"เราจะไม่ต่อกันเหรอคะ" เด็กสาวที่เพิ่งจะอายุสิบแปดเต็มเมื่อไม่กี่วันมานี้เอ่ยถามเขาหลังจากที่เธอถูกเขาลากออกมาจากในห้องน้ำ เธอก้มลงมองด้านล่างของเขาที่ยังไม่สงบ เธอโตแล้วนะและก็รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไป เธอรักเขาเรื่องขึ้นเตียงกันก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา และเท่าที่ดูบ้านนี้ของเขาก็ไม่ได้มีใครซุกเอาไว้ "เราจะพอกันแค่นี้ จบกันตรงนี้ ฉันจะไปส่งเธอกลับบ้าน" เอดานพูดทั้งทีตัวเองยังคงต้องการลูกจันทร์อยู่เต็มอก เห็นตัวเธอเปียกน้ำเขาก็ยิ่งมีอารมณ์เอาผ้ามาคลุมตัวเธอก็แล้วแต่มันไม่มิดเด็กมันขาวน่ากิน เสือที่เคยหลับอยากเขาถูกปลุกก็สงบอยากสะด้วย ร่างใหญ่รีบหาผ้ามาคลุมด้านหน้าของตัวเองอย่างลวกๆ ผ้าที่หยิบมาได้ก็เป็นเสื้อที่ถอดทิ้งเอาไว้ก่อนหน้านี้ มันบางและดูจะน้อยไปสำหรับเขาจนต้องนั่งลงกันเตือน ให้เดินออกไปตอนนี้เขาตายแน่ๆเพราะมันเริ่มปวดหนึบๆตรงปลายยอดลำยักอีกแล้ว ลูกจันทร์เธอยืนมองเอดานด้ว