนเดียวยังคงเดินมองหน้าบ้านคนนู้นทีคนนี้ทีท่ามกลางความมืดที่มีเพียงแสงไฟจากไฟริมทางส่องสว่างเท่านั้น ผ่านไปเป็นชั่วโมงเธอก็ยังไม่มี
