-วันต่อมา-
“คุณมินตราช่วยเซ็นรับด้วยนะครับ” แมสเซนเจอร์ยื่นเครื่อง Palm ที่ใช้สำหรับเซ็นรับพัสดุให้ฉัน ส่วนฉันเองก็เซ็นรับด้วยความงงก่อนที่จะได้รับช่อดอกไม้ช่อโตที่ประดับไปด้วยดอกสีขาวหลายหลายพันธุ์ที่ฉันชอบมาให้
“หูย~ ดอกไม้ช่อใหญ่มาก~ ผู้ที่ไหนส่งให้กันนะมิน” พี่อริสรีบปรี่เข้ามาหาฉันทันที่ที่แมสเซนเจอร์เดินห่างออกไป
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ไม่ได้ลงชื่อคนส่งด้วยสิ” ฉันตอบแล้วขยับช่อดอกไม้พลิกดูซ้ายขวาก็ไม่เห็นว่ามันจะมีชื่อหรือการ์ดใด ๆ ติดมาทั้งสิ้น
“หืม~ หนุ่มปริศนาเหรอ เราไปหว่านเสน่ห์ใส่ใครโดยที่ไม่รู้ตัวป่าว” พี่อริสยิ้มแซวส่วนฉันก็ได้แต่ยิ้มแล้วส่ายหน้าเพราะไม่รู้จริง ๆ ว่าใครส่งมา
“มิน!” จู่ ๆ พี่อริสก็เรียกฉันเสียงดังทำเอาตกอกตกใจกันเลยทีเดียว
“คะ?”
“หรือว่าจะเป็นบอสส่งมาเซอร์ไพรส์” พี่อริสพูดแล้วยิ้มล้อเลียนฉัน ทำไมเจ้แกชอบมโนว่าฉันกับพี่พอร์ชต้องกิ๊กกันจัง ไม่ใช่แค่เจ้แกหรอก
